فناوری‌های قدیمی فراموش‌شده: پیش از اختراع رادار چطور متوجه نزدیک شدن هواپیماهای دشمن می‌شدند
فکر می‌کنید، این چیزهای عجیب و غریب چه هستند؟ بازمانده بناهای باستانی؟!
از سال ۱۹۱۵ در سراسر سواحل بریتانیا، ساخته شدن این ساختمان‌های بتنی بزرگ و هراس‌آور شروع شد. این ساختمان‌ها تنها به یک منظور شاخته شده بودند، ایجاد یک سامانه هشدار زودهنگام حملات هوایی! این ساختمان‌ها را تنها می‌توان در بریتانیا پیدا کرد، آنها در دوره‌ای ساخته شدند که هنوز فناوری رادار در جهان رایج نشده بود.
این آینه‌های صوتی به شکل سهمی‌ها یا نیم‌کره‌های بتونی ساخته می‌شدند و اندک زاویه‌ای به سوی آسمان داشتند. یک اپراتور مقیم در یک اتاق مخصوص، این آینه‌های صوتی را مدیریت می‌کرد.
امواج صوتی به وسیله این بناها، جمع‌آوری و کانونی می‌شدند، در کانون هر یک از این آینه‌های صوتی یک میکروفن قرار داده شده بود. اپراتور با گوش کردن به صدایی که به ترتیب گفته شده تقویت می‌شد، می توانست متوجه فاصله و جهت حرکت هواپیماها شود.
در سال ۱۹۳۰، مقامات نظامی تصمیم گرفتند که یک آینه صوتی بزرگ به صورت یک دیوار بزرگ ۶۰ متری بسازند، با استفاده از این آینه صوتی بزرگ، بدون استفاده از میکروفن می‌شد در یک روز آرام صدای نزدیک شدن هواپیماها را از فاصله ۱۰ کیلومتری و با استفاده از میکروفن از فاصله ۳۲ کیلومتری تشخیص داد.
در گوگل مپ می‌توانید این دیوار صوتی را به همراه دو آینه صوتی دیگر ببینید.
نظامیان قصد داشتند، در سراسر سواحل بریتانیا، این آینه‌های صوتی را برپا کنند.
اما در سال‌های دهه ۳۰ میلادی، ورود فناوری رادار و همچنین سریع‌تر شدن هواپیماها، آینه‌های صوتی را ناکارآمد کرده و این پروژه برای همیشه فراموش شد.
من اول فکر کردم دیشهای ماهوار رو قبلاْ با ریخته‌گری می‌ساختند نه پرس ورق و این هم لابد قالبشه!
اجرای این سازه‌ها هم باید جالب بوده باشه! خصوصا قالب‌بندی قسمت مقعر (یا محدب)
مثل همیشه عالی بود.
جالب بود!
من رو یاد آیینه های متمرکز کننده نور خورشید انداخت.