آلرژی به قارچ چیست و چه علائمی دارد و چطور تشخیص داده می‌شود؟

اگر آلرژی به قارچ Mold allergy دارید، وقتی اسپور‌های قارچ تنفس می‌کنید، سیستم ایمنی بدن شما بیش از حد واکنش نشان می‌دهد. آلرژی به قارچ می‌تواند باعث سرفه، خارش چشم و سایر علائمی شود که شما را بدبخت می‌کند. در برخی افراد، آلرژی به قارچ با آسم مرتبط است و قرار گرفتن در معرض آن باعث محدودیت تنفس و سایر علائم راه هوایی می‌شود.

اگر آلرژی به قارچ دارید، بهترین دفاع کاهش قرار گرفتن در معرض انواع قارچ‌هایی است که باعث واکنش شما می‌شوند. دارو‌ها می‌توانند به کنترل واکنش‌های آلرژی قارچ کمک کنند.

علائم

آلرژی به قارچ همان علائم و نشانه‌هایی را ایجاد می‌کند که در انواع دیگر آلرژی‌های تنفسی فوقانی رخ می‌دهد. علائم و نشانه‌های رینیت آلرژیک ناشی از آلرژی به قارچ می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• عطسه کردن
• آبریزش یا گرفتگی بینی
• سرفه و چکه بعد از بینی
• خارش چشم، بینی و گلو
• چشمان خیس
• پوست خشک و پوسته پوسته

علائم آلرژی به قارچ از فردی به فرد دیگر متفاوت است و از خفیف تا شدید متغیر است. ممکن است در طول سال علائم یا علائمی داشته باشید که فقط در زمان‌های خاصی از سال تشدید می‌شوند. هنگامی که هوا مرطوب است یا زمانی که در فضا‌های سرپوشیده یا بیرونی که غلظت بالایی از قارچ دارند، ممکن است متوجه علائم شوید.

آلرژی به قارچ و آسم

اگر آلرژی به قارچ و آسم دارید، علائم آسم شما می‌تواند با قرار گرفتن در معرض اسپور‌های قارچ ایجاد شود. در برخی افراد، قرار گرفتن در معرض قارچ‌های خاص می‌تواند باعث حمله شدید آسم شود. علائم و نشانه‌های آسم عبارتند از:

• سرفه کردن
• خس خس سینه
• تنگی نفس
• تنگی قفسه سینه

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر گرفتگی بینی، عطسه، آبریزش چشم، تنگی نفس، خس خس سینه یا سایر علائم آزاردهنده دارید که همچنان ادامه دارد، به پزشک مراجعه کنید.

علل

مانند هر آلرژی، علائم آلرژی به قارچ توسط یک پاسخ بیش از حد حساس سیستم ایمنی ایجاد می‌شود. هنگامی که اسپور‌های قارچ کوچک و معلق در هوا را استنشاق می‌کنید، بدن شما آن‌ها را به عنوان مهاجمان خارجی می‌شناسد و آنتی بادی‌های ایجاد‌کننده آلرژی را برای مبارزه با آن‌ها تولید می‌کند.

قرار گرفتن در معرض هاگ‌های قارچ می‌تواند بلافاصله واکنش ایجاد کند یا واکنش را به تاخیر بیاندازد.

قالب‌های مختلف در داخل و خارج از خانه رایج است. فقط انواع خاصی از قارچ‌ها باعث ایجاد آلرژی می‌شوند. آلرژی بودن به یک نوع قارچ به این معنی نیست که به نوع دیگری حساسیت دارید. برخی از رایج‌ترین قارچ‌هایی که باعث آلرژی می‌شوند عبارتند از آلترناریا، آسپرژیلوس، کلادوسپوریوم و پنی سیلیوم.

عوامل خطر

تعدادی از عوامل می‌توانند احتمال ابتلا به آلرژی به قارچ را افزایش دهند یا علائم آلرژی به قارچ را بدتر کنند، از جمله:

• داشتن سابقه خانوادگی آلرژی اگر آلرژی و آسم در خانواده شما وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به آلرژی به قارچ بیشتر است.
• کار در شغلی که شما را در معرض قالب قرار می‌دهد. مشاغلی که در آن قرار گرفتن در معرض قارچ زیاد است عبارتند از کشاورزی، لبنیات، چوب بری، نانوایی، آسیاب کاری، نجاری، گلخانه‌ای، شراب‌سازی و تعمیر مبلمان.
• زندگی در خانه‌ای با رطوبت بالا. داشتن رطوبت داخلی بیش از ۵۰ درصد می‌تواند باعث افزایش قارچ در خانه شما شود.

اگر شرایط مناسب باشد، قارچ می‌تواند تقریباً در هر جایی رشد کند – در زیرزمین، پشت دیوار در چارچوب، روی دوغاب با روکش صابون و سایر سطوح مرطوب، در پد‌های فرش و در خود فرش. قرار گرفتن در معرض سطوح بالای قارچ خانگی می‌تواند علائم آلرژی به قارچ را ایجاد کند.

• کار یا زندگی در ساختمانی که در معرض رطوبت بیش از حد قرار گرفته است. به عنوان مثال می‌توان به نشت لوله‌ها، نشت آب در هنگام طوفان باران و خسارت سیل اشاره کرد. در برخی موارد، تقریباً هر ساختمان دارای نوعی رطوبت بیش از حد است که می‌تواند رشد قالب را تشویق کند.
• زندگی در خانه‌ای با تهویه ضعیف. درزگیر‌های محکم پنجره‌ها و در‌ها می‌توانند رطوبت را در داخل خانه محبوس کنند و از تهویه مناسب جلوگیری کنند و شرایط ایده آلی را برای رشد قارچ ایجاد کنند. مناطق مرطوب – مانند حمام، آشپزخانه و زیرزمین – بیشترین آسیب‌پذیری را دارند.

عوارض

بیشتر پاسخ‌های آلرژیک به قارچ شامل علائمی از نوع تب یونجه است که می‌تواند شما را بدبخت کند اما جدی نیست. با این حال، برخی از شرایط آلرژیک ناشی از قارچ شدیدتر هستند. این شامل:

• آسم ناشی از قارچ. در افرادی که به قارچ آلرژی دارند، تنفس اسپور‌ها می‌تواند باعث تشدید آسم شود. اگر آلرژی به قارچ و آسم دارید، مطمئن شوید که در صورت حمله شدید آسم، برنامه اورژانسی داشته باشید.
• سینوزیت قارچی آلرژیک. این ناشی از واکنش التهابی به قارچ در سینوس‌ها است.
• آسپرژیلوز برونکوپولمونری آلرژیک. این واکنش به قارچ در ریه‌ها می‌تواند در افراد مبتلا به آسم یا فیبروز کیستیک رخ دهد.
• پنومونیت با حساسیت بیش از حد این وضعیت نادر زمانی رخ می‌دهد که قرار گرفتن در معرض ذرات معلق در هوا مانند هاگ‌های قارچ باعث التهاب ریه شود. می‌تواند با قرار گرفتن در معرض گرد و غبار آلرژیک در محل کار ایجاد شود.

سایر مشکلات ناشی از قارچ

علاوه بر آلرژن‌ها، قارچ می‌تواند خطرات دیگری برای سلامتی افراد مستعد ایجاد کند. به عنوان مثال، قارچ می‌تواند باعث عفونت پوست یا غشا‌های مخاطی شود. با این حال، به طور کلی، قارچ باعث عفونت‌های سیستمیک نمی‌شود، مگر برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند افرادی که HIV/AIDS دارند یا دارو‌های سرکوب‌کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند.

جلوگیری

برای کاهش رشد قارچ در خانه، این نکات را در نظر بگیرید:

• از بین بردن منابع رطوبت در زیرزمین‌ها، مانند نشت لوله یا نشت آب زیرزمینی.
• در هر قسمتی از خانه که بوی قارچ زدگی یا رطوبت می‌دهد از رطوبت گیر استفاده کنید. سطح رطوبت خود را زیر ۵۰ درصد نگه دارید. به یاد داشته باشید که سطل جمع‌آوری و کویل‌های کندانس را به طور مرتب تمیز کنید.
• از یک تهویه مطبوع استفاده کنید و نصب تهویه مطبوع مرکزی را با یک ضمیمه فیلتر ذرات هوای با راندمان بالا (HEPA) در نظر بگیرید. فیلتر HEPA می‌تواند اسپور‌های قارچ را از هوای بیرون قبل از اینکه در داخل خانه شما پخش شود، به دام بیندازد.
• فیلتر‌های کوره و تهویه مطبوع خود را مرتباً تعویض کنید. مجاری گرمایش هوای اجباری را بازرسی و در صورت لزوم تمیز کنید.
• مطمئن شوید که تمام حمام‌ها به خوبی تهویه می‌شوند و فن تهویه را هنگام دوش گرفتن یا حمام و بلافاصله بعد از آن برای خشک کردن هوا روشن کنید. اگر فن تهویه ندارید، هنگام دوش گرفتن یا حمام کردن، پنجره یا در را باز کنید.
• حمام و زیرزمین را فرش نکنید.
• زهکشی آب‌های زیرزمینی را از خانه خود با حذف برگ‌ها و پوشش گیاهی اطراف پایه و تمیز کردن ناودان‌های باران به طور مکرر تقویت کنید. مطمئن شوید که شیب زمین از فونداسیون فاصله دارد.
• ظروف گیاهی ارگانیک را تمیز و خشک نگه دارید، مانند ظروف ساخته شده از کاه، حصیری یا کنف.
• کتاب‌ها و روزنامه‌های قدیمی را دور بریزید یا بازیافت کنید. اگر در مکان‌های مرطوب مانند زیرزمین ر‌ها شوند، می‌توانند به سرعت قارچ بزنند.

تشخیص

علاوه بر در نظر گرفتن علائم و نشانه‌های شما، ممکن است پزشک معاینه فیزیکی برای شناسایی یا حذف سایر مشکلات پزشکی انجام دهد. تست‌های مورد استفاده برای شناسایی آلرژی عبارتند از:

• تست خراش پوستی. این آزمایش از مقادیر رقیق شده آلرژن‌های معمول یا مشکوک مانند قارچ‌های موجود در ناحیه محلی استفاده می‌کند. در طول آزمایش، این مواد با سوراخ‌های کوچک روی پوست بازو یا پشت شما اعمال می‌شود. اگر آلرژی دارید، یک برآمدگی برجسته (کهیر) در محل آزمایش روی پوستتان ایجاد می‌شود.
• آزمایش خون. یک آزمایش خون، که گاهی به آن تست رادیوآلرگوجذب نیز می‌گویند، می‌تواند پاسخ سیستم ایمنی بدن شما به قارچ را با اندازه‌گیری مقدار آنتی‌بادی‌های خاصی در جریان خون شما به نام آنتی‌بادی‌های ایمونوگلوبولین E (IgE) اندازه‌گیری کند. یک نمونه خون به یک آزمایشگاه پزشکی فرستاده می‌شود، جایی که می‌توان آن را برای شواهدی از حساسیت به انواع خاصی از قارچ آزمایش کرد.

درمان

بهترین راه برای مدیریت آلرژی، اجتناب از قرار گرفتن در معرض عوامل محرک است. با این حال، قارچ‌ها رایج هستند و شما نمی‌توانید به طور کامل از آن‌ها اجتناب کنید.

در حالی که هیچ راه مطمئنی برای درمان رینیت آلرژیک ناشی از آلرژی به قارچ وجود ندارد، تعدادی از دارو‌ها می‌توانند علائم شما را کاهش دهند. این شامل:

• کورتیکواستروئید‌های بینی این اسپری‌های بینی به پیشگیری و درمان التهاب ناشی از آلرژی به قارچ‌های تنفسی فوقانی کمک می‌کند. برای بسیاری از افراد، آن‌ها موثرترین دارو‌های آلرژی هستند و اغلب اولین دارویی هستند که تجویز می‌شوند.

به عنوان مثال می‌توان به سیکلسوناید (Omnaris، Zetonna)، فلوتیکازون (Flonase Alergy Relief، Xhance)، مومتازون (Nasonex)، ‌تریامسینولون و بودزونید (Rhinocort) اشاره کرد. خونریزی بینی و خشکی بینی شایع‌ترین عوارض جانبی این دارو‌ها هستند که عموماً برای استفاده طولانی مدت بی‌خطر هستند.

• آنتی هیستامین‌ها این دارو‌ها می‌توانند به رفع خارش، عطسه و آبریزش بینی کمک کنند. آن‌ها با مسدود کردن هیستامین، یک ماده شیمیایی التهابی که توسط سیستم ایمنی بدن شما در طی یک واکنش آلرژیک آزاد می‌شود، کار می‌کنند.

آنتی هیستامین‌های بدون نسخه (OTC) شامل لوراتادین (Alavert، Claritin)، فکسوفنادین (Allegra Allergy) و ستیریزین (Allergy Zyrtec) هستند. آن‌ها باعث ایجاد خواب آلودگی یا خشکی دهان می‌شوند.

اسپری‌های بینی آزلاستین (Astelin، Astepro) و olopatadine (Patanase) با نسخه در دسترس هستند. عوارض جانبی اسپری‌های بینی می‌تواند شامل طعم تلخ در دهان و خشکی بینی باشد.

• ضد احتقان‌های خوراکی دارو‌های ضداحتقان خوراکی OTC مانند Sudafed 12 Hour و Drixoral Cold and Alergy می‌توانند فشار خون را افزایش دهند، بنابراین در صورت داشتن فشار خون بالا (فشار خون بالا) از مصرف آن‌ها خودداری کنید. سایر عوارض جانبی احتمالی شامل بی‌خوابی، از دست دادن اشتها، تپش قلب (تپش قلب)، اضطراب و بی‌قراری است.
• اسپری‌های ضد احتقان بینی این‌ها عبارتند از اکسی متازولین (افرین، دیگران). این دارو‌ها را بیش از سه یا چهار روز استفاده نکنید، زیرا با قطع مصرف آن‌ها می‌توانند باعث احتقان شوند و علائم بدتری را نشان دهند. سایر عوارض جانبی احتمالی شامل سردرد، بی‌خوابی و عصبی شدن است.
• مونتلوکاست. Montelukast (Singulair) قرصی است که برای جلوگیری از عملکرد لکوترین‌ها – مواد شیمیایی سیستم ایمنی که باعث علائم آلرژی مانند مخاط اضافی می‌شوند – مصرف می‌شود. با این حال، نگرانی‌ها در مورد عوارض جانبی، از جمله اضطراب، بی‌خوابی، افسردگی و تفکر خودکشی در حال افزایش است. سازمان غذا و داروی ایالات متحده اخیراً هشداری را در مورد استفاده از این دارو روی جعبه قرار داده است.

این دارو مانند آنتی هیستامین‌ها به اندازه کورتیکواستروئید‌های استنشاقی موثر نیست. در مواقعی که اسپری‌های بینی قابل تحمل نیستند یا آسم خفیف وجود دارد از آن استفاده می‌شود.

سایر درمان‌های آلرژی به قارچ عبارتند از:

• ایمونوتراپی این درمان – مجموعه‌ای از واکسن‌های آلرژی – می‌تواند برای برخی از آلرژی‌ها مانند تب یونجه بسیار موثر باشد. واکسن‌های آلرژی فقط برای انواع خاصی از آلرژی به قارچ استفاده می‌شود.
• شستشوی بینی. برای کمک به علائم تحریک‌کننده بینی، پزشک ممکن است توصیه کند که بینی خود را روزانه با آب نمک شستشو دهید. از یک بطری فشاری طراحی شده خاص، مانند بطری موجود در کیت‌های سالین (سینوس رینس، سایرین)، سرنگ لامپ یا گلدان نتی برای آبیاری مجرای بینی خود استفاده کنید. این درمان خانگی که شست و شوی بینی نامیده می‌شود، می‌تواند به پاکسازی بینی شما از عوامل تحریک‌کننده کمک کند.

برای تشکیل محلول آبیاری از آبی که مقطر، استریل، قبلاً جوشانده و خنک شده یا با استفاده از فیلتری با اندازه منافذ مطلق ۱ میکرون یا کوچکتر فیلتر شده است، استفاده کنید. حتماً بعد از هر بار استفاده، دستگاه آبیاری را با آب مقطر، استریل، قبلا جوشانده و خنک شده یا صاف شده مشابه شستشو دهید و بگذارید در هوا خشک شود.

شیوه زندگی و درمان‌های خانگی

برای جلوگیری از علائم آلرژی قارچ، اقدامات زیر را انجام دهید:

• با پنجره‌های بسته بخوابید تا قارچ‌ها در فضای باز ظاهر نشوند. غلظت اسپور‌های قارچ موجود در هوا در شب، زمانی که هوا خنک و مرطوب است، بیشتر است.
• رطوبت داخل خانه را زیر ۵۰ درصد نگه دارید و هرگونه آسیب رطوبت یا آب در خانه را اصلاح کنید. شما می‌توانید رطوبت نسبی را با یک رطوبت سنج کوچک که در بسیاری از فروشگاه‌های سخت‌افزار موجود است اندازه‌گیری کنید.
• اگر مجبورید برگ‌ها را چنگک بزنید، چمن‌زنی کنید یا در اطراف کمپوست کار کنید، از ماسک گرد و غبار روی بینی و دهان خود استفاده کنید تا از اسپور‌های قارچ جلوگیری کنید.
• از بیرون رفتن در زمان‌های خاص، مانند بلافاصله پس از طوفان باران، در هوای مه آلود یا مرطوب، یا زمانی که تعداد قارچ‌های منتشر شده زیاد است، خودداری کنید.