LG Optimus 3D P920 مجالی برای بعد سوم
در «یک پزشک»، جای پستهای مرور جامع و موشکافانه گجتها خالی بود. امیدوارم که این نقص با استفاده از نویسندگان مهمان جبران شود.
مقاله بلندی که پیش رو دارید، بررسی دقیق گوشی Optimus 3D P920 شرکت ال جی است. این پست را آرش افراسیابی برای یک پزشک فرستاده است.
شاید برای دستهای از شما خوانندگان عزیز، این میزان دقیق شدن در یک گجت عجیب بنماید، اما واقعا وقتی یکی از ماها قصد پرداخت چند صد تومان پول بیزبان برای تهیه یک گجت روز به سرمان میزند، چارهای جز مطالعه دقیق نداریم.
البته مطالعه این پست به جز کسانی که فصد خرید یک گوشی هوشمند روز دارند به درد بقیه هم میخورد، چرا که با مطالعه این پست خواهید آموخت که:
– گوشیهای موبایل از چه سیستمی برای نمایش تصاویر سه بعدی استفاده میکنند و این سیستم پخش چه محدودیتهای احتمالی دارد.
– تا چه میزان سهبعدی بودن یک گوشی میتواند معیار خرید مستقلی برای شما باشد.
– رابط کاربری یک گوشی اندرویدی چه طوری است.
– فرمت ذخیره عکس تصاویر سهبعدی چیست؟
– قدرت پردازشی و گرافیکی گوشیها، چطور محاسبه میشود.
بنابراین مطالعه این پست را حتی اگر نمیخواهید گوشی خودتان را به این زودیها عوض کنید، دستکم برای افزودن بر معلومات عمومیتان توصیه میکنم.
فناوری سهبعدی در گوشیهای موبایل:
این روزها همه جا صحبت از فناوری سه بعدی و نقش گجتهای رنگارنگ منطبق با این فناوری در زندگی روزمره انسانهاست؛ این تکنولوژی جذاب و پرمخاطب البته تاریخچه نسبتا طولانی و پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است، جایی که پس از سینماهای سه بعدی، دوربینهای سه بعدی و تلویزیونهای سه بعدی، اینک نوبت به گوشیهای موبایل سهبعدی رسیده است؛ گجتهایی که تا همین چند سال گذشته تصور تولید آنها نیز امری محال و ناشدنی قلمداد میشد. نمایش محتوای سه بعدی در گوشیهای موبایل برخلاف تلویزیون و سینماهای دارای این فناوری از شیوه اجرای کاملا متفاوتی برخوردار است چرا که به علت محدودیت در ابعاد صفحه نمایش و عدم امکان استفاده از عینکهای مخصوص در حین کارکرد روزمره با گوشی موبایل نیاز به فناوری متفاوتی نسبت به تلویزیونها و سینمای سه بعدی ست که Parallax barrier technology و صفحه نمایشهای دارای این فناوری با عنوان Stereoscopic display، جدیدترین و پیشرفتهترین نمونه قابل ذکر در این مورد است. گام اول در زمینه استفاده از این نوع صفحه نمایش در گوشیهای موبایل توسط شرکت Hitachi در سال 2009 در همکاری با اپراتور KDDI ژاپن برای توزیع محدود در این کشور صورت پذیرفت، پس از آن استفاده از این تکنولوژی در دیگر گجتهای کوچک، همچون کنسولهای بازی و دوربینهای عکاسی نیز آغاز شد که Nintendo 3DS و Fujifilm FinePix Real 3D W1 از جمله نمونههای قابل ذکر در این زمینه هستند. شرکت کرهای ال جی نیز به تازگی با معرفی مدل Optimus 3D P920 بعنوان نخستین اسمارتفون اندرویدی با صفحه نمایش سه بعدی بدون نیاز به عینک مخصوص به جمع تولیدکنندگان این کلاس پیوسته است. مشخصات و قابلیت های P920 البته تنها به فناوری 3D صفحه نمایش محدود نشده و حضور پردازنده دو هستهای بعنوان دومین تجربه ال جی در این زمینه نکته مهم دیگر در مورد این مدل است. در فناوری Parallax barrier برای ساخت تصویر سه بعدی از دو تصویر مجزا برای چشم های چپ و راست و سپس مکانیزم فیلترینگ ویژهای برای جدا نمودن این تصاویر استفاده میشود که بدین ترتیب هر چشم تنها تصویر مخصوص به خود را مشاهده کرده و بعلت تفاوت زاویه تصاویر ساخته شده برای هر چشم حس تصویر سهبعدی تا حدود زیادی توسط این شیوه در چشم کاربران بازسازی میشود. در این شیوه با اینکه نیازی به استفاده از عینک مخصوص برای تفکیک تصاویر و ایجاد حس سه بعدی نیست، اما طبیعتا مشکلات و نواقصی نیز در آن چشم میخورد که شاید از همه مهمتر، حساسیت این پنل به زاویه دید و جایگاه چشم و سر کاربران باشد، به طوری که نهتنها تصویر پنلهای سه بعدی Stereoscopic را نمیتوان با دیگران به صورت همزمان به اشتراک گذاشت، بلکه تغییر زاویه دید و جایگاه چشم نیز میتواند بطور کامل کیفیت و شفافیت تصویر سه بعدی را تحت تاثیر قرار داده و در مواردی منجر به سردرد و خستگی چشم کاربران شود. البته حضور مشکلاتی از این دست همواره جزء جداییناپذیری از تمامی فناوریهای جدید و پیشرفته است و نگفته پیداست که در سالهای آینده، آتیه درخشانی پیش روی این فناوری قرار خواهد داشت.
جعبهگشایی:
تجربه منحصر به فرد Optimus P920 با یک جعبه قرمز رنگ جذاب که عنوان 3D با زیبایی هرچه تمامتر بر روی آن نقش بسته است، آغاز میشود. در طراحی متفاوت جعبه محتویات Optimus 3D دو بخش قرمز رنگ در بالا و پایین و نوار مشکیرنگی در بخش میانی به چشم میخورد؛ درون این جعبه بجز خود گوشی، از هدست یک تکه، شارژر و کابل دو منظوره USB استفاده شده که علاوه بر شارژر برای اتصال به کامپیوتر نیز به کار میرود.
طراحی دستگاه در نگاه نخست به شیوه نسبتا متفاوتی از دیگر تولیدات ال جی در این زمینه صورت گرفته است. بدنه دستگاه در اکثر قسمتها، از پلاستیک با کیفیت و ماتی ساخته شده که در برابر اثرات انگشت به خوبی مقاومت میکند. در بخش رویی و در بالا و پایین صفحه نمایش، از دو نوار پلاستیکی با ظاهر فلزی استفاده شده که جلوه زیبایی به این قسمت بخشیده است. استفاده از لبههای گرد در کنارهها و بخش پشتی و تکرار طرح موفق Optimus 2X در استفاده از قطعهای فلزی برای محوطه اطراف دو لنز دوربین دیگر نکات برجسته P920 در طراحی ظاهری را تشکیل میدهند. ابعاد این مدل برابر 11.9×68×128.8 میلیمتر است که نمونهای بسیار بزرگ و حجیم است و به راحتی نمیتوان آن را در هر جیبی جای داد. قطر 11.9 مییلمتری دستگاه نیز با اینکه چندان Slim به نظر نمیرسد، اما با در نظر گرفتن صفحه نمایش بزرگ سه بعدی و حضور دو دوربین در قسمت پشتی دستگاه، امتیاز کاملا مثبتی برای این مدل محسوب میشود. وزن P920 برابر 168 گرم است که با اینکه وزن نسبتا بالایی برای یک گوشی موبایل به حساب میآید، اما مقایسه آن با تکرقیب دیگر این کلاس یعنی HTC EVO 3D با وزن 170 گرمی تفاوت چندانی را نشان نمیدهد.
صفحه نمایش: بدون شک مهمترین قسمت و المان کلیدی طراحی Optimus 3D صفحه نمایش آن است این پنل 4.3 اینچی نهتنها بزرگترین سایز صفحه نمایش در محصولات SIM-Free ال جیست بلکه حضور فناوری Stereoscopic در آن عنوان نخستین اسمارتفون اندرویدی مجهز به این پنل را نیز به Optimus 3D اختصاص داده است. مشخصات ظاهری این صفحه نمایش شامل وضوح 800×480 پیکسلی و فناوری لمسی خازنی با پشتیبانی از نمایش 16 میلیون رنگ است که همگی مشخصاتی استانداردی برای این رده به حساب میآیند. از دید دو بعدی معمول، کیفیت این صفحه نمایش در جایگاه نسبتا مطلوبی قرار دارد و کلیه فاکتورهای کیفیتسنجی نظیر میزان کنتراست، شدت نور و زوایای دید آن مناسب ارزیابی میشوند.
تصاویر سهبعدی: اما مطمئنا مهمترین قابلیت این پنل امکان نمایش تصویر سه بعدیست، قابلیتی که همان گونه که پیش از این گفتیم، با جایگذاری دو لایه مختلف برای تشکیل محتوای متفاوت برای چشم های چپ و راست، توهم تصویر سه بعدی را ایجاد میکند. نخستین نکته در بررسی عملی این قابلیت توجه به این نکته است که حالت سه بعدی این صفحه نمایش، تنها در وضعیت افقی قابل دستیابی است و امکان مشاهده تصویر سهبعدی در حالت عمودی این پنل وجود ندارد. اساس ایجاد تصویر سه بعدی در این پنل بر مبنای تولید تصاویر جداگانه برای چشم های چپ و راست و سپس قرار دادن لایهای تحت عنوان Parallax barrier برای فیلتر کردن این تصاویر برای چشمهای چپ و راست است که با این روش به شرط حفظ زاویه مناسب برای چشمها به راحتی عمق لازم برای ایجاد توهم سه بعدی ایجاد میشود. اما مشکل بزرگ این گونه پنلها که Optimus 3D نیز از آن مستثنی نیست، نصف شدن وضوح صفحه نمایش در حالت افقی است، چرا که پیکسلهای تصویر به دو دسته مجزا برای ایجاد تصاویر جداگانه برای چشمهای چپ و راست تقسیم شدهاند و بدین ترتیب وضوح واقعی تصویر در حالت افقی به نصف تعداد پیکسلهای واقعی تقلیل مییابد. دیگر نکته قابل اشاره برای این قسمت یافتن زاویه مناسب سر و چشم ها برای مشاهده کامل تصویر ایجاد شده در این پنل است، چرا که بعلت موقعیت ثابت Parallax barrier چارهای به جز تغییر زاویه سر و چشمها برای مشاهده تصویر کامل سه بعدی نیست و این دقیقا همان علت عدم امکان اشتراکگذاری محتوای سه بعدی با دیگر کاربران در یک لحظه است. کلیه بخشهای مرتبط با امکانات سهبعدی این مدل در منوی ویژهای تحت عنوان 3D Space مجتمع شدهاند و سایر موارد حاضر در ساختار منویی گوشی از جمله اینترفیس سیستم عامل اندروید، به همان صورت دو بعدی پیشین و بصورت معمول دیده میشوند؛ البته نگفته پیداست که فیلم های 3D (از جمله ویدئوهای گرفته شده توسط دوربین خود دستگاه) نیز به شرط همخوانی فرمت مشکلی در اجرا و نمایش سه بعدی در این پنل ندارند. در مجموع با در کنار هم قرار دادن نقاط ضعف و قوت این پنل، امتیاز کاملا بالایی برای آن در ردیف نمایش محتوای دو بعدی و سهبعدی میتوان در نظر گرفت و با اینکه در غیاب رقبای متعدد در کلاس سه بعدی کیفیت صفحه نمایش در این حالت را نمیتوان بطور کامل به معرض مقایسه گذاشت، اما بعنوان گام نخست در عرصه اسمارتفونهای اندرویدی سهبعدی، Optimus 3D مطمئنا نمونه برجسته و مطلوبی به شمار میرود.
بالای صفحه نمایش نشان LG، دوربین دوم 1.3 مگاپیکسلی گوشی به همراه اسپیکر برقراری تماس و حسگر Proximity دیده میشود که این آخری برای غیر فعال کردن صفحه نمایش در حین تماس و نزدیک کردن گوشی به صورت، برای پرهیز از لمس شدن تصادفی پنل مورد استفاده قرار میگیرد.
کلیدهای استاندارد اندرویدی، زیر صفحه نمایش به ترتیب از راست به چپ شامل جستجو، back، Home و منو میشوند که همگی به صورت لمسی خازنی طراحی شده و از حساسیتی کاملا مشابه صفحه نمایش برخوردارند.
در سمت چپ دستگاه و در بالاترین قسمت دو پورت Micro USB و Micro HDMI در زیر دو پوشش پلاستیکی جداگانه در کنار یگدیگر قرار گرفتهاند و در سمت راست نیز بجز کلید دوگانه تغییر صدا، کلید جدیدی با برچسب 3D درست در مکانی که انتظار کلید شاتر دوربین را داریم، به چشم میخورد که فشردن آن منوی سه بعدی دستگاه موسوم به 3D Space را اجرا میکند. برآمدگی اندک و فیدبک پایین هر دو کلید این قسمت تاثیر مشهودی بر کیفیت استفاده آنها داشته است.
بخش بالایی دستگاه بر طبق انتظار به کلید کاملا مسطح Power/Lock و محل اتصال جک هدست که متمایل به پشت گوشی طراحی شده است تعلق داشته و میکروفون دوم دستگاه برای فیلمبرداری استریو نیز در این محل دیده میشود. در پایین دستگاه نیز بجز میکروفون تماس و محل گشودن کاور باتری نکته دیگری به چشم نمیخورد.
بخش پشتی دستگاه، جایگاه دوربین پنج مگاپیکسلی اتوفوکوس دستگاه، با دو لنز مستقل و مجزاست که در درون یک قطعه فلزی جذاب با عنوان حک شده 3D Stereoscopic جای گرفتهاند. فاصله دو لنز دوربین در این قسمت نسبت به دیگر مدل مشابه این کلاس یعنی HTC EVO 3D اندکی کمتر به نظر میرسد و تک فلش LED این بخش نیز به طرز کاملا مشهودی به سمت لنز بالایی متمایل شده است. اسپیکر اصلی دستگاه در پایین این بخش و نشان کم رنگ ال جی در سمت دیگر به چشم میخورد.
کاور بخش پشتی Optimus 3D به راحتی هرچه تمامتر از جای خود خارج میشود. در زیر کاور و به موازات دوربینها، اسلات کارت مستقل Micro SD و محل جایگذاری سیمکارت قرار دارد که خارج کردن سیمکارت مستلزم خروج باتری و در نتیجه خاموش کردن دستگاه است. باتری 1540mAh دستگاه به روی کاغذ از اعداد رسمی 450 ساعت در حالت Stand-by و 13 ساعت در حین مکالمه برخوردار است که در دنیای واقعی به علت مصرف نسبتا بالای سیستم عامل اندروید و بخصوص اپلیکیشنهای سه بعدی دستگاه دوام باتری حداکثر در رده متوسطی قرار میگیرد و با یک استفاده شدیده حداکثر تا یک روز میتوان به روی این باتری حساب کرد.
سیستم عامل Optimus 3D در حال حاضر نسخه 2.2 اندروید موسوم به Froyo است که این با توجه به گذشت بیش از یک سال از ارائه این نسخه سیستم عامل و حضور ورژن 2.3 یا Gingerbread در اکثر مدلهای پیشرفته بازار به هیچ عنوان نمیتواند نکته مثبتی برای این مدل محسوب شود. البته ال جی قرار است به زودی آپدیت اندروید 2.3 را برای این مدل ارائه دهد. ساختار منویی دستگاه، بدون در نظر گرفتن اپلیکیشن سه بعدی، دقیقا نسخه مشابهای از Optimus 2X، نخستین اسمارتفون دو هستهای ال جی است و هیچ تفاوت خاصی میان این دو مدل در طراحی ساختار منویی، صفحه Stand-by و منوی اصلی دیده نمیشود. صفحه Stand-by متشکل از هفت دسکتاپ مختلف با امکان جایگذاری Widgetهای گوناگون و متعدد است که با حرکت دست به روی صفحه نمایش به راحتی میتوان بین آنها سوییچ نمود؛ نقطههای بالای صفحه نمایش نشانگر دسکتاپ فعلی و موقعیت آن نسبت به سایر صفحات این قسمت است. برای مشاهده تمامی صفحات این قسمت در یک کادر کافی است یکی از این صفحات را با کمک دو انگشت رو به خارج اصطلاحا pinch-out کرد (قرار دادن دو انگشت به هم چسبیده بروی صفحه نمایش و سپس دور کردن آنها از یکدیگر) در این حالت نمای بند انگشتی (Thumbnail) از تمامی دسکتاپها با شماره آنها نشان داده میشود که در این حالت علاوه بر امکان سوییچ سریع به دسکتاپ مورد نظر، تعداد این دسکتاپ ها را نیز میتوان از یک تا 7 به دلخواه تعیین کرد. در زیر صفحه نمایش و در تمامی حالتها چهار میانبر Phone، Contacts، Messaging و Applications به چشم میخورد که این میانبر آخر، با ورود به منوی اصلی به Home برای بازگشت به صفحه Home Screen تغییر نام پیدا میکند. نگه داشتن دست به روی صفحه نمایش یا انتخاب گزینه Add از منو ساختار جدیدی با چهار میانبر Widgets، Shortcuts، Folders و Wallpaper در بخش زیرین را به نمایش میگذارد که علیرغم ظاهر متفاوت از عمکلرد کاملا یکسانی نسبت به سایر نمونههای معمول برخوردار است. یکی از نکات جالب توجه این قسمت نمایش شبکهای 4×4 از خطوط متقاطع برای تعیین دقیق محل جایگذاری موارد جای گرفته به روی صفحه نمایش است که کمک فراوانی به کاربران در تعیین مکان Widgetها و میانبرها خواهد نمود.
صفحه اپلیکیشنها یا منوی اصلی دستگاه از جمله بخشهای تغییر یافته از سوی ال جی نسبت به نسخه استاندارد اندروید است. برنامههای حاضر در این قسمت به سه بخش کاملا مجزا شامل اپلیکیشنهای 3D، برنامههای پیش فرض نصب شده و برنامههای دانلودی تقسیم بندی شده که هر سه در یک لیست عمودی قابل اسکرول در زیر یکدیگر جای گرفتهاند. در قسمت بالای صفحه نمایش یا Notification Area که با Drag کردن (لمس کردن بخش بالائی و کشیدن رو به پائین) در دسترس قرار میگیرد، پنج آیکون متفاوت به ترتیب برای فعال کردن ارتباطات شبکه، GPS، بلوتوث، وای فای و قطع صدای زنگ دیده می شود و کنترلرهای موسیقی در حال پخش به همراه نام و جلد آلبوم و سایر اطلاعات معمول این بخش مثل پیغامهای دانلود یا نصب نرم افزارها نیز طبیعتا در این قسمت حضور دارند.
مطمئنا مهمترین قسمت تغییر یافته در ساختار منویی دستگاه، بخش اپلیکیشنهای سه بعدی یا 3D Space است که علاوه بر میانبر آن در صفحه Home Screen و منوی اصلی، توسط کلید اختصاصی 3D در گوشه سمت راست دستگاه نیز قابل دسترسی است. در این منو که بصورت افقی اجرا میشود در یک ساختار منویی چرخان تمامی امکانات اصلی سهبعدی گوشی به جذابترین شیوه ممکن به نمایش در آمدهاند. قسمتهای مختلف این 3D Space شامل 3D Camera، 3D Games & Apps، 3D Guide، You Tube 3D و 3D Gallery میشود که همگی در منوی 3D Application در منوی اصلی نیز حضور دارند، با این تفاوت که در منوی اصلی موارد حاضر در این قسمتهای پنجگانه به تفکیک زیر منوها به نمایش در آمدهاند. چهار بازی سه بعدی که جذاب ترین آنها بدون شک Asphalt 6 است از جمله دیگر اجزای بخش سه بعدی منوی دستگاه هستند. تماشای تصاویر سه بعدی در صفحه نمایش این پنل با اینکه در ابتدا با جذابیتهای فراوانی برای اکثر کاربران همراه خواهد بود اما در ادامه استفاده بسته به نوع کاربران این قابلیت جذاب میتواند تا حد یک سرگرمی ناچیز و امکانی برای جلب توجه دیگران تقلیل پیدا کند، چرا که نمایش سه بعدی در پنلهایی از این دست، به دلیل اجبار به حفظ موقعیت چشم و سر کاربران، در استفاده طولانیمدت می تواند منجر به خستگی چشم و سرگیجه در برخی از افراد شود؛ استفاده تکی و عدم امکان اشتراک گذاری محتوای سه بعدی از جمله دیگر دلایلی است که میتوان برای کاهش جذابیت این پنل در طولانیمدت اشاره نمود.
ساختار پردازشی Optimus 3D براساس چیپ ست TI OMAP 4430 با دو هسته پردازشی ARM Cortex-A9 با فرکانس 1 گیگاهرتز شکل گرفته که پس از چیپستهای Nvidia Tegra 2، Qualcomm MSM8260 و چیپست S5PV310 Exynos شرکت سامسونگ چهارمین چیپست مجهز به پردازشگرهای دو هستهای ARM Cortex-A9 در ساختار اسمارتفونهای اندرویدی به حساب میآید. عملکرد سریع و کیفیت بالای این پردازشگر در تلفیق با چیپست گرافیکی PowerVR SGX540 تکمیل میشود، این چیپست که پیش از این در یکی قدرتمندترین اندروید فونهای تکهستهای یعنی Samsung i9000 Galaxy S نیز دیده شده بود، در حال حاضر یکی از بهترین نمونهها در زمینه پردازش گرافیکی به حساب میآید. حافظه RAM حاضر در Optimus 3D برابر 512 مگابایت است که از این لحاظ امتیاز بسیار پایینتری نسبت به دیگر نمونههای دو هستهای قدرتمند این کلاس مثل Galaxy S II و EVO 3D با یک گیگابایت RAM کسب میکند. حافظه فلش این مدل و فضایی که از آن به عنوان حافظه داخلی دستگاه یاد میشود، 8 گیگابایت است که به کمک اسلات کارت حافظه Micro SD تا 32 گیگابایت دیگر امکان ارتقا خواهد داشت. برای تست میزان قدرت پردازشی و گرافیکی گوشیهای اندرویدی، تستها و بنچمارکهای متعددی وجود دارد که از جمله مهمترین آنها میتوان به تست های Quadrant، Linpack و بنچمارک محاسبه عدد پی اشاره کرد که در دو تست اول عدد بالاتر به معنای کیفیت بیشتر و در تست محاسبه عدد پی عدد پایینتر به معنای زمان کمتر و در نتیجه سرعت و کیفیت بالاتر است. عدد به دست آمده برای تست Quadrant در Optimus 3D P920 رقمی حول و حوش 2750 است که در مقایسه با 2360 در HTC Sensation و 2640 در LG Optimus 2X از جایگاه بالاتری برخوردار است اما همچنان فاصله فراوانی با رقم 3540 در Samsung Galaxy S II دارد. داستان در مورد تست Linpack نیز شرایط نسبتا مشابهای را دنبال میکند و در اینجا نیز رقم بدست آمده برای P920 بالاتر از Optimus 2X و پایینتر از Galaxy S II قرار می گیرد. امتیاز Optimus 3D در تست محاسبه عدد پی تقریبا مساوی با Optimus 2X، بالاتر از Sensation و پایینتر از Galaxy S II جای دارد. اختلاف امتیاز Optimus 3D نسبت به Galaxy S II علاوه بر فرکانس پایینتر پردازنده (1 گیگاهرتز در مقابل 1.2 گیگاهرتز)، تا حدوی به ورژن پایینتر سیستم عامل نیز مربوط میشوده عاملی که در مورد Optimus 2X نیز کاملا صادق است.
Optimus 3D در وظیفه اصلی خود یعنی برقراری تماس، عملکرد مناسب و راضیکنندهای دارد، جایی که گذشته از کیفیت مطلوب صدای دریافتی و ارسالی، از قابلیت شمارهگیری هوشمند به هر دو فرم عددی و حروفی با قابلیت جستجو از دفترچه تلفن نیز پشتیبانی میکند، در این حالت با گرفتن سه شماره اول علاوه بر شمارههای منطبق، کلیه گزینههای حروفی که با این اعداد توسط صفحه کلید عددی قابل نوشتن هستند نیز مورد جستجو قرار میگیرند، البته در هر حالت تنها یک گزینه منطبق بر بالای شمارهگیر به نمایش درمیآید و برای مشاهده سایر گزینهها میبایست فلش رو به پایین این قسمت را گشود. قسمتهای دیگر قابل اشاره در منوی برقراری تماس که در بخش بالایی آن جای دارند، شامل Call log، Groups و دفترچه تلفن میشود. صدای زنگ گوشی در سطح بسیار مناسبی قرار دارد و از لحاظ مقایسه میتوان آن را بالاتر از Nexus S و پایینتر از Nokia N8 قلمداد کرد.
دفترچه تلفن این مدل که بصورت یک Tab مستقل در کنار شمارهگیر و منوی Call log جای گرفته، لیستی از تصاویر و اسامی در یک ردیف قابل اسکرول عمودی همراه با برچسبهای الفبایی در ستون سمت راست است که علاوه بر امکان حرکت سریع در میان کنتکتها، قابلیت لمس مستقیم Label مورد نظر برای نمایش کنتکتهای دارای این حرف الفبا را در اختیار کاربران قرار میدهد. در این دفترچه تلفن، خبری از باکس جستجوی معمول برای جستجوی مستقیم نام مورد نظر نبوده و استفاده از برچسبهای الفبایی، ظاهرا تنها راه یافتن نام مورد نظر است. در صفحه اطلاعات تکی کنتکت ها نیز چهار گزینه شامل Info (برای نمایش کلیه اطلاعات فرد همچون نام، شماره تماس، آدرس ایمیل و…)، History (برای نمایش سابقه تماسها، پیام ها و…)، Photo (برای نمایش تصاویر شبکه های اجتماعی آنلاین) و بلاخره Agenda (برای نمایش وقایع مرتبط با این فرد از تقویم) به چشم میخورد.
در ساختار Optims 3D دو گالری مجزا برای نمایش تصاویر، شامل گالری معمولی به فرم استاندارد اندروید و دیگری گالری نمایش تصاویر سه بعدی به چشم میخورد. در نمونه اول یعنی گالری استاندارد اندروید همه چیز به فرم همیشگی یعنی فولدرهای مجزا با thumbnailهایی از تصاویر درونی آنها به نمایش در میآید. میانبری برای ورود مستقیم به منوی عکاسی و امکان مرتب کردن تصاویر براساس زمان گرفته شدن آنها از جمله امکانات تکراری این قسمت هستند و از موارد نسبتا جدید آن نیز میتوان به گزینههای متعدد و کامل برای share کردن تصاویر اشاره نمود که بجز موارد معمول مثل بلوتوث، ایمیل و Messaging، گزینههای جدیدی همچون فیسبوک، توییتر، Myspace، Picasa و SmartShare دیده میشود. حرکت و زوم در تصاویر با سرعت نسبتا مناسب و با اندکی تاخیر همراه است که مشکل چندانی برای کاربران ایجاد نمیکند.
تصاویر سه بعدی در گالری استاندارد Optimus 3D با یک نشان کوچک 3D در کنار نام خود از سایرین مجزا میشوند که برای مشاهده آنها میتوان از برنامه جداگانهای به نام 3D Gallery استفاده کرد. این گالری علیرغم جذابیتهای اولیه و بهکارگیری افکتهای چشمگیر سه بعدی در مسئله مهمی به نام کارایی و راحتی در استفاده امتیاز بالایی بدست نمیآورد، در این قسمت هیچ امکانی برای مرتب کردن تصاویر از روی نوع تصویر یا تاریخ گرفته شدن وجود نداشته و از نمای ماتریسی معمول نیز خبری نیست. در هنگام مشاهده تکی تصاویر سه بعدی در این گالری گزینه جدیدی به نام 3D Depth دیده میشود که امکان تغییر در عمق تصاویر برای مشاهده بهتر نمای سه بعدی را فراهم میآورد. میزان رضایت از این قابلیت جدید گالری سه بعدی Optimus 3D بستگی فراوانی به کاربران و تا حدودی رده سنی آنها دارد و با اینکه در ابتدا جذابیت فوق العادهای در آن به چشم می خورد، احتمالا طیف وسیعی از کاربران پس از مدتی استفاده از نمای دو بعدی معمول را به نمای گیج کننده سه بعدی ترجیح خواهند داد.
پخش کننده موسیقی Optimus 3D در صفحه نخست، شامل چهار Tab مجزا برای نمایش کلیه آهنگها، نام خواننده، نام آلبوم و Playlist های خودکار است که برچسبهای الفبایی در ستون سمت راست هر قسمت برای جستجوی سریع و یافتن آهنگ دلخواه در نظر گرفته شدهاند. در صفحه پخش آهنگ (Now Playing) تصویر بزرگی از جلد آلبوم در مرکز و کنترلرهای موسیقی در بالا و پایین آن دیده میشونده طرحی که پیش از این نیز در Optimus 2X با اندک تغییرات دیده شده بود. یک گزینه جالب در این قسمت امکان جستجو از روی نام آهنگ، نام خواننده و نام آلبوم در حافظه داخلی دستگاه، در You Tube و یا در جستجوی اینترنتی است که با نگه داشتن دست به روی جلد آلبوم در حال پخش و انتخاب گزینههای مورد نظر قابل دسترسی است. با قرارگیری دستگاه به صورت افقی یکی از زیباییهای پنهان پخشکننده موسیقی Optimus 3D پدیدار میشود، در این حالت تمامی آلبومهای موسیقی حاضر در حافظه دستگاه به صورت برچسبهای دیواری زیبایی به نمایش درمیآیند که با انتخاب هر آلبوم به آهنگهای زیرمجموعه آن با امکان جستجوی الفبایی از نوار پایین صفحه نمایش میتوان دست یافت. اکولایزرهای پیش فرض این پخش کننده علیرغم عناوین فراوان، قابلیت تغییر از سوی کاربران را نداشته و تنها در هنگام اتصال هدست میتوان از آنها استفاده نمود.
پخشکننده ویدئوی Optimus 3D نمونهای نسبتا ساده، متشکل از لیستی الفبایی از تمامی فایلهای ویدئویی حاضر در حافظه داخلی گوشی است که بدون نکته خاصی در اپلیکیشن پخش ویدئو جای گرفتهاند. فایلهای ویدئویی سه بعدی در این لیست همچون تصاویر با برچسب 3D ویژهای از سایرین متمایز شدهاند. در هنگام پخش ویدئو علاوه بر کلیدهای سهگانه کنترل محتوا، دو کلید جدید یکی برای قفل کردن صفحه نمایش و دیگری برای سوییچ به حالت سهبعدی در پایین صفحه نمایش دیده میشود. در هنگام پخش ویدئوی سهبعدی درست همانند حالت مشابه در گالری تصاویر اسلایدر ویژهای برای تغییر میزان عمق تصویر در نظر گرفته شده که در برخی موارد منجر به بهبود قابلیت سهبعدی تصویر میشود. نگفته پیداست که این پخش کننده ویدئو امکان تبدیل محتوای دو بعدی معمول به حالت سه بعدی را با تبدیلهای نرم افزاری داراست که در این حالت علیرغم فاصله مشهود با ویدئوهای سه بعدی واقعی، افکتهای نسبتا قابل قبولی ایجاد میشود. فرمتهای مورد پشتیبانی در این پلیر ویدئویی محدوده بسیار گسترده و کاملی را تشکیل میدهند که از نمونههای معمول 3GP و MP4 تا فایلهای پیچیده تر DivX و XviD و حتی MKV را تا وضوح فوق العاده 1080p در بر میگیرد و به هیچ عنوان مشکلی در پخش فایل های حجیم و بزرگ در آن دیده نمیشود. پشتیبانی از زیر نویس انگلیسی (و البته تنها انگلیسی) با امکان تغییر فونت و سایز و تغییر وضوح خروجی HDMI دستگاه از رزولوشن 1080p به مقادیر پایینتر دیگر موارد قابل ذکر در مورد این پخش کننده ویدئویی را تشکیل میدهند.
بدون شک یکی از مهمترین قابلیت های Optimus 3D مجموعه تصویربرداری آن است که به دو لنز جداگانه برای عکاسی و فیلمبرداری سه بعدی مجهز شده است. در ساختار منویی دوربین و در ستون سمت راست به ترتیب از بالا به پائین سوییچر تغییر حالت از دو بعدی به سه بعدی، شاتر مجازی برای گرفتن عکس یا آغاز فیلمبرداری، دکمه سوئیچ میان عکاسی و فیلمبرداری و بلاخره thumbnail کوچکی از آخرین تصویر گرفته شده با دستگاه دیده میشود. در ستون سمت چپ برخی از تنظیمات مهم نظیر فعال سازی دوربین جلویی، تنظیمات نورگیری و فلش و Scene Mode دیده میشود و سایر تنظیمات به منوی Setting که در قسمت پایین این ستون جای دارد، منتقل شده است. سایر اطلاعات حاضر در این صفحه شامل وضوح تصویر، تنظیمات فوکوس و تعداد عکسهای باقی مانده با توجه به حافظه در دسترس در بخش بالای قرار دارند. از امکانات دوربین 5 مگاپیکسلی Optimus 3D میتوان به فناوری تشخیص چهره، تاچ فوکوس، اتوفوکوس پیوسته و امکان Geo-tagging اشاره کرد که همگی به خوبی وظیفه خود را انجام میدهند. یک نکته منفی برای این دوربین قرارگیری دکمه 3D درست در جایی است که همواره انتظار حضور کلید شاتر میرود که این در حالی که امکان تغییر وظیفه این کلید به شاتر دوربین (حداقل برای رام استوک رسمی) وجود ندارد، در نخستین روزهای استفاده میتواند اندکی برای کاربران گیج کننده و مشکل آفرین باشد. به عنوان یک دوربین 5 مگاپیکسلی در حالت عکاسی دو بعدی معمول کیفیت تصاویر این دوربین در مواردی همچون میزان نویز و سطح جزئیات، حداکثر در رده متوسطی قرار میگیرد و به مانند اکثر دیگر تجربیات ال جی در این زمینه بار دیگر با نمونه فوقالعادهای روبرو نیستیم. از جمله نکات مثبت این دوربین باید به زمان نسبتا اندک 1 ثانیهای بین زمان گرفته شدن تصاویر دو بعدی و سه بعدی اشاره کرد که یکی از مشکلات همیشگی ال جی یعنی زمان shot-to-shot بسیار بالا در Camera Phone های این برند را تا حدودی حل کرده است. اما از عکاسی دو بعدی معمول که بگذریم جذابیت اصلی این دوربین به حالت سهبعدی آن تعلق دارد، در این حالت از همان ساختار منویی دو بعدی با برخی تغییرات جزئی، همچون امکان تغییر عمق تصویر و فوکوس سه بعدی استفاده شده و وضوح تصویر نیز از 5 به 3 مگاپیکسل کاهش پیدا کرده است. کیفیت تصاویر سهبعدی گرفته شده توسط این دوربین، در سطح نسبتا قابل قبولی قرار داشته و جزئیات مناسب و سطح مطلوبی از کیفیت را به نمایش میگدارند. تصاویر سه بعدی در این حالت با فرمت JPS ذخیره میشود که فرمت پیشرفتهتری از JPG بوده و در صورتی که فرمت این تصاویر به بصورت دستی به JPG تغییر پیدا کند، تصویر به دو بخش چپ و راست مستقل تفکیک میشود.
فیلمبرداری Optimus 3D در دو حالت دو بعدی و سهبعدی صورت میپذیرد، جایی که در حالت دو بعدی حداکثر وضوح تصویر 1080p با 30 فریم در ثانیه و در حالت سه بعدی 720p با 30 فریم در ثانیه خواهد بود. ساختار منویی دوربین، در حین فیلمبرداری سه بعدی و دو بعدی تفاوت چندانی با حالت عکاسی آن نداشته و بجز برخی تنظیمات ویژه، دیگر موارد حاضر در حالت عکاسی در اینجا نیز دیده میشوند. نرخ برداشت تصویر در حالت Full HD دو بعدی این دوربین رقمی حول و حوش 8Mbps است که رقمی نسبتا پائین در مقابل دیگر رقبای این کلاس با حداقل رقم 10Mbps است، البته این تنها یک روی این سکه است، چرا که این دوربین از فرمت MP4 در مقابل فرمت بی کیفیت 3GP حاضر در دو رقیب دیگر یعنی LG Optimus 2X و HTC Sensation استفاده نموده و در کنار Sensation تنها نمونه دیگر این کلاس است که از صدای استریو در حین فیلمبرداری پشتیبانی میکند. نکته مثبت دیگر در مورد فیلمبرداری دو بعدی دوربین Optimus 3D تکراری نبودن فریمهای تصویر و ثبت بی نقص 30 فریم در ثانیه توسط آن است که این بار نیز یکی دیگر از مشکلات دائمی ال جی در تکرار نمودن فریم ها (Duplicate) برای رسیدن به میزان فریم در ثانیه اعلام شده برای دوربین برطرف شده است. با کاهش وضوح فیلمبرداری به 720p در حالت دو بعدی تقریبا به همان صورتی که در Optimus 2X نیز شاهد بودیم، کیفیت تصویر اندکی افزایش یافته و جزئیات بیشتری در آن نسبت به حالت Full HD پدیدار میشود. در مجموع فیلمبرداری Optimus P920 در حالت دو بعدی را میتوان یکی از بهترین عملکردهای ال جی در زمینه فیلمبرداری در کلاس Camera Phone های این شرکت تلقی کرد. اما در حالت سه بعدی همان طور که پیش از این نیز اشاره شد حداکثر وضوح به 720p با 30 فریم در ثانیه محدود شده است؛ نرخ برداشت تصویر در این حالت به مانند حالت دو بعدی 6Mbps است و از فرمت MP4 برای ثبت ویدئوها استفاده میشود. نکته منفی اصلی در مورد فیلمبرداری سه بعدی این دوربین ساختار ویژه تشکیل تصویر سه بعدی یعنی گرفتن دو تصویر چپ و راست و سپس ترکیب آنها در قالب یک فریم مشترک است در این حالت هر فریم با نصف کردن رزولوشن افقی تصویر تنها به وضوح 720×1280 پیکسل دست پیدا میکند که تاثیر منفی مشهودی بر کیفیت و وضوح تصویر نهایی دارد. قضاوت در مورد کیفیت نهایی تصویر سهبعدی این دوربین در حال حاضر بعلت نبود رقبای متعدد در این کلاس چندان صحیح به نظر میرسد اما در یک نتیجه گیری کلی و بعنوان نخستین نمونه در این کلاس عملکرد Optimus 3D در سطح مطلوب و قابل قبولی قرار دارد.
گزینههای ارتباطی Optimus 3D P920 در سطح بسیار بالا و مدرنی جای دارد؛ در اینجا از هر چهار فرکانس GSM و تمامی باندهای فرکانسی شبکه HSDPA برای برقراری تماس استفاده میشود و سریعترین گزینه اتصال تحت شبکه آن نیز به 3G با سرعت 14.4Mbps تعلق دارد. اتصال وای فای این مدل از نوع پر سرعت 802.11b/g/n است و از DLNA (ارسال فایل های مولتی مدیائی از طریق وای فای به گیرندههای مرتبط) و hotspot (تبدیل گوشی به یک فرستنده وای فای برای اشتراک اتصال پر سرعت 3G) پشتیبانی میکند. بلوتوث نسخه 2.1 و گیرنده GPS با قطب نمای دیجیتالی لیست امکانات ارتباطی این مدل را تکمیل میکنند.
سخن پایانی: Optimus 3D P920 نخستین اسمارت فون اندرویدی با صفحه نمایش با کیفیت سهبعدی است که در فاصلهای کوتاه پس از Optimus 2X بهعنوان نخستین اسمارتفون دارای دو هسته پردازشی بار دیگر افتخار جدیدی را به شرکت نوآور ال جی اختصاص داده است؛ میزان قابلیتها و امکانات این مدل پیشرفته، مسیر دشواری را پیش روی دیگر سازندگان در عرصه رقابت با این مدل گسترده و از دیگر سو نیز تغییرات عمده در سمت و سوی بازار و افزایش اقبال عمومی به پدیدههای نو و ابتکاری، ال جی را در موقعیت برتری نسبت به رقبای خود قرار میدهد. در یک نگاه کلی نکات مثبت Optimus 3D شامل طراحی مدرن و پشرفته، کیفیت بالای پنل صفحه نمایش در هر دو حالت دو بعدی و سه بعدی، پردازنده و چیپست گرافیکی قدرتمند و امکان تصویر برداری دو بعدی و سه بعدی در کنار خروجی تصویر HDMI میشود و از طرف دیگر استفاده حداقلی از فلز در ساخت بدنه دستگاه، تاخیر در ارائه نسخه 2.3 سیستم عامل اندروید و عکاسی و فیلمبرداری نهچندان با کیفیت در حالت های 2D و 3D عمده ایرادات وارده به این مدل را تشکیل میدهند. قیمت جهانی LG Optimus 3D P920 رقمی حول و حوش 560 دلار است و در بازارهای داخلی نیز امکان تهیه این مدل با توزیعی بسیار محدود و با قیمت نسبتا بالای 840 هزار تومان وجود دارد، قیمتی که بدون شک در ماههای آینده افت چشمگیری را تجربه خواهد کرد.
وقتی اسم Writeage به گوشم میخوره ناخودآگاه به یاد پست های بلندبالا و طولانی می افتم!
آقای دکتر یه سؤال :
راستش برای من هیچ وقت امکان دیدن تصاویر 3D وجود نداشته است. حتی تصاویر سه بعدی هم که در انتهای مجله های قدیمی وجود دارد را نمی توانم به خوبی درک کرده و تشخیص بدهم.
من فردی عینکی هستم و چند وقت پیش خانه یکی از دوستان هرگز نتوانستم تصاویر سه بعدی با کمک عینک آبی- قرمز را درک کنم.
برای همین از تکنلوژی سه بعدی هیچ خرسندی نداشته و برایم بی معنی است!
آیا مشکلی وجود دارد؟ ./
جایی خوندم که دستهای از افراد این مشکل را دارن.
ببخشید راهی وحود داره که بتونیم این مشکل را برطرف کنیم؟
به نظرمیرسه که راهی نباشه اما من مطمئن نیستم و باید جستجو کنم در این مورد.
دوست عزیز، تکنولوژی ای که شما برای دیدن تصاویر3 بعدی از آن استفاده کرده اید تکنولوژی حدود 50 سال قبل و موسوم به تکنولوژی آناگلیف است. در این تکنولوژی از فیلم های آناگلیف و عینک های آبی قرمز یا آبی سبز و… استفاده می شود. این تکنولوژی هم اکنون منسوخ شده است. در این تکنولوژی در صورتی که رنگ طلق عینک با رنگ های موحود در فیلم مطابقت صد در صدی نداشته باشد، تصویری 3 بعدی دیده نمی شود. متاسفانه درفضای اینترنت ایران فیلم های اینجنینی به همراه عینک های 3 بعدی آناگلیف که به صورت حرفه ای و مطابق با فیلم ساخته نشده است، به شدت در حال فروش است و ناآگاهی مصرف کنندگان نیز به این سودجویی دامن زده است. در صورت استفاده از این فیلم ها و عینک ها تصاویر 3بعدی دیده نمی شوند.
اکنون تکنولوژی که در تلویزیون های 3 بعدی به کارگرفته می شود، تکنولوژی موسوم به پلاریزه است. در این تکنولوژی رنگ هر دوطلق عینک خاکستری بوده و فیلم ها اصطلاجا “ساید بای ساید” یا “اُور آندر” هستند. این تکنولوژی بسیار قویتر بوده مشکلات تصاویر آناگلیف را نداشته و عمق 3 بعدی به صورت ملموسی قابل درک است.
دوست عزیز برای تجربه 3 بعدی جند راهکار پیش رودارید:
1- سری به جمهوری یا بازار فروش دیجیتال شهرتان زده و به عنوان مشتری نگاهی به تلویزیون های 3 بعدی برای فروش بیندازید. اکثرا اجازه تست تصاویر 3 بعدی به خریداران داده می شود. قول می دهم با اولین نگاه لذت 3 بعدی و عمق تصویر را درک کنید.
2- تعدادی سینمای 3 بعدی، 4 بعدی و 5 بعدی در شهرهای مختلف ایران دایر هستند. اکثرا کیفیت پایینی دارند اما تعدادی از آنها اصلی بوده و می توانید به خوبی لذت فیلم 3 بعدی را در پرده 240 اینچی تجربه کنید. اگر آمار دقیق تر نیاز داشتید اطلاع دهید تا شهرهای مختلف را معرفی کنم. (حدود 30 سینمای 3 – 4 و 5 بعدی در ایران داریم که در تمامی آنها فیلم های 3 بعدی پخش می شوند)
اگر سوال دیگری داشتید ایمیل بزنید. baqeri.reza@gmail.com
دکتر تشکر
اما نمی دونم چرا از این ال جی خوشم نمیاد
صاحب تکنولوژی نیست فقط یه چیزی می سازه بفروشه
روی کیفیت و کاربردی کردن دستگاه کار نمی کنه
شما اشتباه میکنید من از شیش هفت سالگی تاحالا به مقایسه محصولات کارخونه های مختلف علاقه داشتم یادمه اون موقع ویدئوی وی اچ اس میخواستیم بخریم ال جی سیستم ویدئو دکتر داشت تا لان همیشه ال جی نو اوری هایی داشته که دیگران ازش کپی زدن مثل سولاردام و لباسشویی بدون تسمه و لباسشویی بخارشو دار جاروی کمپرسور فلترون یعنی تنها مانیتور تخت از خارج واداخل اولین گوشی دو هسته ای اولین گوشی اندرویدی سه بعدی و خیلی از نواوری های ال جی در لوازم خانگی و مخصوصا ای تی که الان نمیشه همشو گفت اینکه ال جی الان یکم محبوبیتش رو از دست داده به خاطر تبلیغات و مدیریت ضعیفش در سال های اخیر بر میگرده که سامسونگ با تبلیغات و مدیریت عالی تونست به جایگاه بالاتری از محبوبیت برسه من ال جی رو به عنوان یه شرکت کاملا نواور میشناسم
با سلام به دوستان
جناب ابطحی عزیز برخلاف تصور شما شرکت ال جی از جمله تولید کنندگان تکنولوژی در جهان به حساب می اید و پس از نوکیا و سامسونگ سومین نام بزرگ در دنیای موبایل ها نیز محسوب می شود در مورد صاحب تکنولوژی بودن این برند تنها به یک مورد اشاره می کنم که فکر می کنم مثال خوبی در اثبات این مدعا باشد: صفحه نمایش Retina display آیفون چهار که با دارا بودن بالاترین وضوح در میان اسمارت فون ها، کیفیت فوق العاده به نمایش می گذارد ساخت شرکت ال جی به سفارش اپل است.
علت عدم محبوبیت این برند در بازارهای داخلی تا حدود زیادی به سابقه نچندان درخشان این شرکت در سال های آغازین فعالیت آن در ایران باز می گردد و تا حدودی به فعالیت اندک و تعییر پیاپی نمایندگی این برند نیز وابسته است ولی واقعیت این است که ال جی و سامسونگ دو غول بزرگ دنیای دیجیتال در کنار شرکت های بزرگ دیگری همچون هیوندائی از جمله اصلی ترین دلائل موفقیت کره جنوبی بعنوان پنجمین اقتصاد بزرگ دنیا محسوب می شود.
با تشکر
مطلب کاملی بود ، ممنون .
با سلام.
من از فایرفاکس 6 استفاده می کنم و تیتر های پست ها با حروف جدا از هم نمایش داده می شوند. مشکل از تنظیمات و قالب وبلاگ شماست یا مشکل از طرف منه؟!
ممنون بابت وبلاگ ارزشمندتان
سلام. اگر وبلاگ را ریفرش کنید ، طوری که از کش لود نشود، میبینید که مشکل برطرف شده است. مشکل از طرف شما نیست، از قالب من هم نیست. مشکل از فونتهای غیراستاندارد فارسی است..
بیشتر ترجمه از سایت های خارجی به نظر میرسه تا حالت موشکافی و تجربه شخصی
فکر نکنم گوشی های سه بعدی چندان مورد استقبال قرار بگیرند، اونم بخاطر نیاز به عینک هست. در مورد ال جی یک نکته منفی در مورد کالاهاشون اینه که همه با یک کیفیت ارائه نمی شوند. مثلا می تونم بگم جاروبرقی ال جی جز ضعیف ترین های بازار هست. ولی خوب مثلا تلوزیون یا یخچالش خوبه-
از طرف کسی که از ال جی استفاده کرده.
LG pishraft ghabel tavajoe kardeh va gabel taghdir
just HTC EVO 3D X515M