در سال 1930، خیلی پیشتر از ای بوک‌ها، باب براون سعی کرد که از میکروفیلم، یک نوع دستگاه کتابخوان بسازد
اوایل قرن بیستم شاهد انقلابی در سرگرمی بودیم. علاقه‌مندان به هنر دیگر مجبور نبودند برای دیدن فیلم‌ها به سالن نمایش یا سالن کنسرت برای شنیدن موسیقی بروند. سینما‌ها ستاره‌های سینما را روی صفحه‌های عظیم نمایش می‌دادند و گرامافون‌ها آهنگ‌های ضبط‌شده‌ی محبوب را به خانه‌های مردم می‌آوردند.
با این حال، اختراع مجدد کتاب‌های چاپی دشوارتر بود. اما این موضوع مانع از آن نشد که یک هنرمند مبتکر اولین کتاب الکترونیکی را تقریباً 70 سال قبل از زمان خود تصور کند.
باب براون، نویسنده آمریکایی، پس از دیدن یک فیلم در سال 1930، الهام گرفت که کلام نوشتاری را وارد عصر الکترونیک کند. رسانه تصویری به سرعت در حال پیشرفت بود، و «گفتگو‌ها» به سرعت جایگزین تصاویر صامت شدند. او احساس می‌کرد که رسانه انتخابی‌اش در مقایسه با آنها عقب‌تر است. براون نوشت: «ما برنامه‌های ناطق را داریم، اما هنوز آماده نشده‌ایم نوشتار را کتاب خارج کنیم..»
دستگاه مفهومی براون، مزایای مشابهی با کتابخوان‌های الکترونیکی مدرن داشت. این دستگاه “به خوانندگان اجازه می‌دهد تا اندازه تایپ را تنظیم کنند و از کاغذ اجتناب کنند” و همچنین در صورت تمایل “رمان‌های صد هزار کلمه‌ای را در 10 دقیقه بخوانند”. به جای جوهر الکترونیکی، این کار با نوار‌هایی از متن ریز انجام می‌شود که خوانندگان به صورت دستی پشت یک ذره بین می‌چرخاندند. این دستگاه ترکیبی مبتکرانه از دستگاه‌های میکروفیلم و نوار چسب، البته دست و پا گیرتر از کیندل است، اما در مقایسه با یک کتابخانه شخصی هنوز هم چیز راحتی بود.
ایده براون در دنیای نشر مورد توجه قرار گرفت. نویسندگان بانفوذی مانند گرترود استاین و ازرا پاوند، آثار تجربی طراحی شده برای این قالب را برای او فرستادند که او به عنوان گلچینی با عنوان «آماده برای ماشین باب براون» منتشر کرد. او به دنبال درخواست برای ثبت اختراع بود و از یکی از دوستانش خواست که یک نمونه اولیه چوبی بسازد. اما همانطور که فیلم به پیشرفت خود ادامه داد – با ظهور تکنیکالر و تلویزیون در عرض چند سال – فرمت ابتکاری در نهایت در هاله‌ای از ابهام محو شد و خوانندگان ترجیح دادند وقتی چیزی قابل حمل نقلی مانند کتاب جلد شومیز را بردارند.
اختراع براون هم ایده‌ای بود که خیلی زودتر از زمانی که باید مطرح می‌شد، پیشنهاد شد.
مایکل اس. هارت، دانشجوی دانشگاه ایلینویز، اولین کتاب الکترونیکی دیجیتالی شده – یک کپی الکترونیکی از اعلامیه استقلال – را در سال 1971 ایجاد کرد. این فناوری در سال 1998 تکامل دیگری را پشت سر گذاشت، زمانی که Rocket Ebook و Softbook به عنوان اولین کتاب الکترونیکی اختصاصی وارد بازار شدند.
کتابخوان‌های الکترونیکی قابل حمل انتشارات بزرگ در اوایل دهه 2000 شروع به نمایش نسخه دیجیتالی عناوین خود کردند و در سال 2007، آمازون، کیندل را منتشر کرد و برای همیشه بازی را تغییر داد.
در قرن بیست و یکم، چشم انداز براون در مورد تجربه خواندن الکترونیکی بدون کاغذ، در بیشتر موارد عملی شد. اما ما هنوز منتظر فناوری هستیم که خواندن یک رمان 100000 کلمه‌ای را در 10 دقیقه آسان کند! چیزی که گمان نمی‌کنم بدون خلاصه بی‌مفهوم فعلا ممکن شود ، شاید اینکه یکی فقط با وصله الکترونیکی و نورالینک و انتقال سریع دیتا به مغزمان ممکن شود. به هر ترتیب چند دهه بعد را کسی ندیده است!
در تصویر البته دستگاه میکروفیلم را می‌بینید که در وقع از همان ایده براون استفاده می‌کرد و سال‌ها استفاده از آن در کتابخانه‌های عمومی معمول شد.
