زندگینامه آرتور کانن دویل- نویسنده و پزشک بریتانیایی و خالق شرلوک هلمز

آرتور کانن دویل (1859-1930) نویسنده و پزشک بریتانیایی بود که بیشتر به خاطر خلق کارآگاه شرلوک هلمز شهرت داشت. دویل در ادینبورگ اسکاتلند به دنیا آمد و قبل از شروع کار خود به عنوان نویسنده در دانشگاه ادینبورگ در رشته پزشکی تحصیل کرد.

دویل زمانی که هنوز دانشجوی پزشکی بود شروع به نوشتن کرد و اولین داستان کوتاه خود را در سال 1879 منتشر کرد. اولین رمان او، مطالعه ای در اسکارلت، با حضور شرلوک هلمز، در سال 1887 منتشر شد و بلافاصله به موفقیت دست یافت. دویل در ادامه سه رمان دیگر از شرلوک هلمز و بیش از 50 داستان کوتاه با این شخصیت نوشت.

دویل علاوه بر آثار شرلوک هلمز، تعدادی رمان و داستان کوتاه دیگر و همچنین آثار غیرداستانی در موضوعات مختلف از جمله تاریخ، علم و سیاست نوشت. او همچنین یک نامه نویس پرکار بود و در تعدادی از اهداف اجتماعی از جمله دفاع از حقوق بوئرها در آفریقای جنوبی فعال بود.

دویل علیرغم موفقیتش به عنوان نویسنده، در طول زندگی خود در حرفه پزشکی فعال باقی ماند و در جنگ جهانی اول به عنوان پزشک خدمت کرد. او در سال 1902 به دلیل خدماتش به امپراتوری بریتانیا لقب شوالیه را دریافت کرد.

دویل در سال 1930 در سن 71 سالگی درگذشت و میراثی ادبی از خود به جای گذاشت که تا به امروز خوانندگان را مجذوب خود می کند.

دویل علاوه بر فعالیت های ادبی و پزشکی، یک ورزشکار و ماجراجو نیز بود. او یک بوکسور ماهر بود و کریکت و فوتبال (فوتبال) بازی می کرد. او همچنین به عنوان پزشک در یک کشتی شکار نهنگ خدمت کرد، به قطب شمال و آفریقا سفر کرد و عضو چندین سازمان معنویت بود.

علاقه دویل به معنویت گرایی با مرگ پسرش، کینگزلی، در سال 1918 در طول جنگ جهانی اول برانگیخت. او متقاعد شد که امکان برقراری ارتباط با مردگان وجود دارد و به نوشتن چندین کتاب در این زمینه ادامه داد.

رابطه دویل با معروف ترین ساخته اش، شرلوک هلمز، پیچیده بود. اگرچه این شخصیت برای او شهرت و ثروت به ارمغان آورد، اما دویل در نهایت از نوشتن داستان های هلمز خسته شد و حتی سعی کرد کارآگاه را در «مشکل نهایی» در سال 1893 بکشد. اعتراض عمومی باعث شد تا دویل هولمز را در سال 1901 “شگ باسکرویل ها” زنده کند و او تا سال 1927 به نوشتن داستان هایی با این شخصیت ادامه داد.

علاوه بر آثار شرلوک هلمز، دیگر آثار برجسته ادبی دویل عبارتند از: «دنیای گمشده» (1912)، یک رمان علمی تخیلی درباره گروهی از کاشفان که فلاتی را کشف می‌کنند که در آن موجودات ماقبل تاریخ زندگی می‌کنند، و «شرکت سفید» (1891)، یک رمان تاریخی. در طول جنگ صد ساله.

به طور کلی، آرتور کانن دویل یکی از مهم‌ترین و محبوب‌ترین نویسندگان قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم است و کمک‌های او به ادبیات و فرهنگ عامه همچنان توسط خوانندگان در سراسر جهان تجلیل می‌شود.

یک واقعیت جالب در مورد آرتور کانن دویل این است که او با هری هودینی، شعبده باز معروف و هنرمند فرار دوست بود. این دو مرد در ابتدا به دلیل علاقه مشترکشان به معنویت گرایی با هم پیوند خوردند، اما دوستی آنها زمانی تیره شد که هودینی شروع به افشای علنی رسانه ها و روانشناسان متقلب کرد. دویل که به معنویت گرایی معتقد بود، از شک و تردید هودینی رنجید و این دو در نهایت از هم جدا شدند.

یکی دیگر از جنبه های قابل توجه زندگی دویل مشارکت او در سیاست است. او مدافع قوی حقوق مردمان تحت ستم، به ویژه ایرلندی ها و بوئرها در آفریقای جنوبی بود. او همچنین دو بار به عنوان یک کاندیدای اتحادیه لیبرال در انتخابات شرکت کرد اما هر دو بار ناموفق بود.

دویل نویسنده ای پرکار بود و بیش از 200 اثر را در طول زندگی حرفه ای خود تولید کرد. او علاوه بر داستان‌های شرلوک هلمز، رمان‌های تاریخی، علمی تخیلی، داستان‌های ماجراجویی و آثار غیرداستانی با موضوعات مختلف نوشت. او همچنین شاعری ماهر بود و چندین جلد منظوم منتشر کرد.

دویل علیرغم موفقیتش به عنوان نویسنده، با سهم خود از انتقاد مواجه شد. برخی از منتقدان ادبی داستان های شرلوک هلمز او را به عنوان فرمول و فاقد عمق رد می کردند، در حالی که برخی دیگر او را به احساساتی بودن بیش از حد در نوشته هایش متهم می کردند. با این وجود، آثار دویل همچنان توسط نسل‌های خوانندگان در سراسر جهان خوانده می‌شود و از آن لذت می‌برند.

یکی دیگر از جنبه های جالب زندگی آرتور کانن دویل، مشارکت او در ایجاد مجله Spiritualist “نور” بود. در سال 1881، دویل به انجمن بریتانیایی برای تحقیقات روانی پیوست که به بررسی پدیده های ماوراء الطبیعه می پرداخت. در سال 1887، او سردبیر مجله “نور” شد که به معنویت گرایی و تحقیقات روانی اختصاص داشت. دویل از این مجله به‌عنوان بستری برای ترویج معنویت‌گرایی و انتشار مقاله‌ها و نامه‌های دیگران که عقاید او را به اشتراک می‌گذاشتند، استفاده کرد.

دویل علاوه بر کار خود به عنوان نویسنده و طرفدار معنویت گرایی، در طول زندگی خود به عنوان یک پزشک نیز کار کرد. او در چندین سفر، از جمله یکی به قطب شمال، به عنوان پزشک کشتی خدمت کرد و در طول جنگ بوئر به عنوان جراح کار کرد. او همچنین در طول جنگ جهانی اول به عنوان یک پزشک داوطلب شد و تاریخ درگیری را نوشت.

زندگی شخصی دویل نیز پر حادثه بود. او در سال 1885 با لوئیزا هاوکینز ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد. با این حال، دویل عاشق زن دیگری به نام ژان لکی شد و آن دو شروع به رابطه کردند. پس از مرگ همسرش در سال 1906، دویل در سال 1907 با لکی ازدواج کرد. این زوج دارای سه فرزند مشترک بودند.

به طور کلی، آرتور کانن دویل فردی پیچیده و چندوجهی بود که سهم قابل توجهی در ادبیات، علم، پزشکی و سیاست داشت. میراث او همچنان الهام بخش و مجذوب خوانندگان و محققان در سراسر جهان است.

یکی دیگر از واقعیت های جالب در مورد آرتور کانن دویل این است که او یک خبرنگار پرکار بود. او در طول زندگی خود هزاران نامه نوشت که بسیاری از آنها حفظ شده و در مجموعه ها منتشر شده است. این نامه ها بینش ارزشمندی در مورد شخصیت دویل، روابط او با خانواده و دوستان و دیدگاه های او در مورد موضوعات مختلف ارائه می دهد.

دویل علاوه بر نامه‌هایش، در زمینه معنویت گرایی و تحقیقات روانی نیز نوشت. او چندین کتاب در این زمینه منتشر کرد، از جمله آمدن پری ها (1922)، که در آن از صحت مجموعه ای از عکس ها که ادعا می شد پری ها را نشان می دادند، دفاع کرد. بعدها مشخص شد که این عکس‌ها یک فریب هستند، اما دویل تا زمان مرگش به معنویت‌گرایی معتقد بود.

واقعیت جالب دیگر در مورد دویل این است که او مدافع استفاده از انگشت نگاری به عنوان ابزار پزشکی قانونی بود. در سال 1901، او داستانی با حضور شرلوک هلمز نوشت که به طور برجسته استفاده از اثر انگشت برای حل یک جنایت را نشان می داد. داستان “سازنده نوروود” به رایج شدن ایده انگشت نگاری به عنوان روشی قابل اعتماد برای شناسایی کمک کرد و بر توسعه علم پزشکی قانونی مدرن تأثیر گذاشت.

داستان های شرلوک هلمز اثر دویل تأثیر زیادی بر فرهنگ عامه داشته است. شخصیت هلمز در فیلم‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و رسانه‌های دیگر اقتباس شده است و به یک نماد فرهنگی تبدیل شده است. میراث دویل به‌عنوان نویسنده و خالق یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های داستانی تمام دوران همچنان مورد تجلیل خوانندگان و طرفداران در سراسر جهان است.

یک واقعیت جالب دیگر در مورد آرتور کانن دویل این است که او یکی از مدافعان اولیه استفاده از وسایل نقلیه موتوری بود. در سال 1899، او یکی از اولین خودروهای انگلستان، بنز ویکتوریا را خریداری کرد و به یک راننده مشتاق تبدیل شد. او در چندین مقاله در مورد تجربیات خود با ماشین نوشت و حتی در یکی از داستان های شرلوک هلمز خود به نام “ماجراجویی دوچرخه سوار انفرادی” از آن به عنوان یک طرح داستان استفاده کرد.

دویل علاوه بر علاقه خود به اتومبیل، از طرفداران استفاده از هواپیما برای حمل و نقل و اکتشاف نیز بود. او یکی از اعضای اولیه باشگاه هوانوردی بریتانیای کبیر بود و کتابی در مورد هوانوردی به نام جنگ بزرگ بوئر (1900) نوشت که پیش‌بینی می‌کرد نیروی هوایی به عامل مهمی در درگیری‌های آینده تبدیل شود.

یکی دیگر از جنبه های جالب زندگی دویل، مشارکت او در پرونده جورج ادالجی، وکیلی بود که به اشتباه به جرمی مجرم شناخته شد و به هفت سال زندان محکوم شد. دویل به بی گناهی ادالجی متقاعد شد و از شهرت و نفوذ او برای لابی گری برای عفو استفاده کرد. پس از یک مبارزات طولانی، ادالجی سرانجام در سال 1907 از زندان آزاد شد و این پرونده به برجسته کردن مشکل محکومیت های نادرست و نیاز به اصلاحات در سیستم عدالت کیفری کمک کرد.

با اینکه که شرلوک هلمز بدون شک مشهورترین ساخته دویل است، او چندین شخصیت به یاد ماندنی دیگر را نیز نوشت. یکی از آنها پروفسور چلنجر، دانشمندی باهوش و عجیب بود که در چندین رمان از جمله دنیای گمشده ظاهر شد. یکی دیگر از آنها سرتیپ جرارد، یک افسر سواره نظام فرانسوی بود که در مجموعه ای از داستان های ماجراجویی در جنگ های ناپلئونی نقش آفرینی کرد.

یکی دیگر از واقعیت های جالب در مورد آرتور کانن دویل این است که او یک مدافع قوی برای معنویت گرایی بود، اما اعتقادات او گاهی اوقات او را در تضاد با نویسندگان همکارش قرار می دهد. به ویژه، دوستی او با رابرت لوئیس استیونسون، نویسنده کتاب‌های جزیره گنج و پرونده عجیب دکتر جکیل و آقای هاید، به دلیل دیدگاه‌های متفاوت آن‌ها درباره معنویت‌گرایی تیره شد. استیونسون فردی بدبین بود و در داستان کوتاه خود به نام «جعبه اشتباه» تقلید از باورهای دویل نوشت.

علاقه دویل به معنویت گرایی نیز باعث شد که او در تعدادی از بحث ها و مجادلات عمومی شرکت کند. به عنوان مثال، در سال 1922، او در مورد موضوع معنویت گرایی با هری هودینی توهم گرا معروف بحث کرد و هودینی استدلال کرد که این یک کلاهبرداری است و دویل از مشروعیت آن دفاع می کرد. این دو مرد علیرغم اختلاف نظرشان با هم دوست باقی ماندند، اما مناظرات عمومی آنها کمک کرد تا موضوع معنویت گرایی به آگاهی جریان اصلی وارد شود.

یکی دیگر از جنبه های جالب زندگی دویل، شیفتگی او به ماوراء الطبیعه بود. او عضو چندین انجمن بود که به تحقیقات روانی اختصاص داشتند و چندین کتاب در این زمینه نوشت، از جمله تاریخچه معنویت گرایی (1926) و پیام حیاتی (1919). در این آثار، دویل استدلال می‌کرد که امکان برقراری ارتباط با مردگان وجود دارد و معنویت‌گرایی نشان‌دهنده حوزه مشروع تحقیق علمی است.

در حالی که دویل بیشتر به خاطر داستان های پلیسی خود شناخته می شود، او چندین اثر داستانی تاریخی نیز نوشت، از جمله میکا کلارک (1889)، سر نایجل (1906)، و کمپانی سفید (1891). این رمان‌ها که در دوره‌های مختلف تاریخی اتفاق می‌افتند، استعداد دویل به‌عنوان یک داستان‌نویس و دانش عمیق او از تاریخ و فرهنگ را به نمایش می‌گذارند.

واقعیت جالب دیگر در مورد آرتور کانن دویل این است که او یک سخنران عمومی پرکار بود. او صدها سخنرانی در مورد موضوعات مختلف از جمله معنویت گرایی، تحقیقات روانی و تجربیات خود به عنوان یک نویسنده و ماجراجو ارائه کرد. وی همچنین در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی مانند لزوم صلح و اهمیت آموزش علمی سخنرانی کرد.

دویل علاوه بر سخنرانی عمومی، مسافری پرکار نیز بود. او در طول زندگی خود به کشورهای زیادی از جمله ایالات متحده، کانادا، استرالیا، آفریقای جنوبی، مصر و هند سفر کرد. سفرهای او برای نوشتن الهام بخش او بود و به شکل گیری جهان بینی او کمک کرد.

دویل همچنین حامی حقوق و برابری زنان بود. او در سال 1909 مقاله ای در روزنامه دیلی تلگراف با عنوان «پرونده بانوی خانه» نوشت و در آن استدلال کرد که زنان باید از حقوق سیاسی و اجتماعی بیشتری برخوردار شوند. او همچنین از حق رای زنان دفاع می کرد و از جنبش حق رای حمایت می کرد.

یکی دیگر از جنبه های جالب زندگی دویل مشارکت او در ایجاد انجمن شرلوک هلمز بود که در سال 1934، چهار سال پس از مرگ او تأسیس شد. این انجمن برای تجلیل از زندگی و کار دویل و همچنین محبوبیت همیشگی شرلوک هلمز تشکیل شد. امروزه این انجمن در سرتاسر جهان شعبه دارد و رویدادها و کنفرانس هایی را برای مطالعه و قدردانی از میراث دویل برگزار می کند.

تأثیر دویل بر فرهنگ عامه بسیار فراتر از قلمرو ادبیات است. خلق شرلوک هلمز توسط او به ایجاد ژانر کارآگاهی مدرن کمک کرد و الهام بخش اقتباس های بی شماری از جمله فیلم ها، نمایش های تلویزیونی و بازی های ویدیویی بود. آثار دویل بر دیگر حوزه‌های فرهنگ عامه مانند داستان‌های علمی تخیلی، فانتزی و ترسناک نیز تأثیر گذاشته است.

یکی دیگر از جنبه های جالب زندگی آرتور کانن دویل، مشارکت او در توسعه ورزش اسکی در سوئیس است. دویل یک اسکی باز مشتاق بود و اولین بار در سال 1893 از سوئیس دیدن کرد تا این ورزش را امتحان کند. او به سرعت عاشق این کشور و فرهنگ اسکی آن شد و به یکی از طرفداران اولیه این ورزش تبدیل شد.

در سال 1904، دویل در مجله استرند مقاله ای با عنوان «اسکی در سوئیس» نوشت و در آن تجربیات خود را از اسکی در کوه های آلپ سوئیس شرح داد. این مقاله به محبوبیت اسکی به عنوان یک ورزش کمک کرد و به تثبیت سوئیس به عنوان یک مقصد برتر اسکی کمک کرد.

علاقه دویل به اسکی همچنین باعث شد که در ساخت پیست اسکی و تله اسکی در سوئیس شرکت کند. او با مقامات محلی برای توسعه زیرساخت‌های اسکی همکاری کرد و به ایجاد باشگاه بین‌المللی اسکی داووس کمک کرد، که هنوز هم فعال است.

یکی دیگر از واقعیت های جالب در مورد دویل این است که او عضوی از فراماسون ها بود، سازمانی برادر که ریشه های خود را به اصناف سنگ تراش های قرون وسطی بازمی گرداند. دویل در سال 1887 به ماسون ها پیوست و تا پایان عمر عضو آن باقی ماند. او همچنین عضو چندین سازمان برادر دیگر، از جمله نظم باستانی جنگل‌ها و گروه مستقل یاران عجیب و غریب بود.

در حالی که آثار دویل اغلب با دوران ویکتوریا مرتبط است، او در برخی از دوره‌های پرتلاطم قرن بیستم، از جمله دو جنگ جهانی و ظهور فاشیسم، زندگی کرد. در سال‌های آخر عمر، دویل به طور فزاینده‌ای نگران وضعیت جهان شد و از نوشته‌های خود برای دفاع از صلح و عدالت اجتماعی استفاده کرد. آثار بعدی او، مانند سرزمین مه (1926) و کمربند سمی (1913) نشان دهنده حس بدبینی و نگرانی فزاینده او در مورد آینده بشریت است.

یکی دیگر از واقعیت های جالب در مورد آرتور کانن دویل این است که او خواننده و جمع آوری کننده کتاب بود. او دارای کتابخانه وسیعی با بیش از 3000 جلد بود که شامل آثار ادبی، تاریخی، علمی و فلسفه بود. مجموعه او همچنین شامل بسیاری از کتاب های کمیاب و ارزشمند بود، مانند اولین چاپ آثار ویلیام شکسپیر و ساموئل جانسون.

دویل علاوه بر کتابخانه شخصی خود، حامی کتابخانه های عمومی نیز بود و به اهمیت دسترسی به کتاب ها برای همه معتقد بود. او از مدافعان سرسخت تأسیس کتابخانه های عمومی رایگان در بریتانیا بود و حمایت او به تصویب قانون کتابخانه های عمومی در سال 1919 کمک کرد که بودجه ای را برای تأسیس کتابخانه ها در سراسر کشور فراهم کرد.

یکی دیگر از جنبه های جالب زندگی دویل، شیفتگی او به چیزهای غیبی و ماوراء طبیعی بود. او عضو چندین انجمن بود که به مطالعه دانش باطنی اختصاص داشتند، مانند هرمتیک Order of Golden Dawn و Ghost Club. او همچنین چندین کتاب در این زمینه نوشت، از جمله مکاشفه جدید (1918) که در آن اعتقاد خود را به امکان ارتباط با مردگان شرح داد.

با اینکه از دویل اغلب به عنوان خالق شرلوک هلمز یاد می شود، او فردی چندوجهی بود که در زمینه های مختلف مشارکت قابل توجهی داشت. میراث او به عنوان یک نویسنده، پزشک، ماجراجو و مدافع اجتماعی همچنان توسط محققان و خوانندگان در سراسر جهان مورد تجلیل و مطالعه قرار می گیرد.