یک مطالعه بزرگ کالبدشکافی مبتلایان کرونا نشان می‌دهد که این ویروس در سراسر بدن انسان پخش می‌شود و جایی را در امان نمی‌گذارد
در جامع‌ترین مطالعه کالبدشکافی که تا به امروز انجام شده است، محققان ردپایی از ویروس SARS-CoV-2 را در سراسر بدن، از مغز و قلب گرفته تا چشم‌ها، یافته‌اند.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که ویروس می‌تواند باعث عفونت‌های مزمن در بسیاری از قسمت‌های بدن، ماه‌ها پس از یک بیماری اولیه شود. به این ترتیب در بیماران مبتلا به کرونای مزمن شاید لازم باشد که داروهای ضد ویرویسی طولانی مدت استفاده شوند.
سه سال از ظهور ویروس کرونای جدید SARS-CoV-2 می گذرد و دانشمندان هنوز در حال کار برای درک دقیق نحوه تعامل این ویروس با بدن انسان هستند. یکی از معماهای موجود این است که SARS-CoV-2 چگونه اندام‌های مختلف را فراتر از سیستم تنفسی آلوده می‌کند.
به عنوان مثال، چندین مطالعه به نتایج متفاوتی در مورد اینکه آیا اثرات عصبی کووید ناشی از اثرات مستقیم ویروس است و به نتایج متفاوتی رسیده است.
تیمی از دانشکده پزشکی استنفورد نمونه‌های بافت مغز پس از مرگ چند بیمار مبتلا به کووید را از نزدیک تجزیه و تحلیل کردند و نتوانستند هیچ اثری از RNA ویروسی پیدا کنند.
از سوی دیگر، این تحقیق نشانگرهای زیستی التهابی قابل توجهی را شناسایی کرد که منجر به این فرضیه شد که علائم عصبی کوتاه مدت و بلندمدت می‌تواند به دلیل فعالیت مداوم سیستم ایمنی باشد. این فرضیه توسط مطالعات کالبد شکافی بعدی که التهاب عصبی در بیماران مبتلا به کووید را پیدا می کند، تأیید شده است.
اما در تحقیق جدید که توسط دانشمندان مؤسسه ملی بهداشت و در ارتباط با دانشگاه مریلند انجام شد، 44 بیمار اتوپسی شدند کرد که بر اثر کووید-19 جان باخته بودند. در این تحقیق بلافاصله پس از مرگ، بافت‌های لازم برداشت شد.
با این کار سطوح RNA ویروس با حساسیت بالا شناسایی می‌شد.
یافته ها نشان داد که RNA ویروس را می توان در 84 مکان مختلف در بدن شناسایی کرد. RNA ویروس بیشتر در راه‌های هوایی و بافت ریه یافت شد، با این حال، ویروس در مغز، روده، قلب، کلیه، چشم، غده فوق کلیوی و غدد لنفاوی نیز شناسایی شد.
بالاترین بار ویروسی در بیماران در مراحل اولیه عفونت یافت شد، اما 14 بیمار از 27 بیمار پس از دو هفته ابتلا هنوز ویروس را در حداقل یک بافت غیر تنفسی خود داشتند.
تمام بیمارانی که در این تحقیق شرکت کردند مسن‌تر از متوسط و واکسینه نشده بودند، در سال اول همه‌گیری کالبد شکافی شدند و از بیماری‌های همراه زیادی رنج می‌بردند. بنابراین نامشخص است که آیا انواع جدید ویروس در افراد واکسینه شده و جوان تر باز به همین ترتیب در بدن پخش می‌شوند یا خیر.
با این حال پتانسیل کرونا برای پخش شدن در بدن مشخص شده و باید به این فکر کرد که آیا این یافته می‌تواند نقشی در تجربه طولانی مدت کووید توسط بیماران داشته باشد؟
گام بعدی برای تیم تحقیقاتی جمع‌آوری بافت پس از مرگ از بیماران مبتلا به کووید طولانی مدت است تا بفهمند که آیا ویروس می‌تواند ماه‌ها پس از یک بیماری حاد پیدا شود یا خیر. این بخشی از یک پروژه بزرگتر به نام RECOVER (تحقیق در مورد کووید برای افزایش بازیابی) است.
پروژه RECOVER همچنین یک کارآزمایی بالینی را برای آزمایش اثربخشی ضد ویروسی Paxlovid در درمان بیماران مبتلا به کووید طولانی خواهد بود. فرضیه این است که اگر علائم طولانی مدت کووید توسط عفونت‌های پایدار کووید در قسمت‌های خاصی از بدن ایجاد شود، تلاش برای از بین بردن ویروس با داروهای ضد ویروسی باید این علائم را بهبود بخشد.
آزمایش طولانی کووید Paxlovid قرار است امسال آغاز شود و پروژه RECOVER قرار است تا چهار سال اجرا شود.
تحقیقات جدید در Nature منتشر شده است.
منبع: موسسه ملی آلرژی و بیماری های عفونی
