آپنه انسدادی خواب کودکان چه علائمی دارد و چطور درمان می‌شود؟
آپنه انسدادی خواب کودکان Pediatric obstructive sleep apnea یک اختلال خواب است که در آن تنفس کودک شما به طور جزئی یا کامل به طور مکرر در طول خواب متوقف می‌شود. این بیماری به دلیل باریک شدن یا انسداد راه هوایی فوقانی در هنگام خواب است.
بین آپنه انسدادی خواب کودکان و آپنه خواب بزرگسالان تفاوت‌هایی وجود دارد. در حالی که بزرگسالان معمولاً در طول روز دچار خواب آلودگی می‌شوند، کودکان بیشتر به مشکلات رفتاری مبتلا می‌شوند. علت اصلی در بزرگسالان اغلب چاقی است، در حالی که در کودکان شایع‌ترین بیماری زمینه‌ای بزرگ شدن آدنوئید‌ها و لوزه‌ها است.
تشخیص و درمان به موقع برای جلوگیری از عوارضی که می‌تواند بر رشد، رشد شناختی و رفتار کودکان تأثیر بگذارد، مهم است.
علائم
در طول خواب، علائم و نشانه‌های آپنه خواب کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خرناس
- مکث در تنفس
- خواب بی‌قرار
- خروپف، سرفه یا خفگی
- تنفس دهانی
- عرق کردن شبانه
- شب ادراری
- وحشت‌های خواب
نوزادان و کودکان خردسال مبتلا به آپنه انسدادی خواب همیشه خروپف نمی‌کنند. آنها فقط ممکن است خواب را مختل کرده باشند.
در طول روز، کودکان مبتلا به آپنه خواب ممکن است:
- عملکرد ضعیف در مدرسه
- در توجه کردن مشکل دارند
- مشکلات یادگیری دارند
- مشکلات رفتاری دارند
- افزایش وزن ضعیفی داشته باشند
- بیش فعال باشید
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر کودک شما به طور مداوم صبح‌ها با احساس خستگی و مشکلات رفتاری از خواب بیدار می‌شود، با پزشک کودک خود قرار ملاقات بگذارید.
علل
چاقی یک عامل شایع در ایجاد آپنه انسدادی خواب در بزرگسالان است. اما در کودکان شایع‌ترین حالتی که منجر به آپنه انسدادی خواب می‌شود، بزرگ شدن لوزه‌ها و آدنوئید‌ها است. با این حال، چاقی نیز در کودکان نقش دارد. سایر عوامل زمینه‌ای می‌تواند ناهنجاری‌های جمجمه-صورتی و اختلالات عصبی-عضلانی باشد.
عوامل خطر
علاوه بر چاقی، سایر عوامل خطر برای آپنه خواب کودکان عبارتند از:
- سندرم داون
- ناهنجاری در جمجمه یا صورت
- فلج مغزی
- بیماری سلول داسیشکل
- بیماری عصبی عضلانی
- سابقه کم وزنی هنگام تولد
- سابقه خانوادگی آپنه انسدادی خواب
عوارض
آپنه انسدادی خواب کودکان می‌تواند عوارض جدی داشته باشد، از جمله:
- عدم رشد
- مشکلات قلبی
- مرگ
تشخیص
برای تشخیص آپنه خواب کودکان، پزشک علائم و سابقه پزشکی کودک شما را بررسی می‌کند و یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. کودک شما ممکن است گردن، دهان و زبان و آدنوئید‌ها را معاینه کند. پزشک شما ممکن است چندین آزمایش را برای تشخیص این بیماری تجویز کند.
آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پلی سومنوگرام. پزشکان وضعیت کودک شما را در طول یک مطالعه خواب شبانه ارزیابی می‌کنند. این تست از حسگر‌هایی استفاده می‌کند که بر روی بدن اعمال می‌شود تا فعالیت امواج مغزی، الگو‌های تنفسی، خروپف، سطح اکسیژن، ضربان قلب و فعالیت ماهیچه‌ای را در هنگام خواب کودک شما ثبت کند.
- اکسیمتری. اگر پزشکان به شدت به آپنه انسدادی خواب مشکوک باشند و پلی سومنوگرام کامل مورد نیاز یا در دسترس نباشد، ثبت یک شبه سطح اکسیژن ممکن است به تشخیص کمک کند. اکسیمتری را می‌توان در خانه انجام داد. با این حال، گاهی اوقات تشخیص داده نمی‌شود، در این صورت فرزند شما همچنان نیاز به انجام پلی سومنوگرام دارد.
- الکتروکاردیوگرام. در الکتروکاردیوگرام، تکه‌های حسگر با سیم‌های متصل (الکترود) تکانه‌های الکتریکی صادر شده از قلب کودک را اندازه‌گیری می‌کنند. پزشکان ممکن است از این آزمایش برای تعیین اینکه آیا کودک شما یک بیماری قلبی زمینه‌ای دارد یا خیر استفاده کنند.
درمان
پزشک شما با شما همکاری خواهد کرد تا مناسب‌ترین درمان را برای آپنه خواب کودکتان بیابد. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- دارو‌ها استروئید‌های موضعی بینی، مانند فلوتیکازون (Dymista) و بودزوناید (Rhinocort، Pulmicort Flexhaler)، ممکن است علائم آپنه خواب را برای برخی از کودکان مبتلا به آپنه انسدادی خفیف خواب کاهش دهند. برای کودکان مبتلا به آلرژی، مونته لوکاست ممکن است به تسکین علائم در صورت استفاده به تنهایی یا همراه با استروئید‌های بینی کمک کند.
- برداشتن لوزه‌ها و آدنوئید‌ها. برای آپنه خواب متوسط تا شدید، پزشک ممکن است کودک شما را به متخصص گوش، حلق و بینی کودکان ارجاع دهد تا در مورد برداشتن لوزه‌ها و آدنوئید‌ها صحبت کند. آدنوتونسیلکتومی ممکن است با باز کردن راه هوایی، آپنه انسدادی خواب را بهبود بخشد. بر اساس وضعیت کودک، ممکن است اشکال دیگری از جراحی راه هوایی فوقانی توصیه شود.
- درمان فشار مثبت راه هوایی در فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) و فشار مثبت راه هوایی دوسطحی (BPAP)، دستگاه‌های کوچک به آرامی هوا را از طریق لوله و ماسکی که به بینی یا بینی و دهان کودک شما متصل است، می‌برند. دستگاه فشار هوا را به پشت گلوی کودک شما می‌فرستد تا راه هوایی کودک شما باز بماند. هنگامی که دارو‌ها یا برداشتن آدنوئید‌ها و لوزه‌ها مؤثر نباشد، پزشکان اغلب آپنه انسدادی خواب کودکان را با فشار درمانی مثبت راه هوایی درمان می‌کنند.
قرار دادن صحیح ماسک و قرار دادن مجدد آن با رشد کودک می‌تواند به کودک کمک کند ماسک را روی صورت تحمل کند.
- وسایل خوراکی. ممکن است وسایل دهانی مانند وسایل دندانپزشکی یا دهانی توصیه شود. برخی از دستگاه‌ها به گشاد شدن کام و مجرای بینی کمک می‌کنند، یا فک پایین و زبان کودک را به سمت جلو حرکت می‌دهند تا راه هوایی فوقانی کودک شما باز بماند. فقط برخی از کودکان از چنین وسایلی سود می‌برند.
شیوه زندگی و درمان‌های خانگی
- از محرک‌ها و آلرژن‌های مجاری هوایی اجتناب کنید. همه کودکان، به ویژه آن‌هایی که مبتلا به آپنه انسدادی خواب کودکان هستند، باید از قرار گرفتن در معرض دود تنباکو یا سایر آلرژن‌ها یا آلاینده‌های داخلی دور نگه داشته شوند، زیرا می‌توانند باعث تحریک و احتقان راه هوایی شوند.
- کاهش وزن. پزشکان ممکن است توصیه کنند که اگر فرزند شما چاق است وزن خود را کاهش دهد. پزشک شما می‌تواند اطلاعات رژیم غذایی و تغذیه‌ای را در اختیار شما و فرزندتان قرار دهد یا کودک شما را به متخصصان دیگری که در زمینه مدیریت چاقی تخصص دارند ارجاع دهد.
