اوگور شاهین و اوزلم تورچی – این زوج دانشمندی انقلاب واکسن mRNA را رهبری کردند

با گسترش کووید-۱۹، اوگور شاهین و اوزلم تورچی، بنیانگذاران بایوان‌تک یک هدف داشتند: ساختن واکسنی ایمن و مؤثر، سریعتر از همیشه. در این گفتگوی روشن با رئیس TED کریس اندرسون، ایمونولوژیست‌ها (و زوج متاهل) داستان شگفت‌انگیزی را در مورد اینکه چگونه دهه‌ها سال تحقیقات آن‌ها بر روی mRNA به تولید واکسن فایزر نیرو می‌دهد، به اشتراک می‌گذارند – و پیش‌بینی می‌کنند که این پیشرفت علمی چه معنایی برای آینده واکسن‌ها و سایر درمان‌های ایمنی‌تراپی دارد.

کریس اندرسون: دکتر شاهین و دکتر تورجی، خوش آمدید. صحبت کردن با شما چه تجربه لذت‌بخشی است.

اوزلم تورجی: بسیار متشکرم، کریس. بودن در اینجا لذت‌بخش است.

ک.ا: پس به من بگویید، همانطور که به ۱۸ ماه گذشته فکر می‌کنید، چه کلماتی به ذهنتان خطور می‌کند؟

ا.ت: خوب، یکی از آن کلمات نفس‌گیر است. واقعا برای ما ۱۶، ۱۷ ماهِ نفس‌گیری بود. وقتی در ژانویه سال گذشته شروع کردیم، در آن زمان برای ما روشن بود که در حال حاضر در یک همه‌گیری جهانی هستیم. چیزی که مشخص نبود این بود که این همه‌گیری با چه سرعتی تکامل می‌یابد و آیا ما در وهله اول وقت داریم که واکسن را به زودی و به موقع آماده کنیم. و درک این موضوع، برای ما به این معنا بود که حتی یک روز برای از دست دادن وجود نداشت. و این طرز فکر کل تیم در اینجا در ماینتس و در بیواِن‌تک و بعدا شرکای ما که درگیر آن بودند، فایزر و دیگر شرکت‌ها، برای ادامه راه و سرعت عمل این کار بود.

ک.ا: منظورم این است که آنقدر خارق‌العاده است که ایده‌ها و کار در ذهنتان اکنون صدها میلیون، شاید میلیاردها نفر را تحت تأثیر قرار داده است. حتما احساسی تکان‌دهنده است. و باز هم می‌دانم که در همان زمان، شما به این مفهوم از ایده‌های موقتی اعتقاد ندارید. استیون جانسون، نویسنده، در کتاب خود «ایده‌های [خوب] از کجا می‌آیند»، درباره فرآیندهای زمانبر می‌گوید که بهترین ایده‌ها در طول سال‌ها اتفاق می‌افتد. و می‌دانم که شما معتقدید که در مورد شما صادق است. می‌خواهم چند دهه به عقب برگردیم — به ما بگویید که چگونه این کار آغاز شد. چه طور آشنا شدید؟

ا.ت: ما در یک بخش انکوهماتولوژی (سرطان‌شناسی و خون) ملاقات کردیم، اوگور یک پزشک جوان بود و من هنوز به عنوان دانشجوی پزشکی در بخش بودم. به این معنی که ما در یکی از جهان‌هایی که برای هر دوی ما مهم بود، دنیای مراقبت از بیماران، درمان بیماران انکوهماتولوژی، ملاقات کردیم. خیلی زود متوجه شدیم که جهان دومی وجود دارد که ما آن را دوست داریم، دنیای علم. ما با همین معضل روبرو بودیم، در حالی که چیزهای زیادی وجود نداشت که بتوانیم به بیماران سرطانی خود ارائه دهیم، با بسیاری از فناوری‌های بالقوه در آزمایشگاه روبرو شدیم که می‌تواند این مشکل را برطرف کند. یکی از چشم‌اندازهای مشترک ما این بود که این معضل را با کار سریع بر روی علم و فناوری حل کنیم. و این حرف مهمی در اینجاست. برای رفع نیازهای پزشکی سریع به بالین بیمار رفتن.

ک.ا: پس به گمانم اولین شرکتی که تقریبا ۲۰ سال پیش تاسیس کردید استفاده از قدرت سیستم ایمنی بدن برای مقابله با سرطان بود.

اوگور شاهین: ما همیشه به استفاده از سیستم ایمنی بیمار برای مبارزه با سرطان و انواع دیگر بیماری‌ها علاقه‌مند بودیم. به عنوان ایمونولوژیست، ما می‌دانستیم که سیستم ایمنی بدن انسان چقدر قدرتمند است. اما همچنین واضح بود که سیستم ایمنی بدن انسان، در مورد سرطان، با سلول‌های سرطانی مبارزه نمی‌کند. می‌توانست با آن‌ها مبارزه کند، اما نکرد. و به این منظور، ما می‌خواستیم ایمونوتراپی را توسعه دهیم. این به معنی درمان‌هایی است که از قدرت سیستم ایمنی بدن استفاده و این قدرت را به سلول‌های سرطانی هدایت می‌کند. واضح بود که در محیط دانشگاه، ما نمی‌توانیم به تولیدِ آنتی‌بادی‌های مونوکلونال ادامه دهیم چون هزینه توسعه آنتی‌بادی‌های مونوکلونال قبل از شروع آزمایش بالینی، در محدوده ۲۰، ۳۰ میلیون یورو بود، بنابراین تصمیم گرفتیم شرکتی برای تأمین بودجه تأسیس کنیم.

ک.ا: بلافاصله پس از راه‌اندازی این شرکت، تصمیم به ازدواج گرفتید. از روز عروسی خودتان برایم بگویید.

ا.ت: به خوبی برنامه‌ریزی شده بود، یک عروسی سریع. و پس از آن به آزمایشگاه برگشتیم و مهمانان مراسم عروسی که اساساً تیم ما، تیم تحقیق ما بودند. وقت برای از دست دادن نیست، کریس.

ک.ا: (می‌خندد) ماه عسل بسیار خاصی بود. منظورم این است که به نظر می‌رسد عشق شما به یکدیگر بسیار وابسته به عشق شما به این کار و احساس شما از اهمیت این کار است. آن روابط را در آنجا چگونه توصیف می‌کنید؟

ا.ش: ما در واقع دو دانشمند هستیم. در پایان روز، ما عاشق کاری هستیم که انجام می‌دهیم و برای ما بین تعادل کار و زندگی فرقی قائل نمی‌شویم. این برای ما واقعاً یک امتیاز است که دانشمند باشیم و بتوانیم کاری که دوست داریم، انجام دهیم. بنابراین ما زندگی عادی خود را با زندگی حرفه‌ای خود ترکیب می‌کنیم. و این برای ما کاملاً طبیعی است.

ک.ا: در مورد این مولکول RNA فوق‌العاده با من صحبت کنید و اینکه چگونه به آن علاقه‌مند شدید و چگونه، آنطور که من فهمیدم، به مرکز توجه کارتان تبدیل شد. و در واقع، منجر به تاسیس موسسه بیوان‌تک شد. در موردش صحبت کنید.

ا.ش: بله، mRNA یک مولکول طبیعی است، یکی از اولین مولکول‌های حیات است. این مولکول حامل اطلاعات ژنتیکی است. اما بر خلاف DNA پایدار نیست. پس می‌توان از آن برای انتقال اطلاعات به سلول‌های انسانی استفاده کرد. و سلول‌های انسان با استفاده از این اطلاعات می‌تواند پروتئین‌ها را بسازد. پروتئینی که می‌تواند در زمینه درمانی استفاده شود، به عنوان مثال، برای ساخت پروتئینی که یک واکسن است، یا برای ساخت پروتئینی که یک آنتی بادی است، یا برای ساخت پروتئینی که نوع دیگری از دارو است. و ما مجذوب خصوصیات این مولکول شدیم، چون بسیار واضح بود که mRNA را می‌توان بسیار سریع، در عرض چند روز تولید کرد. و ما به عنوان پزشک، علاقه خاصی به توسعه داروهای شخصی سازی شده داشتیم. این بدان معناست که یک درمان و ایمنی‌تراپی به طور خاص برای یک بیمار سرطانی طراحی شده است، زیرا یکی از چالش‌های کلیدی در درمان سرطان این است که هر بیمار تومور متفاوتی دارد. اگر دو تومور از دو بیمار را با یک نوع تومور مقایسه کنید، شباهت تومورها کمتر از سه درصد است و ۹۷ درصد واقعاً منحصربه‌فرد است. و امروزه، هنوز نمی‌توان به منحصربه‌فرد بودن تومور یک بیمار پرداخت. و بنابراین، ما به دنبال فناوری بودیم که بتوان از آن برای ایمنی‌تراپی و برای توسعه درمانی در کوتاه‌ترین زمان ممکن استفاده کرد. ایده دریافت توالی ژنتیکی تومور و سپس ساخت واکسنی شخصی سازی شده در عرض چند هفته.

ک.ا: آیا درست است که بگوییم تقریباً همه چیزهای قابل توجهی که از نظر بیولوژیکی برای ما اتفاق می‌افتد، اعمالی هستند که توسط پروتئین‌ها انجام می‌شوند و این mRNA است که در واقع این پروتئین‌ها را می‌سازد؟ اگر بتوانید زبان mRNA را درک کنید، می‌توانید تقریباً در همه چیزهایی که برای سلامتی یک انسان مهم است شرکت کنید.

ا.ت: دقیقا. بنابراین در اصل، دستورالعمل‌های اطلاعاتی در DNA هستند. اینها باید به پروتئین ترجمه شوند زیرا پروتئین‌ها عاملی هستند که سلول‌های ما را زنده و بدن ما را فعال نگه می‌دارند. و نحوه‌ی ترجمه‌ی چیزی که توسط DNA دستور داده شده با روشی که به موقع و در مکان‌های مناسب اتفاق می‌افتد، به پروتئین، با RNA پیام‌رسان (mRNA) است. RNA پیام‌رسان به نوعی دستور می‌دهد که چه زمانی و چه مقدار از کدام پروتئین باید ساخته شود تا از فعالیت بدن ما اطمینان حاصل شود.

ک.ا: پس تقریباً می‌توان DNA را به عنوان یک فرهنگ لغت انگلیسی زبان آکسفورد در نظر گرفت. به نوعی به عنوان مرجع در آنجا قرار می‌گیرد. اما برای عمل زنده واقعی، عملیات زنده زبان در جهان که به چیزها دستور می‌دهد، توسط mRNA انجام می‌شود.

ا.ش: بله، کاملاً ممکن است. پس سلول‌های انسانی، دقیقا DNA مانند یک کتابخانه است. اگر بستر درمان RNA پیام‌رسان را دارید، می‌توانید هر نوع پیامی را ارسال کنید و سلول‌های بدن اطمینان حاصل می‌کنند که پیام به پروتئین مناسب ترجمه می‌شود.

ا.ت: مزیت بالای mRNA این است که بسیار تطبیق‌پذیر است. همانطور که اوگور آنها را نامید، می‌توانید انواع پیام‌ها را ارسال کنید. از یک طرف، می‌توانید طرح اولیه پروتئینی را که می‌خواهید در این سلول تولید شود، بگنجانید. اما می‌توانید با همان مولکول، دستورالعمل‌های mRNA را نیز طراحی کنید که چگونه این پروتئین باید ساخته شود، دستورالعمل‌هایی برای کارخانه‌های پروتئین‌سازی سلول. پس می‌توانید تعیین کنید که آیا می‌خواهید این پروتئین در مقادیر زیاد ساخته شود یا برای مدت طولانی، فارماکوکینتیک این پروتئین در سلول چگونه باشد.

ک.ا: در مورد ژانویه سال گذشته صحبت کنید، زمانی که برای اولین بار در موردِ ویروس جدید در حال گسترش شنیدید.

ا.ش: در پایان ماه ژانویه، مقاله‌ای منتشر شده در مورد این شیوع در ووهان را خواندیم و متوجه شدیم که این شیوع جدید همه ویژگی‌های لازم برای تبدیل شدن به یک همه‌گیری جهانی را دارد و نگران بودیم که زندگی ما تغییر کند، اینکه شیوع این بیماری می‌تواند سرنوشت بشر را تغییر دهد. و می‌دانستیم که تکنولوژی RNA پیام‌رسان را در اختیار داریم که در واقع منحصراً برای درمان سرطان طراحی شده است. اما ایده درمان سرطان شخصی، گرفتن اطلاعات ژنتیکی بیمار است و سپس ایجاد کردن یک واکسن در نهایت سرعت ممکن. و ما آن زمان همان وضعیت را داشتیم. این یک واکسن شخصی سازی شده نبود، بلکه اطلاعات ژنتیکی ویروس بود که دو هفته پیش از آن منتشر شد. بنابراین اطلاعات ژنتیکی این ویروس در دسترس بود و وظیفه ما این بود که واکسن را در اسرع وقت بسازیم. و چالش در آن زمان این بود که تقریبا هیچ چیزی درباره این ویروس شناخته شده نبود. ویروسی کاملا جدید بود. ما پیش‌فرض‌هایی داشتیم که مولکول کدگذاری شده توسط ویروس را به عنوان هدف مناسب نشانه می‌گرفت. این به معنای مولکولی است که می‌تواند برای مهندسی دقیق یک حمله ایمنی استفاده شود این پروتئین اسپایک (خار مانند) است. روی سطح ویروس قرار دارد. و نه تنها یک کپی از پروتئین اسپایک روی ویروس وجود دارد، بلکه چندین نسخه از پروتئین در حدود ۲۰، ۲۵، ۳۰ تا وجود دارد. این پروتئین دو عملکرد دارد. یکی از عملکردها این است که واقعا ویروس را قادر به چسبیدن به سلول‌های انسانی می‌کند. به عنوان مثال، به سلول‌های ریه انسان می‌چسبد. و دومین عملکرد این است که پروتئین به عنوان یک کلید عمل می‌کند. به ویروس قابلیت وارد شدن به سلول‌ها را می‌دهد. هدف ما مهندسی یک پاسخ ایمنی بود.

ک.ا: شما یک اسلاید دارید که پاسخ سلول T به واکسن را نشان می‌دهد. چه مدت قبل از اینکه این را ببینید در این روند بودید و دیدید، وای، واقعاً در اینجا یک واکنش تماشایی در جریان است؟

ا.ت: ما قبلاً این را در مدل‌های حیوانی دیده‌ایم چون آن‌ها هم برای ارزیابی پاسخ ایمنی هستند. و آنچه در این اسلاید نشان داده شده است در سمت چپ، یک گره لنفاوی از محیطی است که هیچ درمان RNA یا واکسیناسیون RNA وجود ندارد. و در سمت راست، یک گره لنفاوی در ارگانیسم درمان شده، در این مورد، یک حیوان. و بومی‌سازی اهمیت دارد. و ما نانوذرات RNA خود را با گنجاندن در لیپیدها ساخته‌ایم، به طوری که mRNA به گره‌های لنفاوی حمل می‌شود، نه فقط در هر جایی، بلکه به غدد لنفاوی منتقل می‌شود و در غدد لنفاوی به یک نوع سلول بسیار خاص می‌رسد که به آن سلول‌های «دندریتیک» می‌گویند. و این سلول‌ها مربی سیستم ایمنی هستند. بنابراین آنها ژنرال‌هایی هستند که همه نیروهای ویژه مختلف را فرا می‌خوانند و آن‌ها را برای حمله به مهاجم تحت تعقیب آموزش می‌دهند. و بسیار مهم است که به آن سلول‌ها برسید. در سمت راست، می‌توانید تأثیر رسیدن به آن سلول‌ها را مشاهده کنید در تصویر نقطه‌های قرمز رنگ زیادی می‌بینید. و اینها سلول‌های T هستند که برای تشخیص آنتی‌ژن آموزش دیده‌اند، پروتئینی که mRNA تحویل داده است، و به نوعی به ارتشی از کلون‌ها گسترش یافته‌اند. بنابراین تمام این نقاط قرمز ارتشی هستند که تنها یک هدف را می‌شناسند، یعنی حمله به این پروتئین خاص کدگذاری شده توسط mRNA.

ک.ا: واقعاً خیره‌کننده است که در عرض چند روز پس از تماشای این توالی که به گمانم از خطرناک‌ترین پاتوژنی است در ۱۰۰ سال گذشته به بشریت ضربه زده، شما توانستید این واکسن‌های پیشنهادی را ایجاد کنید. و حدس می‌زنم طی هفته‌ها و ماه‌های بعدی، اعتماد به نفس فزاینده‌ای داشتید که، اوه! این کار خواهد کرد. زمانی که نتایج آزمایش‌های انسانی منتشر شد، حدس می‌زنم در نوامبر سال گذشته بود که قطعا می‌دانستید. از آن لحظه برایمان بگویید.

ا.ت: یکشنبه بود که ما منتظر این نتایج بودیم که در چنین آزمایشاتی توسط یک کمیته مستقل ارزیابی می‌شوند و اوگور گفت: «بیایید ببینیم داده‌ها چگونه خواهند بود.» مشخص نبود که موفقیت‌آمیز هستند یا خیر. و خیال ما خیلی راحت شد. و از شنیدن این که واکسن با کارایی بیش از ۹۰ درصد موثر بوده، احساس خوشحالی کردم.

ک.ا: و تخمین بیش از ۹۰ درصد تقریباً اندازه کامل را پوشش می‌دهد، زیرا این واکسن علیه هر نوع سطح عفونت کووید است. فکر می‌کنم عفونت شدید و مرگ و میر تقریباً به طور کامل در برابر آن محافظت شده بود. و باید لحظه‌ای هیجان‌انگیز برای شما بوده باشد. قطعا برای خیلی از مردم در سراسر جهان هم همینطور بود.

ا.ش:بله، واقعا. عصر یکشنبه بود و تعداد انگشت‌شماری از مردم می‌دانستند که یک واکسن موثر علیه این بیماری همه‌گیر جهانی وجود دارد. و ما بسیار هیجان‌زده و خوشحال بودیم و این اطلاعات را روز بعد به اشتراک گذاشتیم.

ک.ا: پس بر اساس آنچه که این بار اتفاق افتاده است و سرعت شگفت‌انگیز، در مقایسه با توسعه هر واکسن دیگری، منظورم این است که اگر ویروس دیگری به ما آسیب می‌زند، می‌توانید تصور کنید که دفعه بعد می‌توانیم در صورت لزوم، خط زمانی توسعه آن را بیشتر تسریع کنیم؟

ا.ش: بله، کریس، این یک سوال عالی است. در واقع، جهان آمادگی مقابله با چنین بیماری همه‌گیر را نداشت. علم و توسعه‌دهندگان واکسن به شیوه‌ای عالی واکنش نشان دادند. و این باورنکردنی و شگفت‌انگیز است که در کمتر از ۱۲ ماه می‌توان یک واکسن موثر را در حالی که یک همه‌گیری جهانی ادامه دارد، تولید کرد. اما چالش‌هایی که در حال حاضر داریم این است که ظرفیت تولید کافی نداریم. در حالت ایده‌ال، دفعه بعد، نه تنها برای تولید واکسن با سرعت نور، بلکه برای ساخت و توزیع واکسن با سرعت نور نیز آماده خواهیم بود. بنابراین آنچه ما اکنون نیاز داریم یک عنصر اضافی است که وجود نداشت، ظرفیت تولید. و ظرفیت تولید بلااستفاده. باید خودمان را به موقعیتی برسانیم که بتوانیم ۱۲ میلیارد دوز واکسن را با در نظر گرفتن دوز تقویتی اولیه، در کمتر از شش ماه تولید کنیم. و این از نظر فنی امکان‌پذیر است. بنابراین اگر دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی روی ظرفیت تولید، برای حفظ این ظرفیت بلااستفاده سرمایه‌گذاری کنند و همچنین یک بازه زمانی و فرآیندی استاندارد برای پاسخگویی سریع‌تر ارائه دهند، می‌توان این کار را انجام داد. پس ما اصولاً ممکن است بتوانیم واکسنی را تولید کنیم و حتی در کمتر از هشت ماه توزیع آن را آغاز کنیم.

ک.ا: آنچه در سال گذشته اتفاق افتاد، چه چیزی را اکنون در مورد چشم‌انداز استفاده از mRNA برای درمان سرطان و حتی سایر بیماری‌ها به شما می‌گوید؟ این به کجا می‌رود؟

ا.ش: آنچه اکنون داریم یک فناوری تایید شده و اولین محصول تایید شده است. توسعه واکسن mRNA ویروس کرونا قدرت mRNA و همچنین ایمنی این رویکرد را نشان می‌دهد. و نشان می‌دهد … که دری را برای فناوری جدید و نوع جدیدی از درمان‌ها باز می‌کند. و مولکول‌های mRNA که در حال حاضر برای سرطان استفاده می‌کنیم، بیش از ۱۰ محصول در حال حاضر در حال توسعه بالینی داریم که در برابر انواع مختلف سرطان متنوع هستند. ما بسیار مطمئن هستیم که موفقیتی که اکنون برای واکسن‌های بیماری‌های عفونی خود به دست آورده‌ایم را می‌توان با ایمنی‌درمانی سرطان ادامه داد.

ک.ا:برخی مردم این را می‌شنوند و شاید بگویند این واکسن نوع دیگری از داروی در راه است. من فکر می‌کنم درباره طرح ذهنی که شما در موردش صحبت می‌کنید، ما باید در مورد آن بسیار انقلابی‌تر از آن فکر کنیم، که معمولاً یک داروی سنتی، به نوعی محیط شیمیایی، زمینه یک ناحیه از بدن را تغییر می‌دهد. اما شما – اگر زبان mRNA را بفهمید، می‌توانید کاری بسیار خاص و دقیق‌تر انجام دهید. آیا راهی احتمالی برای فکر کردن در مورد آن وجود دارد؟

ا.ت: بله“، واقعا. این می‌تواند انقلاب بعدی در چشم‌انداز بیوفارم باشد.

ا.ش: در پایان روز، بیماری وضعیتی است که ارتباط بین سلول‌ها در آن مختل می‌شود. برای مثال، بیماری خودایمنی یک وضعیت بیماری است که در آن سلول‌های ایمنی به سلول‌های طبیعی حمله می‌کنند. و در واقع، ما می‌توانیم درمان‌های RNA پیام‌رسان را مهندسی کنیم که می‌توانند به سیستم ایمنی آموزش دهند که این کار را متوقف کند، بدون اینکه کل سیستم ایمنی را مهار کند، فقط با برقراری ارتباط با سلول‌های ایمنی که حمله می‌کنند. می‌توانیم دقیق‌تر و اختصاصی باشیم.

ک.ا: موفقیت بیوان‌تک در چند سال اخیر، فکر می‌کنم ارزش شرکت به علتِ شگفت‌انگیزی اتفاقِ رخ داده افزایش یافته است. منظورم این است که شما را خیلی ثروتمند کرده، حالا هر دو شما میلیاردر هستید. چه طور به آن واکنش نشان داده‌اید؟ گاهی اوقات پول زیاد مشکلات خودش را به همراه دارد. آیا این نشان‌دهنده دوری از هدف اصلی است؟

ا.ت: برای شرکتی که نوآوری را به عنوان ماموریت اصلی خود می‌بیند، پول زیاد هرگز مشکلی ایجاد نمی‌کند. زیرا نوآوری در واقع به این معناست که شما باید سرمایه‌گذاری کنید. در غیر این صورت تنها دو نوع محصول یا بهبود تدریجی برای راه‌حل‌های بسیار مورد نیاز پزشکی خواهیم داشت.

ا.ش: این واقعاً به ما این شانس را می‌دهد که شرکت خود را متحول کنیم. زمانی که شروع کردیم – وقتی خودمان را با وضعیتی که در ابتدای سال ۲۰۲۰ داشتیم مقایسه می‌کنیم، تعدادی کاندید محصول در آزمایش‌های بالینی داشتیم، اما شرکت هر سال یا هر دو سال یکبار به بودجه نیاز داشت. اکنون شرایطی داریم که واقعاً به چشم‌انداز کامل شرکت می‌پردازیم. ما بیوان‌تک را با این ایده شروع کردیم که واقعاً درمان‌های جدیدی را در هر جایی که نیاز پزشکی برآورده نشده وجود دارد، ارائه دهیم. و ما اکنون می‌توانیم این کار را در مقیاسی بسیار بزرگ‌تر و گسترده‌تر انجام دهیم و نوآوری‌های خود را سریع‌تر به بیماران ارائه دهیم.

ک.ا: شما هر دو از خانواده‌هایی هستید که از ترکیه به آلمان مهاجرت کرده‌اند. مهاجران در بسیاری از کشورها از جمله آلمان با اوقات سختی روبرو بوده‌اند. و با این حال، فکر می‌کنم که شما به تغییر بحث در مورد مهاجرت، در کشورِ آلمان و جاهای دیگر کمک کردید فقط با موفقیت فوق‌العاده‌ای که در ایجاد این شرکت پیشرو در جهان در آلمان به دست آورده‌اید. آیا از تأثیری که ممکن است روی این موضوع داشته باشید خوشحال هستید؟

ا.ش: به نوعی تعجب‌آور است زیرا روشی که ما فرآیندهای علمی را انجام می‌دهیم و اینکه چگونه تشخیص می‌دهیم چه طور افراد به طور مؤثر در تیم‌ها با هم کار می‌کنند، به ما مربوط نمی‌شود که فرد از کجا آمده است، بلکه به آنچه که شخص می‌تواند کمک کند، بستگی دارد. ما در شرکتمان کارمندانی از بیش از ۶۰ کشور دنیا داریم. بنابراین ما یک گروه بین‌المللی از دانشمندان هستیم، مانند هر موسسه تحقیقاتی دیگری. بنابراین ما باید درک کنیم که جهانی شدن واقعاً به جمع کردن مردم، دانشمندان یا سایر مهندسان در یک مکان کمک می‌کند و اجازه می‌دهد با هم کار کنند و نتایج خارق‌العاده‌ای به دست آورند. برای ما، این به نوعی تعجب‌آور است که این امر خاص دیده می‌شود. این دقیقاً راهی است که تحقیقات و علم ممتاز کار می‌کنند.

ک.ا: چیزی که شما به آن دست یافته‌اید، فوق‌العاده و الهام‌بخش است و پیگیری پیشرفت در سال‌های آینده بسیار هیجان‌انگیز خواهد بود. خیلی ممنونم.