بارانی از میکروپلاستیکها همیشه در حال باریدن روی ماست!
هر روز یک غبار یا بارش پلاستیکی از آسمان فرود میآید. شما نمیتوانید آن را ببینید. یا آن را احساس کنید. چون هیچ بو و مزهای ندارد. اما محققان فکر میکنند که ما خیلی باران نامرئی میکروپلاستیکها را دست کم گرفتهایم.
برآوردهای جدید توسط گروهی از دانشمندان دانشگاه اوکلند در نیوزیلند نشان میدهند که در هر روز به طور متوسط نزدیک به 5000 ذره میکروپلاستیک در هر متر مربع بر پشت بامهای شهری اوکلند مینشیند. این گرد و غبار هر سال به حدود 74 تن پلاستیک میرسد و معادل حدود سه میلیون بطری پلاستیکی است.
این مقدار هولناک بارش پلاستیک بسیار بیشتر از مقدار آن در لندن، هامبورگ یا پاریس ماست. یک تحقیق در سال 2020 تخمین زد که به طور متوسط فقط 771 ذره میکروپلاستیک بر هر متر مربع لندن مینشنید.
اما این لزوماً به این معنی نیست که لندن شش برابر کمتر از اوکلند با پلاستیکهای موجود در هوا آلوده شده. چون به احتمال زیاد، در تخمینهای قبلی کیفیت هوای لندن میکروپلاستیکهای در گردش کوچک را در نظر نگرفته نشدهاند. در واقع امروزه هیچ روش استاندارد یا پروتکلی برای شناسایی میکروپلاستیکها وجود ندارد و روشهای متقاوتی وجود دارد.
تحقیقات اولیه روی ریه انسان نشان میدهد که میکروپلاستیکها حتی در سیستم تنفسی ما در گردش هستند. اثر آنها بر سلامتی ما فعلا نامشخص است.
در اوکلند، محققان بقایای هشت نوع مختلف پلاستیک در هوا را شناسایی کردند. بیشترین آنها پلی اتیلن (PE)، مورد استفاده در کیسههای مواد غذایی و بطری های فشرده، پلی کربنات (PC) مورد استفاده در تجهیزات محافظ و تجهیزات پزشکی و پلی (اتیلن ترفتالات) (PET) بود که در بسته بندی مواد غذایی و نوشیدنی استفاده میشود.
هنگامی که بادهای ساحلی بسیار قوی میوزیدند، تعداد میکروپلاستیکهای شهر بیشتر میشد. نتایج نشان میدهد که تا حدودی پلاستیکهای هوابردی که در اطراف اوکلند شناور هستند، از باد و امواج خط ساحلی خارج میشوند.
میکروپلاستیکهای معلق در هوا به جو و مکانهای دورافتاده به این ترتیب منتقل میشوند. پس جهت جریان باد میتواند به کم شدن یا زیاد شدن آنها کمک کند.
اما ریزآلایندههای سیار دیگر هر جایی را درگیر کردهاند. در سال 2019، یک مطالعه آزمایشی کوچک در اروپا، میکروپلاستیکهایی را در کوههای دورافتاده پیرنه پیدا کرد که احتمالاً از چند شهر کوچک اطراف آمده بودند.
در سال 2021، دانشمندان هشدار دادند که میکروپلاستیک های جو آنقدر زیاد شدهاند که ممکن است بر آب و هوای زمین تأثیر بگذارند. در آینده، اگر میزان آنها افزایش یابد، این ذرات میتوانند با جذب و پراکنده کردن نور و گرما، اثر گلخانهای را تشدید کنند.
بیشتر ذرات پیدا شده در آزمایش اوکلند بین 10 تا 50 میکرومتر اندازه داشتند. بیشتر آنها قطعات پلاستیکی بودند و تنها 3 درصد آنها بزرگتر از 100 میکرومتر بودند.
در لندن بیشتر الیاف پلاستیک و نه قطعات، آلودگی را تشکیل میدادند. این اختلاف میتواند به دلیل تکنیکهای نمونهگیری یا انواع مختلف آلودگی در نقاط مختلف جهان باشد.
هنوز هیچ کس به درستی نمیداند که آیا میکروپلاستیکهای موجود در هوا تأثیراتی بر سلامت انسان دارند یا خیر، اما هر چه قطعه یا فیبر کوچکتر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که هنگام تنفس به سلولهای ما وارد شود.
منبع: Environmental Science & Technology
این نوشتهها را هم بخوانید
