بیماری بازگشت غیر عادی وریدی ریوی نسبی چیست؟
بازگشت غیرعادی ورید ریوی نسبی(PAPVR) یک نقص قلبی نادر است که در بدو تولد وجود دارد (نقص مادرزادی قلب). این وضعیت ممکن است اتصال ورید ریوی ناهنجار نسبی (PAPVC) نیز نامیده شود.
در این نقص قلبی، برخی اما نه همه رگ‌های خونی ریه (ورید‌های ریوی) به مکان اشتباهی در قلب متصل می‌شوند.
به طور معمول، خون غنی از اکسیژن از ریه‌ها به اتاقک بالای سمت چپ قلب (دهلیز چپ) می‌رود و سپس در بدن جریان می‌یابد. در PAPVR، اتصال غیرطبیعی ورید‌ها، خون را به رگ‌های خونی دیگر و به اتاقک بالای سمت راست قلب (دهلیز راست) می‌فرستد، جایی که با خون فقیر از اکسیژن مخلوط می‌شود. در نتیجه، خون غنی از اکسیژن اضافی به ریه‌ها باز می‌گردد.
برخی از افراد مبتلا به این نقص قلبی نیز دارای سوراخی بین حفره‌های فوقانی قلب (نقص سپتوم دهلیزی) هستند که باعث می‌شود خون بین حفره‌های فوقانی قلب (دهلیز‌ها) جریان یابد. سایر نقایص مادرزادی قلب نیز ممکن است رخ دهد. کودکی که با سندرم ترنر متولد می‌شود، خطر ابتلا به PAPVR را افزایش می‌دهد.
تشخیص
اگر PAPVR با سایر نقایص قلبی رخ دهد، ممکن است بلافاصله پس از تولد تشخیص داده شود. اگر این بیماری خفیف باشد، ممکن است تا بزرگسالی تشخیص داده نشود.
پزشک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و با گوشی پزشکی به صدای قلب گوش می‌دهد تا سوفل قلبی را بررسی کند.
اکوکاردیوگرام عموماً برای تشخیص بازگشت غیرعادی کامل وریدی ریوی استفاده می‌شود. این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از قلب در حال حرکت استفاده می‌کند. اکوکاردیوگرام می‌تواند سیاهرگ‌های ریوی، سوراخ‌های قلب و اندازه حفره‌های قلب را نشان دهد. همچنین می‌تواند سرعت جریان خون را اندازه‌گیری کند.
در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر، آزمایش‌های دیگری مانند الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG)، اشعه ایکس قفسه سینه، اسکن تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) یا اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) ممکن است انجام شود.
رفتار
اگر علائمی ندارید یا اگر خون غنی از اکسیژن و خون فقیر از اکسیژن اختلاط زیادی وجود ندارد، ممکن است برای درمان این بیماری نیازی به جراحی نباشد.
اگر مقدار زیادی خون غنی از اکسیژن و فقیر از اکسیژن در قلب مخلوط شده باشد، یا اگر این بیماری باعث بسیاری از عفونت‌های ریوی شود، ممکن است به جراحی نیاز باشد. اگر جراحی برای بیماری قلبی دیگری مورد نیاز باشد، جراحان ممکن است این نقص قلبی را همزمان ترمیم کنند.
برای ترمیم این نقص، جراحان عموماً ورید‌های ریوی را مجدداً به دهلیز چپ متصل می‌کنند. جراحان همچنین در صورت وجود سوراخ در قلب را می‌بندند.
کودکان به ویزیت‌های منظم متخصص قلب و عروق کودکان نیاز دارند. بزرگسالان مبتلا به این نقص قلبی به مراقبت مادام‌العمر و قرار ملاقات‌های پیگیری منظم با پزشکانی که در زمینه بیماری‌های مادرزادی قلب آموزش دیده‌اند (متخصصان بیماری‌های مادرزادی قلب بزرگسالان) برای نظارت بر هرگونه تغییر در وضعیت آن‌ها نیاز دارند.
