آنتی‌بادی درمانی به میزان 88 درصد در پیشگیری از عفونت مالاریا مؤثر است
در اولین آزمایش بزرگ آنتی‌بادی‌های مونوکلونال علیه مالاریا، نتایج فوق‌العاده امیدوارکننده‌ای به دست آمده. در این تحقیق با یک درمان جدید 88.2 درصد امکان پیشگیری از عفونت در یک دوره شش ماهه وجود دارد.
با آغاز عرضه اولین واکسن مالاریا در جهان در سال گذشته در آفریقا، چندین سازمان بزرگ بشردوستانه شروع به این سؤال کردند که آیا کارایی واکسن برای پیشگیری از انتشار گسترده کافی است یا خیر . واکسن ممکن است تنها از 30 درصد عفونت‌ها در کودکان جلوگیری کند، سازمان‌های غیرانتفاعی مانند بنیاد بیل و ملیندا گیتس در نهایت بودجه‌ای به واکسن مالاریا به همین علت ندادند.
در حالی که کار بر روی واکسن‌های مالاریا ادامه دارد، توجه برخی تحقیقات به سمت درمان‌های آنتی‌بادی مونوکلونال معطوف شده است. این درمان‌ها به جای استفاده از واکسن برای تحریک سیستم ایمنی برای تولید آنتی‌بادی، بر انتقال مستقیم حجم قابل توجهی از آنتی‌بادی‌های محافظ قوی به فرد تمرکز دارند.
آنتی‌بادی‌های مونوکلونال ابزار مؤثری هستند زیرا آنتی‌بادی‌های تجویز شده را می‌توان به طور کامل برای هدف قرار دادن آنتی ژن‌های خاص بهینه کرد. با این حال، آنها درمان‌های طولانی مدت نیستند. آنتی‌بادی‌ها در طول زمان تجزیه می‌شوند و درمان‌ها اغلب فقط برای چند ماه مؤثر هستند.
این تحقیق جدید بر روی آنتی‌بادی به نام CIS43LS تمرکز دارد. این آنتی‌بادی ابتدا از یک بیمار که واکسن تجربی مالاریا دریافت کرده بود جدا می‌شود و سپس اصلاح می‌شود تا خیلی سریع تجزیه نشود.
در یک کارآزمایی فاز 2، که اولین آزمایش بزرگ برای آنتی‌بادی‌های مونوکلونال پیشگیری‌کننده از مالاریا، بود، 330 بزرگسال سالم به طور مساوی به سه گروه تقسیم شدند: یک گروه آنتی‌بادی با دوز کم گرفتند و دو گروه دیگر آنتی بادی با دوز بالا و دارونما. این آزمایش در طول فصل بارانی شش ماهه در جوامع روستایی در مالی، آفریقا انجام شد.
این کارآزمایی نشان داد که دوز بالای آنتی‌بادی در مقایسه با دارونما 88.2 درصد در پیشگیری از عفونت مالاریا در طول مطالعه شش ماهه مؤثر بود. کمترین دوز 75 درصد در پیشگیری از عفونت مؤثر بود.
این اولین نتایج میدانی نشان می‌دهد که یک آنتی‌بادی مونوکلونال به طور ایمن محافظت سطح بالایی در برابر انتقال شدید مالاریا در بزرگسالان سالم فراهم می‌کند , راه را برای مطالعات بیشتر برای تعیین اینکه آیا چنین مداخله‌ای می‌تواند از عفونت مالاریا در نوزادان، کودکان و زنان باردار جلوگیری کند، هموار می‌کند.
این کارآزمایی یک اثبات مفهومی قوی است که نشان می‌دهد آنتی‌بادی‌های مونوکلونال چقدر می‌توانند در پیشگیری از عفونت مالاریا مؤثر باشند. اما بعید است که CIS43LS درمانی باشد که در نهایت به استفاده بالینی برسد.
در شکل فعلی، درمان باید از طریق تزریق داخل وریدی انجام شود. با این حال، محققان قبلاً شکل دوم و قوی‌تری از آنتی‌بادی به نام L9LS ایجاد کرده‌اند.
این آنتی‌بادی نسل بعدی L9LS را می‌توان به صورت تزریق زیر جلدی تجویز کرد و بنابراین می‌توان آن را آسان‌تر در نقاط دوردست به کار برد.
از آنجایی که آنتی‌بادی‌های مونوکلونال فقط برای مدت کوتاهی مؤثر هستند، هرگز به عنوان جایگزینی برای واکسن‌ها عمل نمی‌کنند و فقط به درد درمان کوتاه‌مدت در حالی که واکسن‌های مؤثرتری در حال توسعه هستند، حدس می‌زنند.
آنتی‌بادی‌های مونوکلونال ب می‌توانند در ترکیب با دارو و سایر اقداماتبرای از بین بردن مالاریا مورد استفاده قرار گیرند. همچنین برای مسافرانی که به مناطقی که مالاریا در آنها بومی است، آنتی‌بادی‌های مونوکلونال می‌توانند جایگزینی برای پیشگیری دارویی باشد. به خصوص که بسیاری این برنامه پیشگیری را جدی نمی‌گیرند و کارایی آنها هم بالا نیست.
مطالعه جدید در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شده.
منبع: NIH
