ناسا ادرار را در‌ ایستگاه فضایی بین‌المللی به آب آشامیدنی تبدیل می‌کند!

فضانوردان در ماموریت‌های بین سیاره‌ای طولانی نگران کمبود منابع آب هستند، اما پس از اینکه سیستم جدید ناسا موفق شد ۹۸ درصد از فاضلاب‌ ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) را با تبدیل موادی مانند ادرار به حالت آشامیدنی بازیابی کند، کمی کمتر تشنه خواهند بود!

ماموریت‌های فضایی در اعماق فضا، ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول می‌کشد و بسیار متفاوت از مأموریت‌های قبلی خواهد بود. تا به حال، فضانوردان یا همه ملزومات را با خود حمل می‌کردند یا با بازدید‌های منظم از کشتی‌های باری مواد لازم آنها تامین می‌شد. در مورد ضایعات، این مواد به روش‌های مختلف به سادگی دفع می‌شدند. اما در مورد مأموریت‌های فضایی در اعماق فضا باید قکر دیگری کرد.

برای مثال، یک ماموریت به مریخ می‌تواند دو سال طول بکشد. در این صورت برای هر نفر در روز باید حدود ۳.۸ لیتر آب حمل شود.

اگر فضاپیما چهار نفر خدمه داشته باشد، حداقل در این ماموریت مریخ ۹ تن آب باید حمل شود.

پس چاره‌ای نمی‌ماند جز بازیافت هوا و آب و همچنین پرورش غذای خود در یک اکوسیستم بسته خودکفا. ناسا به عنوان اولین گام به این سمت، اجزای بازیابی آب سیستم کنترل محیطی و پشتیبانی حیات خود (ECLSS) را روی‌ایستگاه فضایی بین‌المللی آزمایش می‌کند.

ECLSS از یک سیستم بازیابی آب، یک مجموعه پردازشگر آب (WPA)، یک مجموعه پردازشگر ادرار (UPA) و یک مجموعه پردازشگر آب نمک (BPA) تشکیل شده است، ECLSS آب موجود در‌ایستگاه فضایی را از طریق یک سری مراحل، از ادرار، بازیابی و پردازش مجدد می‌کند. و همچنین نفس خدمه و عرقی که در هوا جمع می‌کند و سپس آن را به آب آشامیدنی تصفیه می‌کند.

جمع‌آوری آب از هوا با استفاده از یک سیستم رطوبت‌گیر پیشرفته نسبتاً ساده است.ولی، تصفیه ادرار کمی مشکل‌تر است. UPA بیشتر آب را با استفاده از تقطیر خلاء حذف می‌کند و آب نمک ادرار  خارج می‌کند. این آب به BPA می‌رسد، که از فناوری غشایی ویژه استفاده می‌کند و هوای گرم و خشک را روی آب نمک می‌دمد تا آب را تبخیر کند، آبی که مانند آب از نفس بازیابی می‌شود.

آب بازیابی شده سپس از طریق یک سری فیلتر‌ها و یک راکتور کاتالیزوری عبور داده می‌شود تا آلاینده‌ها را تجزیه کنند.

میزان بازیابی ۹۸٪ است. این را می‌توان در زمین انجام داد، اما ECLSS می‌خواست همین کار را در گرانش صفر انجام دهد. با این حال، هنوز از نظر پذیرش عملی، این فناوری مشکل دارد.

این فرآوری اساساً شبیه به برخی از سیستم‌های توزیع آب زمینی است که فقط در گرانش میکرو انجام می‌شود. خدمه ادرار نمی‌نوشند؛ آن‌ها آبی می‌نوشند که بازیافت، فیلتر و تمیز شده است به گونه‌ای که تمیزتر از آنچه در اینجا روی زمین می‌نوشیم است. اطمینان داریم که ما در حال تولید آب آشامیدنی و تمیز هستیم.

منبع: ناسا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]