زندگینامه جی. ادگار هوور، رئیس مشهور اف بی آی J. Edgar Hoover
تحصیلات
جی. ادگار هوور J. Edgar Hoover در روز اول ژانویه 1895 در واشنگتن دی. سی. آمریکا به دنیا آمد. مادرش آنا مری سوئیسی تبار بود و اصل و نصب پدرش دیگر سون نیلور هوور به انگلستان و آۀمان بر می‌گشت. هوور در نزدیکی ایسترن مارکت در محلهٔ کاپیتول هیر شهر واشنگتن بزرگ شد. در سال 1916 تحصیلاتش در حقوق در دانشگاه جورج واشنگتن را به پایان رساند. و در سال 1917 ار همان دانشگاه مدرک فوق لیسانس حقوق دریاف کرد. با وجود اینکه هوور در رشتهٔ حقوق درس خوانده بود. اما خیلی زود شیفتهٔ بازرس سرشناس شهر نیویورک آنتونی کامستاک شد که جنبش‌های مبارزاتی علیه کلاهبرداری و جرم و جنایت‌های مختلف به راه انداخته بود. و از مخالفان سر سخت هرزه‌نگاری و کنترل جمعیت بود.
حضور در اف بی آی
هوور بعد از دریافت مدرک فوق لیسانس حقوق‌اش در سال 1917 و درست زمانی که جنگ جهانی اول به نقطهٔ اوج خود رسیده بود. به استخدام وزارت دادگستری آمریکا رد آمد. او خیلی زود به عنوان مدیر بخش ثبت نام اتباع کشورهای دشمن آمریکا رد جنگ در آمد و در آگوست 1919 رئیس بخش اطلاعات کل ادارهٔ آگاهی آمریکا شد که رد دل وزارت دادگستری تاسیس شده بود. او در سال 1921 از طریق همان پست مدیریتی بود که پایش به ادارهٔ آگاهی باز شد. سمت معاون این اداره را به دست آورد و در سال 1924 دادستان کل او را به سرپرستی این اداره منصوب کرد. در 10 مه 1924 درست ده ماه بعد از مرگ پانچو ویلا، چهرهٔ انقلابی مکزیک، هوور از طرف رئیس جمهور وقت آمریکا یعنی کالوین کولیج به عنوان ششمین رئیس ادارهٔ آگاهی منصوب شد. این اتفاق در حالی رخ داد که می‌گفتند که رئیس قبلی این اداره ویلیام جی برنز رسوایی به بار آورده است.
اف بی زیر نظر جی. ادگار
وقتی هوور ریاست ادارهٔ آگاهی به دست گرفت. تقریبا 650 کارمند از جمله 441 مامور مخصوص در این اداره مشغول به کار بودند. می‌گویند او در امر مدیریت گاهی اوقات دمدمی مزاج می‌شده؛ او اغلب ماموران اف بی آی را ا اخراج می‌کرد و به خصوص نسبت به افرادی حساسیت نشان می‌داد که به گفتهٔ خودش «چهره‌ای احمقانه شبیه به رانندگان کامیون» داشتند یا اینکه به نظر او «کله پوک» بودند. او همچنین مامورانی را که با او همکاری کامل نداشتند به حوزه‌های دیگری منتقل می‌کرد یا به زور آنها را بازنشسته می‌کرد. برای مثال، ملوین پرویس یکی از کار بلدترین ماموران اف بی آی بود و نقش همی در دستگیری گروه-های تبهکاران در دههٔ سی داشت و به همین خاطر بین مردم شهرت و محبوبیت فراوان پیدا کرد اما هوور که به موفقیت او حسودی می‌کرد با استفاده از هر ترفند ممکنی زیر پای او را خالی کرد و او را از اف بی آی بیرون انداخت. البته هوور فقط سرگرم پاپوش دوختن برای این و آن نبود و از مجریان قانون در مناطق مختلف کشور تقدیر به عمل می‌آورد و به همین ترتیب حلقه‌ای از هواداران و گوش به فرمانان در سراسر کشور برای خود تشکیل داد.
نبرد با گنگسترها
در اوایل دهٔ سی گنگسترها در ایالت‌های غرب میانه آمریکا فرمانروایی می‌کردند؛ آنها از بانک‌ها سرقت می‌کردند و با ماشین‌های تندروی خود از دست نیروهای پلیس فرار می‌کردند. بسیاری از آنها، از جمله جان دیلینجر که بارها دستگیر شد و از زندان گریخت، اغلب تیتر اول روزنامه‌های کشور را به خود اختصاص می‌دادند. هوور تصمیم گرفت یک بار برای همیشه از دست آنها خلاص شود. اما اف بی آی در تلاش‌های اولیه‌اش علیه گنگسترها سخت شکست خورد و بدون آن که گنگستری را دستگیر کند تلفات هم داد. هوور متوجه شد که موقعیت‌اش در خطر است. به همین خاطر ملوین پرویس را مامور دستگیری گنگسترها کرد. و مأمور مخصوص اف یب آ موفق شد رد جان دیلینجر را پیدا کند ماموران اف بی آی او را در مقابل سالن سینمای بیوگراف از پای در آوردند. به واسطهٔ کشته شدن و دستگیری بسیاری از گنگسترهای نامدار آن دوران بود که ادارهٔ آگاهی در بین مردم آمریکا جایگاه مناسبی به دست آورد. و رد سال 1935 نام آن به «ادارهٔ آگاهی فدرال» (اف بی آی) تغییر پیدا کرد. در سال 1939 اف بی آی به طور کامل حوزهٔ اطلاعاتی داخلی کشور آمریکا را به دست گرفت. هوور تغییراتی در ساختار سازمان داد، از جمله اینکه بخش اثر انگشت متهمان را گسترش داد. که این بخش امروزه بزرگ‌ترین مجموعهٔ اثر انگشت جهان به شمار می‌رود. او در جذب نیروهای تازه نفس برای اف بی آی نقش موثری ایفا کرد. و آزمایشگاه اف بی آی را راه انداخت تا رد آن اسناد و شواهد با دقت تمام مورد بررسی قرار بگیرند.
نبرد با افراطی‌ها و مخالفان سیستم
هوور حساسیت خاصی به مسائلی چون خرابکاری و براندازی سیستم داشت و در دورانی که ریاست اف بی آی را بر عهده داشت. این سازمان ده‌ها هزار نفر از افرادی که مظنون به فعالیت‌های خرابکارانه یا علیه سیستم حاکم بودند را به طور کامل زیر نظر داشت. منتقدان هوور معتقد بودند که هوور در واکنش نشان دادن به مسائلی از این دست زیاده‌روی می‌کند و گاهی اوقات برای سر در آوردن از فعالیت‌های چنین افرادی اصول کاری‌اش را هم زیر پا می‌گذارد. آلمانی‌ها از جمله افرادی بودند که کاملاً زیر نظر اف بی آی بودند. و اولین گروه از ماموران آلمانی در سال 1938 دستگیر شدند و دستگیری آلمانی‌ها در طول جنگ جهانی دوم هم ادامه پیدا کرد. یک بار هم وقتی ماموران نازی در فلوریدا و لانگ ایلند دور هم جمع شدند تا علیه کشور آمریکا اقداماتی انجام بدهند. ماموران اف بی آی موفق به انهدام گروه‌های آنها شدند.
هوور پیش از جنگ جهانی دوم با همکری انگلستان رد جاسوسان شوروی سابق در انگلستان و آمریکا را پیدا کرد و با استفاده از دستگاه‌های مخصوصی به مکالمات آنها گوش می‌داد. هوور این عملیات را به رئیس جمهور وقت هری ترومن، دادستان کل و دو وزیر خارجهٔ کشور در آن دوران گزارش نداد و در سال 1952 در گزارشی به سیا از این راز پرده برداشت.
برنامه کوینتلپرو
در سال 1956 هوور از اقدامات دادگاه عالی که دست وزارت دادگستری برای بازجویی از شهروندان به خاطر عقاید سیاسی‌شان را می‌بست، به شدت عصبانی شد به همین خاطر دست به کار شد و با کنار هم گذاشتن «چند ترفند کثیف» برنامه‌ای مخفیانه به نام کوینتلپرو راه اندازی کرد. هدف هوور از راه‌اندازی این برنامه ایستادگی در برابر حزب کمونیست و احزاب دیگر بود و ماموران هوور در اجرای این برنامه از هیچ کاری دریغ نمی‌کردند. استراق سمع، سرقت، پرونده‌سازی و شایعهٔ پراکنی از جمله روش‌هایی بود که در پیشبرد این برنامه مورد استفاده قرار می‌گرفت. بعضی از نویسندگان نوشته‌اند که خشونت و قتل‌های از پیش تعیین شده هم رد اجرای این برنامه مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند. این برنامه تا سال 1971 به صورت سری به اجرا گذاشته می‌شد تا اینکه بلاخره عموم مردم از وجود آن مطلع شدند. رسوایی ناشی از برملا شدن این راز تاثیری منفی بر وجههٔ اف بی آی و ریاست آن بر جای گذاشت. در دههٔ پنجاه شواهدی به دست آمد که نشان می‌داد هوور چندان تمایلی ندارد که با استفاده از نیروها و منابع اف بی آی به مبارزه با مافیا بپردازد. اقدامات خصمانهٔ او علیه فعالان حقوق مدنی هم این سئوال را در ذهن منتقدان به وجود آورد که هوور قصد دارد چه نتیجه‌ای از چنین رفتارهایی بگیرد؟
در سال 1963 هوور مسئولیت بررسی ترور جان اف. کندی را بر عهده گرفت و چند روز قبل از آنکه نتایج اولیه تحقیقاتش را ارائه بدهد. لیندون بی. جانسون، رئیس جمهور وقت، با تغییر قانون بازنشستگی اجباری کشور این فرصت را برای هوور مهیا کرد تا به صورت «مادام العمر» ریاست اف بی آی را بر عهده بگیرد. به این ترتیب تلاش‌های منتقدان برای بر کناری هوور هم بی ثمر باقی ماند.
مرگ جی. ادگار
هوور تا زمان مرگ‌اش به علت حملهٔ قلبی در 2 مه 1972 از حمایتی قاطع در کنگرهٔ آمریکا برخوردار بود و ریاست اف بی آی را بر عهده داشت. برای مراسم گرامیداشت او ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا سخنرانی کرد. بعد از مرگ هوور، کلاید تولسن سر پرست اف بی آی شد اما عمر ریاست او بسیار کوتاه بود. چون نیکسون در روز 2 مه آل. پاتریک گری، یکی از مقامات وزارت دادگستری که هیچ سابقهٔ کاری در اف بی آی نداشت را به سمت ریاست این سازمان منصوب کرد.
مقر اف بی آی در واشنگتن جی. ادگار هوور نامگذاری شده است. در طول چند دههٔ گذشته منتقدان هوور بارها تلاش کرده‌اند. این نامگذاری را تغییر بدهند. چون به نظر آنها حک نام هوور بر روی این ساختمان مایهٔ ننگ اف بی آی است اما سنای آمریکا هیچ واکنشی نسبت به چنین درخواست‌هایی از خود نشان نداده است.
