شبکه‌های اجتماعی برای کتاب‌خوان‌ها

وقتی شور و شوق بعضی از دوستان وبلاگی را برای معرفی سرویس‌های
وب ۲‌ای می‌بینم ، گاهی از خودم می‌پرسم روزی می‌رسد که کاربران ایرانی به این
سرویس‌ها علاقه نشان بدهند؟  آیا سرعت پایین اینترنت در ایران و فرهنگ استفاده
از اینترنت این اجازه را خواهد داد؟
زمانی می‌رسد که ما هم سرویس‌های خوب و پرجاذبه بسازیم؟ در آن صورت تضمینی وجود
دارد مثل این سایت دچار سکته ناگهانی نشوند؟

امروز یک سری سرویس جالب دیدم ، یک سری شبکه اجتماعی برای
کتاب‌خوان‌ها بودند ، علاقمندان کتاب می‌توانستند بروند و کتاب‌هایی را که
خوانده‌اند به صورت یک سری قفسه کتاب مجازی دربیاورند ، روی عکس کلیک کنید:
 

به علاوه اشخاصی با علایق مطالعاتی مشابه می‌توانند با هم آشنا
شوند و یک شبکه ایجاد کنند شروع کنند به نظر دادن و نقد نوشتن. ۳ شبکه اجتماعی برتر
در زمینه کتاب اینها هستند:

سرویس goodreads که تازه افتتاح شده به
نظر من کاربرپسندتر است و کاربران می‌توانند کتاب‌هایشان را سریع‌تر اضافه کنند.
برای دیدن پروفایل من در این سرویس به اینجا بروید.

می‌شود مثل سایت‌های دیگر اجتماعی (ارکات ، gazzag
و یاهو ۳۶۰) دوستان را هم دعوت کرد و به علاوه این سرویس‌ها کدی به شما می‌دهند که
می‌توانید با قرار دادن آن در وبلاگتان ، لیستی از کتاب‌های خوانده‌شده‌تان را
معرفی کنید ، درست مثل کدی که سایتی مثل فلیکر به شما می‌داد و با گذاشتنش
می‌توانستید آخرین
عکس‌های خودتان را در فلیکر نشان می‌دادید.

می‌توانید نظر خودتان را درباره هر کتاب بنویسید ، البته به هر
زبانی که دوست داشتید و همچنین می‌توانید به قفسه مجازی کتاب‌های دیگران سرک بکشید
و ببینید بقیه چه می‌خوانند.
همچنین می‌تواند مشخص کنید که در حال حاضر مشغول خواندن چه کتابی هستید.

اما نقطه منفی این سایت برای کاربران ایرانی این است که اکثر ما
در به یادآوری و نوشتن اسم کتاب‌ها به انگلیسی مشکل داریم ، در نتیجه پیدا کردن
سریع کتاب‌ها قدری برای ما دشوار است.

با خودم فکر کردم چقدر می‌شد نسخه ایرانی این سایت‌ها را
می‌داشتیم و بعد در چنین سایت‌ها امکان فروش الکترونیکی کتاب‌ها را هم فراهم
می‌کردیم ، مطمئنا چیز جالبی از کار درمی‌آمد ، الان شاید چنین سایت‌هایی داشته
باشیم منتها به صورت ناقص. راه انداختن این سایت‌ها چندان سخت نیست و سرمایه زیادی هم طلب
نمی‌کند ، منتها باید شرایطی مهیا شود ، مثل:

– حمایت معنوی از این سایت‌ها و تضمین ضمنی تهدید نشدن بقای این
سایت‌ها
– به راه افتادن چیزی به نام داد و ستد الکترونیک تا امکان تأمین هزینه سایت‌ها و
سود‌ده کردن آنها از طریق تبلیغات و فروش الکترونیکی اجناس فراهم شود
– تغییر ذائقه کاربران ایرانی
– افزایش کیفیت دسترسی به اینترنت

شرایطی که در اینجا برشمردم فقط ۴ تا بودند ولی تحقق هر
کدام از اینها عزم و اراده‌ای جدی را طلب می‌کند ، تا آن زمان مسلما معرفی سایت‌های
و سرویس‌های رنگارنگ مثل سایت‌های اشتراک ویدئو ، انواع شبکه‌های اجتماعی و یا
سایت‌هایی مثل پاندورا و last.fm برای کاربران ایرانی لطفی
نخواهد داشت و به گمان من رنج بی‌هوده بردن است و سعی بی‌فایده کردن.

سرعت تحولات اینترنتی خیلی زیاد شده و نمی‌دانم چرا برای جا
افتادن هر یک از آنها در ایران ، انرژی زیادی لازم است. مثلا تا فید و rss
در ایران جا بیفتد و اقلیتی قابل توجه به آن روی آورند ، یکی دو سالی وقت صرف شد.

حقیقت این است که بهترین کار برای آشنایی کاربران با این فن‌آوری‌های نو ایرانیزه
کردن آنها و عرضه نسخه ایرانی از آنهاست. برای مثال من فکر نمی‌کنم اگر سایت دو در
دو راه نمی‌افتاد ، تعداد کسانی که با فید آشنا می‌شدند مثل حالا بود و همچنین تصور
نمی‌کنم اگر بالاترین را نداشتیم ، کسی با نحوه کار سایت دیگ آشنایی پیدا می‌کرد.