به نظر می‌رسد گیاهان با تولید آسپرین خود در هنگام استرس، خوددرمانی می‌کنند!
زمانی که سردرد به سراغ ما می‌آید، یک مسکن می‌خوریم. به نظر می‌رسد گیاهان نیز کاری مشابه انجام می‌دهند! چگونه؟
یک تحقیق جدید مشخص کرده که وقتی گیاهان تحت استرس ناشی از خطرات اطراف خود هستند، قادر به تولید آسپرین در درون خود هستند.
یک مطالعه جدید نگاهی دقیق‌تر به این مکانیسم خاص دفاع شخصی در گیاهان و نحوه تنظیم تولید متابولیت فعال آسپرین – اسید سالیسیلیک – دارد.
قرن‌هاست که آسپرین یا سالیسیلیک اسید توسط انسان به عنوان درمان درد و التهاب استفاده شده. آسپرین در گیاهان، نقش اساسی در سیگنال دهی، تنظیم و دفاع از پاتوژن ایفا می‌کند.
آسپرین در کلروپلاست‌ها ( اندامک‌های کوچک سبز رنگ که در آن فرآیند فتوسنتز انجام می‌شود)، معمولاً در پاسخ به استرس، تولید می‌شود.
ویلهلمینا ون دی ون، زیست‌شناس گیاهی از دانشگاه کالیفرنیا، از ریورساید (UCR) می‌گوید: «گیاهان از مسکن برای درد‌ها استفاده می‌کنند، درست مثل ما.»
برای درک بهتر زنجیره پیچیده واکنش‌هایی که گیاهان در شرایط استرس انجام می‌دهند، ون دی ون و اعضای گروهش آنالیز‌های بیوشیمیایی روی گیاهان جهش‌یافته انجام دادند.
تنش‌های محیطی باعث تولید گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) در همه موجودات زنده می‌شود.
در مورد گیاهان، این تنش‌ها شامل آسیب ناشی از حشرات، خشکی و گرمای بیش از حد است. در حالی که سطوح بالای ROS در گیاهان می‌تواند کشنده باشد، مقادیر کمتر عملکرد ایمنی مهمی دارد.
محققان از Rockcress یا Arabidopsis به عنوان گیاه مدل برای آزمایش‌ها استفاده کردند. آنها میزان مولکول هشدار‌دهنده اولیه به نام MEcPP که در باکتری‌ها و انگل‌های مالاریا نیز دیده شده، در آنها اندازه گرفتند. به نظر می‌رسد که با تجمع MEcPP در گیاه، واکنش شیمیایی مقابله‌ای ایجاد می‌شود که یکی از آنها تولید اسید سالیسیلیک است.
این یافته می‌تواند به ما کمک کند گیاهان را طوری اصلاح کنیم تا در آینده در برابر خطرات محیطی مقاوم‌تر باشند.
هنوز چیز‌های زیادی در مورد مولکول MEcPP و عملکرد آن نمی‌دانیم، اما درک نحوه عملکرد این مکانیسم می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا از آن مقاوم کردن گیاهان در برابر تنش‌ها استفاده کنند.
ما می‌دانیم که گیاهان و همچنین حیوانات، تحت فشار فزاینده‌ای ناشی از تغییرات اقلیمی و مشخص نیست که با بالا رفتن دمای متوسط، چند گونه می‌توانند زنده بمانند.
منبع: Science Advances
