افراد نابینا در تشخیص ضربان قلب خود بهتر از افراد بینا هستند

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که افراد نابینا در تشخیص ضربان قلب خود بهتر از افراد بینا هستند که به این نکته اشاره می‌کند که نابینایی منجر به خودآگاهی درونی بیشتری از احوالات درون می‌شود.

محققان یک پالس اکسیمتر را به 36 فرد نابینا و 36 فرد همسان با سن و جنس با بینایی کامل متصل کردند. در حالی که ضربان قلب هر یک از شرکت‌کنندگان با دستگاه اندازه‌گیری می‌شد، از آن‌ها نیز خواسته شد تا بدون بررسی نبض یا دست زدن به بدن خود، ضربان قلب خود را حدس بزنند.

کسی که نمره 1.0 در این ازمون می‌گرفت دقیقا تعداد ضربان قلبش را درست حدس می‌زد. مشخص شد که افراد نابینا میانگین دقت 0.78، در حالی که افراد بینا به طور متوسط 0.63 دارند. این هم شاهد دیگری است بر چگونگی تقویت حواس دیگر در افراد دارای اختلال بینایی.

محققان در مقاله منتشر شده خود می‌نویسند: “این امر نشان می‌دهد که انعطاف‌پذیری مغز به دنبال نابینایی منجر به توانایی برتر در حس کردن سیگنال‌های قلب می‌شود که پیامدهایی برای مطالعه آگاهی بدنی و پردازش عاطفی در افراد نابینا دارد.”

از نظر فنی، به خودآگاهی درونی اصطلاحا interoception می‌گویند. یعنی حساسیت به محرک‌های داخل بدن. تا به حال، مشخص نبود که چگونه نوروپلاستیسیته در افراد نابینا – یعنی انعطاف‌پذیری حواس دیگر به خاطر نابینایی – ممکن است بر روی شنود تأثیر بگذارد.

گرچه این در جمعیت کمی انجام شده، به یک مطلب قابل توجه اشاره می‌کند. سطوح شنود نیز با پردازش عاطفی مرتبط است. یعنی اینکه چقدر ما می‌توانیم احساسات را در خود و دیگران درک کنیم.

سوالی که این مطالعه به آن پاسخ نمی‌دهد این است که چرا شنود در افراد نابینا بهبود می‌یابد، اما این چیزی است که می‌توان در تحقیقات آینده آن را بررسی کرد. این تیم پیشنهاد می کند همچنین ممکن است افرادی که بینایی ندارند سیگنال های ضربان قلب را از سایر قسمت های بدن به جز قلب دریافت کنند.

دومینیکا رادزیون، عصب شناس از موسسه کارولینسکا در سوئد، می‌گوید: «ما می‌دانیم که سیگنال‌های قلبی و احساسات ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند. یه عنوان مثال، ضربان قلب ما زمانی که می‌ترسیم، تندتر می‌شود. این امکان وجود دارد که حساسیت افزایش یافته افراد نابینا به سیگنال های قلب خود نیز بر تجربیات عاطفی آنها تاثیر بگذارد.»

محققان پیشنهاد می‌کنند که بخش‌هایی مانند بخش اینسولای قدامی در مغز از نظر پردازش حس‌های درونی باید مورد بررسی بیشتری قرار بگیرند.

این تحقیق در مجله Experimental Psychology: General منتشر شده.