مستند عشق آنالوگ: خاطرات زمانی که مردم به عشق دلدارشان نوارهای سلکشن یا میکس درست می‌کردند!

امروز تصادفی به مستندی با نام عشق آنالوگ یا Analog Love برخوردم. تصور کردم که یک جورهایی به متاورس و ارتباطات فناورانه و تفاوتشان با گذشته بایستی ارتباط داشته باشد.

تا حدودی محتوای مستند عشق به این حدسم ربط داشت. البته تا حدودی.

مستند در مورد چیزی است که تصور می‌کردم بیشتر خاص و ویژه ایرانی‌ها باشد. سلکشن زدن روی نوارهای کاست!

این سلکشن زدن روی نوارهای کاست هم برای خودش عالمی داشت. دسته بزرگی ما اصلا رادیوضبط دوکاسته نداشتیم و از همان اول، از جرگه سازندگان سلکشن خارج می‌شدیم، اما می‌توانستیم به دوستان خودمان گاهی سفارش سلکشن بدهیم.

بعضی‌ها از ماها هم در نوارهای مرزی با استفاده از امواج اف ام، موسیقی‌های ضبط می‌کردیم و سلکشنشان می‌کردیم.

اما در مورد محتواهایی که برگزیده می‌شدند، باید بگویم که سلیقه‌های متفاوت بودند. برخی‌های این کار را با وسواس انجام می‌دادند و ترک‌های صوتی یک نوار کاست آنها، با هم هماهنگی داشت و برخی اصلا هیچ هماهنگی را رعایت نمی‌کردند.

برخی واقعا تکه‌های صوتی که در نوار می‌زدند، دوست داشتند و برخی برای خودنمایی و «کلاس» موسیقی‌هایی انتخاب می کردند که دوستشان نداشتند.

اما برخی هم سلکشن می‌زدند تا در لابلای آن حرفشان را به دلدارشان بزنند و با خودشان فکر می‌کردندکه طرف مقابلشان هر قطعه‌ای را که گوش می‌کند، حتما خودش را با معشوق هدف ترانه‌ها، همسان می‌کند و این طوری با یک کاست ساده می‌توانند یک چت مقابل تاریخ انجام بدهند و نگفتنی‌ها را بگویند.

برند نوارهای کاستی که برای دلبری انتخاب می‌شد، معمولا خوب و معتبر  مرغوب بود، خیلی بهتر از نوارمغزی‌ها.

اما حتی اگر سلکشن شخصی بود، نوشتن محتوای نوار کاست روی جلدش برای خودش داستانی بود. برخی‌ها بسیار خوش خط این کار را می‌کردند. برخی‌ها هم که می‌دانستند خط یغور و درشتی دارند، پناه برده بودند به حرف برگردان. تصور کنید که با چه صبری، حرف به حرف محتوای کاست را می‌نوشتند.

اما با دیدن مستند عشق آنالوگ، واقعا شگفت‌زده می‌شویم که حس و حال مشابهی در مردمان بسیار از دور از ما با فرهنگ متفاوت و شرایط اجتماعی هم وجود داشته است.

این روزها کار ما شده استریم موسیقی. قبل از آن هم آمدن فرمت کم‌حجم Mp3 و موسیقی دیجیتال دیگر بساط کاست‌ها و سلکشن زدن را تا حد زیادی تعطیل کرد.

اما هنوز هم گاهی به آن دوران فکر می‌کنیم، تصور می‌کنیم که موسیقی را با ذوق و شوق و دقت بیشتری گوش می‌کردیم و هدیه می‌دادیم.