فیلم «ما در زمان زندگی می‌کنیم»؛ We Live in Time درامی عمیق از عشق، زندگی و زمان
کارگردان: جان کرولی
جان کرولی (John Crowley)، کارگردان ایرلندی که بیشتر به‌خاطر ساخت فیلم Brooklyn در سال ۲۰۱۵ شناخته می‌شود، در ما در زمان زندگی می‌کنیم (We Live in Time) بار دیگر توانایی‌های خود را در روایت داستان‌های احساسی و انسانی نشان داده است. کرولی، که تخصصش در ترسیم روابط پیچیده انسانی و نمایش ظرافت‌های احساسی است، در این فیلم با ترکیب عناصر عاشقانه و دراماتیک اثری خلق کرده که نه‌تنها قلب بیننده را لمس می‌کند بلکه او را به تفکر عمیق درباره ارزش زمان و زندگی وا می‌دارد.
بازیگران اصلی
- فلورنس پیو (Florence Pugh) در نقش آلموت
- اندرو گارفیلد (Andrew Garfield) در نقش توبیاس
هر دو بازیگر، که از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های سینمای معاصر هستند، در این فیلم بهترین اجرای خود را ارائه داده‌اند. شیمی بین پیو و گارفیلد یکی از مهم‌ترین دلایل موفقیت فیلم است.
داستان فیلم (اگر داستان را نمی‌خواهید بدانید، از این بخش گذر کنید.)
داستان فیلم، که به‌صورت غیرخطی روایت می‌شود، زندگی عاشقانه و پرفرازونشیب آلموت و توبیاس را از آشنایی تا خداحافظی نهایی آن‌ها به تصویر می‌کشد. فیلم با حرکت بین گذشته، حال و آینده شخصیت‌ها، تجربه‌ای منحصربه‌فرد و تأثیرگذار برای بیننده خلق می‌کند. در این بخش، خلاصه‌ای مفصل از داستان ارائه می‌شود:
۱. آشنایی غیرمنتظره
آلموت، سرآشپزی موفق و مستقل که در آستانه افتتاح رستوران خود است، در یکی از شب‌های بارانی لندن با توبیاس آشنا می‌شود. این آشنایی از یک تصادف شروع می‌شود؛ جایی که آلموت با ماشین خود به توبیاس برخورد می‌کند. این دیدار عجیب به‌تدریج به رابطه‌ای عمیق تبدیل می‌شود. آلموت زنی پرشور و پرانرژی است که از تعریف‌شدن در چارچوب‌های سنتی مانند “همسر” یا “مادر” اجتناب می‌کند. در مقابل، توبیاس مردی حساس و عاشق است که به‌دنبال معنای جدیدی برای زندگی‌اش می‌گردد.
۲. دوره خوشبختی و چالش‌های اولیه
رابطه آلموت و توبیاس در ابتدا سرشار از لحظات شاد و پرهیجان است. از آخر هفته‌های طولانی و بی‌خیال گرفته تا مکالمات عمیق درباره آینده. اما به‌تدریج، تفاوت‌های آن‌ها آشکار می‌شود. آلموت از ابتدا اعلام کرده بود که علاقه‌ای به مادر شدن ندارد، اما توبیاس که کودکان را بخشی از آینده‌اش می‌داند، به‌سختی با این مسئله کنار می‌آید.
۳. مواجهه با بیماری
چالش‌های رابطه زمانی پیچیده‌تر می‌شود که آلموت به سرطان پیشرفته تخمدان مبتلا می‌شود. این بیماری نه‌تنها زندگی شخصی او، بلکه رویاهای حرفه‌ای‌اش را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. آلموت، که زنی مستقل و مقاوم است، تصمیم می‌گیرد به‌جای پذیرش درمان‌های طولانی و طاقت‌فرسا، زندگی کوتاه ولی پرمعنایی داشته باشد.
۴. تصمیمات دشوار و رقابت حرفه‌ای
در یکی از پیچ‌های داستانی، آلموت تصمیم می‌گیرد در یک مسابقه آشپزی معتبر شرکت کند. این تصمیم، که او آن را از توبیاس پنهان می‌کند، نمایانگر تلاش او برای به‌جا گذاشتن میراثی حرفه‌ای و مستقل است. در این میان، رابطه آن‌ها تحت فشار بیماری و اختلافات شخصی، شکننده‌تر از همیشه می‌شود.
۵. خداحافظی نهایی
فیلم با مرگ آلموت به پایان می‌رسد. لحظات پایانی او، که در کنار توبیاس و دختر کوچکشان سپری می‌شود، نمایانگر عشق عمیق و جاودانه‌ای است که حتی مرگ نیز نمی‌تواند آن را از بین ببرد.
ویژگی‌های برجسته فیلم
۱. روایت غیرخطی و نوآورانه
فیلم با روایت غیرخطی خود، داستان را از زوایای مختلف به تصویر می‌کشد. این سبک، اگرچه ممکن است برای برخی مخاطبان گیج‌کننده باشد، اما به‌خوبی توانسته حس واقعی زندگی و پیچیدگی زمان را منعکس کند.
۲. اجرای بی‌نظیر بازیگران
فلورنس پیو در نقش آلموت، پیچیدگی‌های یک زن مستقل و مقاوم را با ظرافتی کم‌نظیر به تصویر کشیده است. او توانسته شخصیت آلموت را به شکلی ملموس و باورپذیر به نمایش بگذارد. اندرو گارفیلد نیز با بازی احساسی و تأثیرگذار خود، نقش مردی عاشق و وفادار را به‌خوبی ایفا کرده است. شیمی بین این دو بازیگر از نقاط قوت اصلی فیلم است.
۳. موسیقی و طراحی صحنه
موسیقی متن فیلم با انتخاب آهنگ‌هایی آرام و غم‌انگیز، به‌خوبی فضای احساسی فیلم را تقویت کرده است. طراحی صحنه نیز با توجه به جزئیات، توانسته فضایی واقعی و زیبا خلق کند.
۴. پرداخت به نقش زنان
فیلم با تمرکز بر شخصیت آلموت، تصویری از زنی مدرن و مستقل ارائه می‌دهد که تلاش می‌کند بین خواسته‌های شخصی و انتظارات جامعه تعادل ایجاد کند.
۵. پیام احساسی و انسانی
فیلم بیننده را به تفکر درباره ارزش زمان و اهمیت زندگی در لحظه دعوت می‌کند. پیام اصلی آن، قدردانی از لحظات ساده و کوچک زندگی است.
نقاط ضعف فیلم
۱. روایت پراکنده
اگرچه روایت غیرخطی یکی از ویژگی‌های برجسته فیلم است، اما گاهی این سبک باعث ایجاد سردرگمی برای مخاطب می‌شود. برخی از بینندگان ممکن است ترجیح دهند داستان به‌صورت خطی روایت شود.
۲. کلیشه‌های عاشقانه
فیلم در برخی صحنه‌ها به کلیشه‌های مرسوم درام‌های عاشقانه متوسل می‌شود که ممکن است برای برخی مخاطبان تکراری به نظر برسد.
۳. کمبود عمق در شخصیت‌های فرعی
فیلم به‌شدت بر روی شخصیت‌های اصلی تمرکز کرده و شخصیت‌های فرعی تقریباً نادیده گرفته شده‌اند. این امر ممکن است باعث شود داستان در برخی بخش‌ها تک‌بعدی به نظر برسد.
۴. پایان‌بندی قابل پیش‌بینی
گرچه پایان‌بندی فیلم احساسی و تأثیرگذار است، اما تا حد زیادی قابل پیش‌بینی است و ممکن است برای برخی مخاطبان فاقد عنصر شگفتی باشد.
فیلم برای چه کسانی مناسب است؟
ما در زمان زندگی می‌کنیم اثری است برای علاقه‌مندان به فیلم‌های درام احساسی و عاشقانه. اگر از آثاری مانند دفترچه خاطرات (The Notebook) لذت برده‌اید یا به دنبال فیلمی هستید که قلب شما را لمس کند و شما را به فکر فرو ببرد، این فیلم برای شما مناسب است. همچنین، طرفداران فلورنس پیو و اندرو گارفیلد از دیدن این دو بازیگر در یکی از بهترین اجراهایشان لذت خواهند برد.
این نوشته‌ها را هم بخوانید
