این مرد سال‌ها سنگی را نگه داشته بود، به امید اینکه طلا داشته باشد، اما حالا مشخص شده که بسیار ارزشمندتر است!
در سال ۲۰۱۵، دیوید هول در پارک منطقه‌ای ماریبورو در نزدیکی ملبورن استرالیا در حال جستجو بود. او که یک فلزیاب در دست داشت و ناگهان چیزی غیرعادی کشف کرد: یک سنگ بسیار سنگین و مایل به قرمز که در مقداری خاک رس زرد قرار داشت.
او آن را به خانه برد و همه کار کرد تا سنگ را بگشاید، مطمئن بود که یک قطعه طلا در داخل صخره وجود دارد. چرا که ماریبورو، همان جایی که سنگ در آن پیدا شده بود در منطقه گلدفیلدز است، جایی که هجوم طلا استرالیا در قرن ۱۹ در آن به اوج خود رسید.
هول برای باز کردن سنگ، یک اره سنگ، یک چرخ زاویه‌ای و یک مته و حتی اسید استفاده کرد. با این حال، حتی یک پتک هم نمی‌توانست شکاف ایجاد کند. دلیلش این است که در چیزی که او خیلی تلاش می‌کرد باز کند، هیچ قطعه طلایی نبود!
پس سنگ را به درموت هنری، زمین‌شناس موزه ملبورن، نشان داد. او هم در ابتدا قادر به باز کردن «صخره» نبود، اما همچنان شیفته آن بود، قطعه را برای شناسایی به موزه ملبورن برد. پس از ۳۷ سال کار در موزه و بررسی هزاران سنگ، این زمین‌شناس تنها دو مورد از سنگ به صورت تصادفی یافته شده را دیده بود که شهابسنگ واقعی بوده‌اند. و این سنگ یکی از آن دو بود.
حالا محققان یک مقاله علمی منتشر کردند که این شهاب سنگ ۴.۶ میلیارد ساله را توصیف کردند که آن را Maryborough به نام شهر نزدیک محل پیدایش نامیدند.
وزن آن ۱۷ کیلوگرم است و پس از استفاده از اره الماس برای بریدن یک برش کوچک، محققان دریافتند که ترکیب آن دارای درصد بالایی از آهن است و آن را به یک کندریت معمولی H5 تبدیل کرده است.
پس از باز شدن، قطعات متبلور کوچکی از مواد معدنی فلزی را نیز در سرتاسر آن مشاهده می‌شود که به آن کندرول می‌گویند.
هنری می‌گوید: «شهاب‌سنگ‌ها ارزان‌ترین شکل اکتشاف فضایی را فراهم می‌کنند. آن‌ها ما را به گذشته می‌رسانند و سرنخ‌هایی از سن، شکل‌گیری و شیمی منظومه شمسی (از جمله زمین) ارائه می‌دهند.»
در برخی از شهاب‌سنگ‌ها، «غبار ستاره‌ای» حتی قدیمی‌تر از سن منظومه شمسی ما وجود دارد که به ما نشان می‌دهد ستاره‌ها چگونه شکل می‌گیرند و چگونه تکامل می‌یابند تا عناصر جدول تناوبی را ایجاد کنند.
شهاب‌سنگ‌های کمیاب دیگر حاوی مولکول‌های آلی مانند آمینو اسید‌ها هستند؛ بلوک‌های سازنده حیات.
اگرچه محققان هنوز نمی‌دانند این شهاب سنگ از کجا آمده است و ممکن است چه مدت روی زمین بوده باشد، حدس‌هایی دارند.
منظومه شمسی ما زمانی توده‌ای از گرد و غبار و سنگ‌های کندریت بود. در نهایت گرانش مقدار زیادی از این مواد را به سیارات کشاند، اما باقیمانده آن بیشتر به یک کمربند سیارکی بزرگ ختم شد.
هنری می‌گوید: «این شهاب سنگ خاص به احتمال زیاد از کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری بیرون آمده، و توسط برخی از سیارک‌ها که با یکدیگر برخورد می‌کنند، از آنجا به بیرون پرتاب شده، سپس یک روز وارد زمین شده. »
تاریخ‌یابی با کربن نشان می‌دهد که این شهابسنگ بین ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ سال روی زمین بوده است.
محققان می‌گویند که شهاب سنگ Maryborough بسیار کمیاب‌تر از طلا است و آن را برای علم بسیار ارزشمندتر می‌کند. این شهابسنگ یکی از تنها ۱۷ شهاب سنگی است که تاکنون در ایالت ویکتوریا استرالیا ثبت شده است و پس از یک نمونه عظیم ۵۵ کیلوگرمی که در سال ۲۰۰۳ شناسایی شد، دومین سن
بزرگ است.
این اولین شهاب سنگی نیست که چند سال طول می‌کشد تا به موزه برسد. در یک داستان شگفت‌انگیز دیگر در سال ۲۰۱۸ یک سنگ فضایی ۸۰ سال طول کشید تا شناسایی شود. این سنگ دو مالک داشت و خیلی دیر شناسایی شد.
اکنون احتمالاً زمان خوبی است که حیاط خلوت یا منطقه‌ای که به من آن مسافرت میروید را را از نظر سنگ‌های سنگین و سخت شکسته بررسی کنید. ممکن است در یک معدن طلای استعاری نشسته باشید!
منبع: Proceedings of the Royal Society of Victoria