یک پیشنهاد: سالنامه‌های آخر سال را به صورت الکترونیک بخریم و نه کاغذی

شاید هر سال این مسئله برای خودم تکرار می‌شود:

هر سال، در آستانه سال نو تعداد زیادی سالنامه منتشر می‌شود. برخی از نشریات، برای انتشار آنها برنامه‌ریزی دقیقی دارند و حاصل کار آنها سراسر خواندنی می‌شود، برخی‌ها هم البته پر هستند از مطالب طولانی بدون جاذبه که آدم شک می‌کند نکند فقط برای پر کردن یک مجموعه مفصل انتخاب شده‌اند.

در اینجا مشکلات خرید نسخه کاغذی این سالنامه‌ها را با شما مرور می‌کنم:

• برای اینکه آرشیو خوبی داشته باشم، اصلا به دور ریختن این سالنامه‌ها فکر هم نمی‌کنم. اما واقعا آنها حجم زیادی را اشغال می‌کنند.
• فونت آنها معمولا خیلی ریز است و خواندن آنها حتی برای افراد جوان، دشوار است.
• کیفیت کاغذی بسیاری از آنها توی ذوق می‌زند!
• طبیعی است به خاطر حجم و وزنی که دارند، بردن آنها در مسافرت‌های نوروزی ممکن نیست. پس خوانده نشدن بسیاری از مقالات آنها کاملا معمول است.
• بسیاری از مقالات ارزشمند آنها بازتابی در محیط آنلاین پیدا نمی‌کنند، چون انتشار آنها مصادف است با زمان نوروز که هم وبلاگ‌نویس‌ها مشغول هستند و هم ترافیک‌ سایت‌ها پایین می‌آید.
• مسئله محیط زیستی را هم باید در نظر بگیرید، تصور کنید چند درخت باید چاپ آنها قطع بشود.
• گاهی علیرغم سر زدن به چند کیسوک مطبوعاتی، برخی از آنها را نمی‌توانیم پیدا کنیم.

در اینجا می‌خواستم پیشنهاد کنم که امسال به جای خرید، نسخه کاغذی سالنامه، برای برطرف شدن همه مشکلات بالا، نسخه الکترونیک آنها را تهیه کنیم.

کار سختی نیست، کافی است که به سایت‌هایی مثل فیدیبو، طاقچه یا جار سر بزنید تا بتوانید این سالنامه‌های و ویژه‌نامه‌ها را دانلود کنید.

البته برخی از نشریات متأسفانه هنوز نسخه الکترونیک ندارند یا اینکه سالنامه خود را با تأخیر وارد سایت‌های فروش آنلاین می‌کنند.