مرد فلج با ایمپلنت مغزی نوآورانه دوباره می‌تواند خز سگش را حس کند
در سال ۲۰۲۳، در یک تحقیق بالینی بی‌سابقه، از ایمپلنت مغزی و هوش مصنوعی (AI) برای بازگرداندن حرکت و حس به مردی با فلج چهار اندام استفاده شد. حالا، یک سال بعد، اعلام شده که او دوباره می‌تواند خز سگ خانوادگی‌اش، به نام «بو» را احساس کند.
مسیرهای ارتباطی بین مغز و بدن کیت توماس در سال ۲۰۲۰ به دنبال یک آسیب قطع شدند. این مشکل به ستون فقرات او در مهره‌های C4 و C5 آسیب رساند. چنین آسیب‌هایی می‌توانند باعث چهار اندام فلج شوند و قسمت‌هایی از بدن شامل دست‌ها، بازوها، تنه، پاها، عملکرد مثانه و روده، و حتی عملکرد تنفسی را تحت تأثیر قرار دهند.
برای بازیابی برخی از عملکردها، مهندسان و جراحان در موسسه تحقیقات پزشکی فاینشتاین در Northwell Health به یک روش نوآورانه و جدید متوسل شدند. آنها یک بای‌پس دوگانه عصبی را انجام دادند تا یک تراشه را در مغز بیمار کار بگذارند، که به عنوان یک پل الکترونیکی عمل می‌کند و ارتباط مغز، نخاع و بدن را دوباره برقرار می‌کند تا اطلاعات به طور آزادانه جریان پیدا کنند.
پروفسور چاد بوتون، از موسسه بیوالکترونیک پزشکی فاینشتاین و محقق اصلی این تحقیق گفت: «این اولین بار است که مغز، بدن و نخاع در یک انسان فلج به طور الکترونیکی به هم متصل شده‌اند تا حرکت و حس به طور پایدار بازگردانده شود.»
او ادامه داد: «وقتی او به حرکت دست یا بازوی خود فکر می‌کند، ما نخاع او را تقویت کرده و مغز و عضلاتش را تحریک می‌کنیم تا اتصالات بازسازی شوند، همچنین بازخورد حسی ارائه شود و به بهبودی کمک می‌کند. این نوع درمان مبتنی بر فکر یک تغییر بزرگ است. هدف ما این است که روزی با استفاده از این تکنولوژی به افرادی که با فلج زندگی می‌کنند، کمک کنیم تا زندگی کامل‌تر و مستقل‌تری داشته باشند.»
یک سال بعد از این تحقیقات، محققان اعلام کردند که کیت توماس همچنان پیشرفت چشمگیری داشته است.
در بیانیه‌ای آمده است: «امروز، کیت می‌تواند دست خود را دراز کند، یک فنجان را بردارد و تنها با استفاده از افکار خود از آن بنوشد. علاوه بر این، او حس بیشتری را در مچ و بازوی خود، حتی خارج از آزمایشگاه و بدون اتصال به کامپیوتر، بازیافته است. او حتی می‌تواند خز سگ خانوادگی‌اش، بو، را حس کند. در گذشته، کیت تنها می‌توانست دست‌های خود را حدود یک اینچ بلند کند، اما حالا می‌تواند صورت خود را پاک کند!»
پزشکان امیدوارند که پیشرفت‌های توماس ادامه یابد و روزی بتواند ویلچر موتوری را بدون کمک دیگران هدایت کند.