تفاوت‌های زیستی و سبک زندگی، مردان را بیشتر از زنان مستعد ابتلا به سرطان می‌کند
چند دهه است که پزشکان به طور مداوم متوجه شده‌اند که مردان در مقایسه با زنان بیشتر در معرض خطر ابتلا به انواع سرطان هستند. این تفاوت جنسیتی در خطر ابتلا به سرطان اغلب ناشی از مجموعه‌ای از عوامل سبک زندگی، سیگار کشیدن و رژیم غذایی گرفته تا قرار گرفتن در معرض عوامل شغلی است.
اما اخیراً، محققان شروع به شناسایی برخی از عوامل زیستی کرده‌اند که می‌تواند مردان را مستعد ابتلا به برخی سرطان‌ها کند. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۶، یک پژوهش محققان دانشگاه هاروارد و MIT ، نقش عامل ژنتیکی خاص که می‌تواند برخی از تفاوت‌های جنسیتی را در خطر ابتلا به سرطان توضیح دهد، انجام شد.
اما یک مطالعه جدید در حال حاضر بهترین تحقی در این مورد محسوب می‌شود. در این تحقیق سوابق سلامتی نزدیک به ۳۰۰ هزار شرکت‌کننده که در یک مطالعه طولانی مدت رژیم غذایی و سرطان شرکت داشتند، تجزیه و تحلیل شد.
در این مطالعه، تفاوت‌های جنسی در مورد خطر ابتلا به ۲۱ تومور توپر (یعنی به تومورهای عیرخونی)، برای بررسی میزان تفاوت در رفتار‌های پرخطر (مصرف سیگار و الکل)، آنتروپومتریک (شاخص توده بدن و قد) تخمین شده شد. محققان در این مطالعه جدید توضیح دادند که عوامل سبک زندگی (فعالیت بدنی، رژیم غذایی، مصرف دارو) و سابقه پزشکی و خانوادگی، خطر بالاتر سرطان در مردان را توضیح می‌دهند.
به طور کلی، این مطالعه نشان داد که عوامل غیربیولوژیکی می‌توانند بین ۱۱ ال ۴۹ درصد از افزایش خطر سرطان در مردان را توجیه کند، که این درصد بستگی به نوع سرطان دارد. در ضمن مشخص شد که زنان فقط عوامل خطرزای ابتلا به دو نوع سرطان را بیشتر از مردان داشتند: تیروئید و کیسه صفرا.
در برخی از سرطان‌ها، مانند سرطان ریه، نزدیک به ۵۰ درصد از افزایش خطر برای مردان را می‌توان به عوامل سبک زندگی نسبت داد. اما در مورد سایر سرطان‌ها، مانند سرطان مری، عوامل غیرزیستی تنها می‌توانند حدود ۱۰ درصد از افزایش خطر را توضیح دهند.
سارا جکسون، نویسنده اصلی مطالعه جدید، توضیح داد: «نتایج ما نشان می‌دهد که تفاوت‌هایی در بروز سرطان وجود دارد که تنها با قرار گرفتن در معرض محیطی توجیه نمی‌شوند.»
«این نشان می‌دهد که تفاوت‌های بیولوژیکی ذاتی بین مردان و زنان وجود دارد که بر استعداد ابتلا به سرطان تأثیر می‌گذارد.»
هورمون‌های استروئیدی جنسی مطمئناً برخی از تفاوت‌های جنسیی را تشکیل می‌دهند. برای مثال، سطوح بالای تستوسترون با خطر بالاتر سرطان پوست و کبد در مردان مرتبط است. در حالی که هورمون‌هایی مانند پروژسترون و استروژن ممکن است با میزان کمتر سرطان روده بزرگ در زنان مرتبط باشند.
محققان این تحقیق جدید حدس می‌زنند که: «از نظر ایمنی، پاسخ‌های ایمنی ذاتی و اکتسابی (به ویژه Th۲) قوی‌تر در زنان می‌تواند استعداد ابتلا به سرطان را کاهش دهد. به عنوان مثال، زنان پاسخ ایمنی قوی‌تری به عفونت‌های سرطان‌زایی مانند هپاتیت B، ویروس هپاتیت C و ویروس پاپیلومای انسانی، نشان می‌دهند و در نتیجه خطر کمتری برای سرطان‌های کبد و اوروفارنکس ایجاد می‌شود.»
در پیدایش و درمان بیماری‌ها باید به تفاوت جنسیتی توجه کرد. برای مثال ۸۶ دوز دارویی توصیه شده توسط FDA در زنان با پاسخ درمانی کمتری روبرو بوده است.
مطالعه جدید در مجله Cancer منتشر شده.
