فضاپیمای اوریون ناسا پس از ماموریت تاریخی‌اش با موفقیت به زمین بازگشت
کپسول فضایی اوریون ناسا روز یکشنبه به طور ایمن در اقیانوس آرام فرود آمد و ماموریت آرتمیس 1 را تکمیل کرد. اوریون یک سفر بیش از 25 روزه به دور ماه انجام داد و چشم‌اندازی برای بازگرداندن انسان‌ها به ماه، بعد از چند سال ترسیم کرد.
پس از رسیدن به جو زمین با سرعت 40000 کیلومتر در ساعت، کپسول بدون خدمه با کمک سه چتر بزرگ قرمز و نارنجی در دریا شناور شد.
اوریون در مجموع بیش از یک میلیون مایل را طی کرد و به عبارتی هر فضاپیمایی با پتانسیل سرنشین داشتن، از زمین دورتر شد.
بیل نلسون، مدیر ناسا گفت: «سال‌ها، هزاران نفر در این مأموریت مشارکت کردند که الهام‌بخش جهان برای همکاری با یکدیگر برای رسیدن به سواحل دست‌نخورده کیهانی است. امروز یک پیروزی بزرگ برای ناسا، ایالات متحده، شرکای بین المللی ما و کل بشریت است.»
پس از فرود، هلیکوپترها بر فراز فضاپیمای شناور پرواز کردند که هیچ نشانه‌ای از آسیب در اوریون دیده نشد.
اوریون پس از انجام برخی آزمایشات اولیه توسط یک کشتی نیروی دریایی ایالات متحده بازیابی خواهد شد.
هنگامی که اوریون دوباره وارد جو زمین شد، کپسول به قطره‌ای شکل باید دمای 2800 درجه سانتیگراد، یعنی تقریباً نیمی از دمای سطح خورشید را تحمل می‌کرد.
هدف اصلی این ماموریت آزمایش سپر حرارتی بود تا مقاومت آن برای روزی که انسان‌ها به جای مانکن‌ها در داخل آن هستند، آزمایش شود.
ناسا ده‌ها میلیارد دلار در برنامه آرتمیس سرمایه گذاری کرده تا مردم را به ماه بازگرداند و روزی برای سفر بعدی به مریخ آماده شود.
اولین آزمایش این کپسول در سال 2014 انجام شد اما در آن زمان در مدار زمین ماند و با سرعت کمتری در حدود 32300 کیلومتر در ساعت به جو بازگشت.
ناسا برنامه ریزی کرده بوپد که اوریون برای جمع آوری داده ها به مدت 2 ساعت شناور شود.
سپس غواصان کابل‌هایی را برای بالا بردن اوریون به ناو یو‌اس‌اس پورتلند،متصل کردند.
کشتی نیروی دریایی سپس به سمت سن دیگو، کالیفرنیا حرکت خواهد کرد، جایی که فضاپیما چند روز بعد تخلیه خواهد شد.
اوریون در نزدیکترین نقطه به ماه، در ارتفاع کمتر از ۱۳۰ کیلومتری از سطح پرواز کرد و در دورترین نقطه ۳۰۰ کیلومتر دور شد.
داده های اوریون شامل اطلاعاتی در مورد وضعیت سفینه پس از پرواز آن، داده‌های مانیتورهایی است که شتاب و ارتعاش را اندازه‌گیری می‌کنند و عملکرد جلیقه ضد پرتو مخصوصی که روی مانکن‌ها قرار داده شده بود، است.
برخی از اجزای کپسول برای استفاده مجدد در ماموریت Artemis 2 مناسب خواهند بود. این ماموریت، که برای سال 2024 برنامه ریزی شده است، خدمه‌ای را به سمت ماه می برد، اما آنها روی ماه فرود نخواهند آمد.
آرتمیس 3 که برای سال 2025 برنامه ریزی شده است، برای اولین بار یک فضاپیما را به قطب جنوبی ماه خواهد فرستاد، جایی که ناسا امیدوار است آب به شکل یخ پیدا کنند.
به عنوان بخشی از ماموریت های آرتمیس، ناسا قصد دارد برای اولین بار یک زن و یک فرد رنگین پوست را به ماه بفرستد.
تنها 12 نفر – که همه آنها مردان سفیدپوست هستند – پا به ماه گذاشته اند. از سال 1972 ناسا دیگر ماموریت انسانی ماه‌نشین نداشته استو
ناسا امیدوار است از طریق پایگاهی روی سطح ماه و همچنین یک ایستگاه فضایی در مدار آن، یک حضور پایدار انسانی در ماه ایجاد کند. این امر به مهندسان کمک کند تا فناوری‌هایی را برای سفری چند ساله به مریخ، احتمالاً در اواخر دهه 2030 توسعه دهند.
© خبرگزاری فرانسه
