سازمان جهانی بهداشت یک میکروب باستانی را برای کل جهان یک تهدید جدی دانسته: سرخک!

یکی از پیامدهای همه‌گیری کرونا، کاهش دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی معمول و مشکل واکسیناسیون همگانی بود. در نتیجه، در نوامبر 2022، سازمان بهداشت جهانی سرخک را به عنوان یک “تهدید قریب الوقوع در هر منطقه از جهان” اعلام کرده.

این سازمان گفته که چگونه تعداد بی سابقه‌ای، یعنی نزدیک به 40 میلیون کودک حداقل یک دوز واکسن سرخک را در سال 2021 تزریق نکرده‌اند.

سرخک یک بیماری تنفسی ویروسی است. انتقال آن مشابه کووید است پ توسط قطرات تنفسی و آئروسل ها بین افراد منتقل می‌شود. عفونت در موارد خفیف باعث ایجاد بثورات و تب می شود.

اما موارد شدید می‌تواند شامل آنسفالیت (ورم مغز)، کوری و ذات الریه شود. تقریباً 9 میلیون مورد در سال و 128 هزار مرگ ناشی از آن در سال گزار می‌شود.

واکسن سرخک، که می تواند به تنهایی یا  ترکیبی (واکسن MMR) با سایر واکسن‌ها مانند اوریون و سرخجه برای ایجاد ایمن سازی تجویز شود، بسیار موثر است.

اکثر کشورها یک برنامه تزریق دو دوزی دارند که اولین تزریق معمولاً در 12 ماهگی و دوز دوم در چهار سالگی کودک انجام می‌شود.

این واکسن محافظت بسیار بالا و طولانی مدتی را باعث می‌شود و واقعاً نمونه‌ای از اصطلاح “بیماری قابل پیشگیری با واکسن” است. برنامه دو دوزی حدود 99 درصد از عفونت سرخک محافظت می کند.

در کشورهای در حال توسعه که میزان تزریق واکسن کم است، از هر ده نفر که به سرخک مبتلا می‌شوند، یک نفر در اثر آن می میرد. در کشورهای توسعه‌یافته، مرگ و میر در افراد واکسینه نشده به میزان یک نفر در ۱۰۰۰ تا ۵۰۰۰ مورد سرخک است.

پتانسیل شیوع جدید بیماری‌های قابل پیشگیری با واکسن در مناطقی مانند مناطق درگیری نظامی و در میان جمعیت پناهندگان زیاد است.

مشکلاتی مانند سوءتغذیه خطر ابتلا به بیماری های شدید را به شدت افزایش می‌دهد و بیماری‌های عفونی تنفسی نگرانی بزرگی برای گروه‌های بشردوستانه حامی گروه‌های آسیب پذیر مانند پناهندگان اوکراینی ایجاد کرده.

سرخک فوق العاده عفونی است. میزان سرایت اولیه آن (R0) – یعنی به طور متوسط ​​چند نفر یک فرد آلوده در یک جمعیت مستعد آلوده می شود – بین 12 تا 18 تخمین زده می شود. برای مقایسه، R0 نوع اومیکرون COVID تصور می شود . حدود 8.2 باشد .

نسبت جمعیتی که نیاز به واکسینه شدن برای تحت کنترل نگه داشتن شیوع و به حداقل رساندن انتقال در اطراف یک جامعه دارند، به عنوان آستانه ایمنی گله (HIT) شناخته می شود.

برای سرخک، پوشش واکسن 95 درصد معمولاً به عنوان عدد جادویی HIT در نظر گرفته می‌شود. بیشتر نقاط جهان تا حدودی کمتر از این آستانه هستند، با پوشش جهانی حدود 71 درصد برای دو دوز و 81 درصد برای پوشش یک دوز. در بریتانیا، داده‌های ۲۰۲۱-۲۲ نشان می‌دهد که ۸۹ درصد از کودکان یک دوز واکسن سرخک دریافت کرده‌اند.

در سطح جهانی، پیشرفت قابل توجهی در کاهش مرگ و میر در کودکان زیر پنج سال صورت گرفته است. مرگ و میر سالانه از 12.5 میلیون در سال 1990 به 5.2 میلیون در سال 2019 کاهش یافته است. با این حال، پوشش کم واکسن می تواند این دستاوردها را معکوس کند.

حتی اگر کودکان از سرخک جان سالم به در ببرند، احتمال آسیب طولانی مدت به سیستم ایمنی آنها وجود دارد که به عنوان “شکلی از فراموشی ایمنی” توصیف می‌شود.

در جمعیت‌های واکسینه نشده، یک مورد شدید سرخک منجر به از دست دادن میانگین 40 درصد از آنتی بادی‌هایی شد که به طور معمول میکروب‌ها را تشخیص می‌دادند.

پس از یک مورد خفیف سرخک، کودکان واکسینه نشده 33 درصد از آن آنتی بادی ها را از دست دادند. در مقایسه، اندازه‌گیری‌ها در جمعیت‌های کنترل سالم، کاهش 10 درصدی آنتی‌بادی را در مدت‌های مشابه یا طولانی‌تر نشان داد.

اطلاعات غلط زیاد است

حمایت از گروه‌های ضد واکسن باعث شایعات نادرست و داستان‌های ترسناک شده است، مانند ادعاهای جعلی پزشک سابق و فعال ضد واکسن اندرو ویکفیلد مبنی بر اینکه واکسن MMR باعث اوتیسم م‌ شود .

این باور در ذهن‌ها پابرجا مانده. به عنوان مثال، یک نظرسنجی جمعیت ایالات متحده در سال 2020 نشان داد: “18 درصد از پاسخ دهندگان  به اشتباه اظهار می‌کنند که بسیاری از موارد یا برخی از موارد تزریق این واکسن باعث اوتیسم می شوند.”

فیک نیوز از زمان شروع همه‌گیری کووید ، گسترده بوده است و این خطر وجود دارد که این اطلاعات نادرست به سطوح بیشتری از تردید و امتناع واکسن برای ایمن‌سازی معمول تبدیل شود.

سرخک به راحتی پخش می‌شود و در جمعیت‌های واکسینه نشده در کوتاه مدت و بلندمدت یک عفونت شدید است.

پس نیاز زیادی به کارزارهای ایمن‌سازی برای محافظت فزاینده در برابر بیماری های قابل پیشگیری با واکسن در سراسر جهان وجود دارد.

این نیاز به ویژه در کشورهای در حال توسعه و سایر جمعیت های آسیب پذیر مانند پناهندگان و مناطق درگیری ضروری است.

منبع: The Conversation


  این نوشته‌ها را هم بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]