خابی لیم، پرطرفدارترین کاربر تیک تاک در جهان: 142.4 میلیون دنبال‌کننده!
خابی لیم سنگالی روز پنجشنبه ۲۳ ژوئن با تعداد فالوورهای بیش از ۱۴۲.۴ میلیون نفر در شبکه اجتماعی معروف تیک تاک، بعنوان پر دنبال‌کننده‌ترین تیک تاکر جهان شناخته شد. بدین ترتیب او چارلی داملیو آمریکایی با ۱۴۲.۲میلیون فالوئر را پشت سر گذاشت.
این جوان ۲۲ ساله که اصالتا سنگالی است در ایتالیا زندگی می‌کند و به‌لطف ویدیوهای طنزآمیز خود در تیک تاک و اینستاگرام به شهرت زیادی دست پیدا کرده است.
اما داستان زندگی و به شهرت رسیدن خابی بیشتر شبیه یک افسانه است. او که از سن یک سالگی به ایتالیا مهاجرت کرده در ابتدا در یک کارخانه‌ای در تورین ایتالیا مشغول به کار شد اما در مارس ۲۰۲۰ درست در اوج همه‌گیری کووید یکی از افرادی بود که به خاطر کرونا و رکود اقتصادی بیکار شد ولی نوآوری و خلاقیت او در تولید ویدیوهای کوتاه زندگی او را دگرگون کرد.
او در ویدئوهای کوتاه کمدی خود با حالت چهرهٔ خاصی که دارد، به افرادی اشاره می‌کند که بی‌دلیل کارهای ساده را به شکل پیچیده انجام می‌دهند. خابی ابتدا تفریحی ویدئو می‌ساخت اما کاربران فضای مجازی بـه قدری از ویدئوهای او خوششان آمد کـه او یک شبه بـه محبوبیت عظیمی دست یافت.
در ویدئوهای قدیمی او، سبک کار بسیار ساده بود. او تکه‌ای از کاری که غیرمنطقی پیچیده انجام می‌شد یا غیرمنطقی بود را نشان می‌داد و بعد روش ساده انجام کار را با ژست خاص دست نشان می‌داد.
اما به دنبال محبوبیت زیاد، کیفیت و کارگردانی و حتی نویسندگی ویدئوهای او ارتقا پیدا کرده است. او الان آنقدر محبوبیت دارد که برندهای مشهور او با قرارداد می‌بندند.
اما از سوی دیگر محبوبیت اینقلوئنسرهای اینستاگرامی و تیک تاکی و میزان لایک‌ها و وایرال شدن ویدئوهای آنها ما را به این فکر می‌اندازد که منتهای این فرایند چیست؟
آیا این سیر ساده شدن یا سطحی شدن محتواها همچنان ادامه خواهد یافت؟
تازه خابی لیم یکی از معدود اینفلوئنسرهای جهانی است که محتوایش را می‌توان دوست داشت. محبوب شدن ستاره‌هایی که فقط نمایش بدن می‌دهند و هر گاه که دهان باز می‌کنند، چیزهایی نامتناسب و موضع‌گیری‌هایی عجیب می‌کنند و فقط به فکر فروش و تبلیغات هستند را کجا دلمان بگذاریم؟
مهم‌تر از همه نسل نویسنده‌های حرفه‌ای که ظاهر جذاب ندارند و عادت دارند که همه چیز را در جملات طولانی تحلیل کنند، وقعا باید منقرض شود؟
آیا رسانه‌های اصلی باید سبک خود را عوض کنند و برای دیده شدن مطالبشان دست به دامان اینفلوئنسرها شوند؟
به نظر می‌رسد که وب کنونی، دیگر به سختی وبی است که پایه‌گذاران اینترنت قصد احداثش را داشتند. آنها به متن‌های به هم لینک داده شده در صفحات و هزارتوی ده‌های میلیارد صفحه و نیز مدتی بعد در جریان انقلاب وب 2.0 به خرد جمعی ابراز شده از طریق ابزار اینترنت فکر می‌کردند، اما الان خیلی وقت‌ها فضا برای بالا آمدن مطالب و ویدئوهای سطحی بسیار مساعدتر از یک نوشته محققانه است.
