آینده اینترنت بدون وب
نویسنده مهمان: محسن عظیمی: شاید شما هم مثل من باشید. صبح که از خواب بیدار می‌شوم از طریق اپلیکیشن میل آیفونم ای‌میل‌ها را مرور میکنم و شاید به به اپلیکیشن فیس‌بوک و توییتر هم سری بزنم. هنگام خوردن صبحانه از اپلیکیشن نیویورک تایمز یا فلیپبرد در آی‌پد برای خواندن اخبار جدید استفاده میکنم. در ماشین از اپلیکیشن پندورا که روی ماشین نصب شده برای گوش دادن به رادیو استفاده میکنم. بعد‌از‌ظهر‌ها در خانه از اپلیکیشن نتفلیکس یا هولو موجود در تلویزیون برای تماشای فیلم و سریال استفاده میکنم و با اپلیکیشن یوتوب کلیپ‌های جدید می‌بینم. با کیندل کتابی که به تازگی خریدم را دانلود کرده و می‌خوانم و از اسپاتیفای موسیقی مورد علاقه‌ام را گوش میکنم.در تمام سناریو‌های بالا من از اینترنت استفاده می‌کردم اما هیچ‌گونه «وبسایتی» را در یک مرورگر باز نکردم. روز به روز ما از اینترنت استفاده بیشتری میکنیم. محبوبیت رسانه‌های سنتی مثل تلویزیون و روزنامه کاهش پیدا کرده و جای خود را به اینترنت داده‌اند. ما هر روزه از هزاران اپلیکیشن اینترنتی که برای کامپیوتر و ابزارهای مختلف ساخته شده‌اند استفاده میکنیم, در حالی که کمتر به وبسایتها برای انجام کارهای مشابه مراجعه میکنیم. سهم ترافیک محتوای وبسایتها روز به روز کمتر میشود و در عوض ترافیک محتوایی که اپ‌ها ایجاد می‌کنند بیشتر میشود. شاید در سالهای ۲۰۰۰ وقتی که بحث از وب 2.0 بود و همه کارشناسان معتقد بودند که وب سکوی ساختن هرگونه اپ در آینده خواهد بود، هیچ‌کس باور نمی‌کرد که اپلیکیشنها جای وب را در آینده خواهند گرفت.
در این مورد بد نیست این نمودار را ببینید که نشاندهنده کاهش سهم وب از ترافیک اینترنت است.
اپلیکشن اسپاتیفای
اپلیکیشن فیس‌بوک
استانداردهای وب برای نیاز‌های سرویس‌های اینترنتی امروز به اندازه کافی کامل نیستند. با وجود اینکه هر روز سرویس‌های اینترنتی جدیدی با ویژگی‌های جدید و گاه شگفت‌انگیز وارد بازار می‌شوند، استانداردهای وب به کندی پیشرفت می‌کنند. کنسرسیوم W3C با مشکلات زیادی برای تعریف و استانداردسازی مشخصات (Specification) جدید برای وب روبرو است. شرکتهای بزرگ حاضر در اینترنت به اندازه کافی برای اجرای استانداردهای وب همکاری نمی‌کنند. شرکت‌هایی مثل اپل، گوگل و مایکروسافت علاقه ندارند اپلیکیشنهای وب به اندازه اپلیکیشنهای بومی در سیستم‌عامل‌های آنها کارا و سریع باشند. این شرکت‌ها سود زیادی از فروش اپلیکیشنهای بومی می‌برند و از داشتن کنترل کامل در چرخه تولید، پخش و فروش اپلیکیشنها بسیار راضی هستند و نمی‌خواهند این روند از بین برود. طبیعتاً آنها علاقه‌ای به پیاده‌سازی آخرین استانداردهای ارائه شده را ندارند. آنها نمی‌خواهند کاربرها تجربه مشابه به اپلیکیشنهای بومی در وب اپلیکیشنها داشته باشند. این تجربه ممکن است به قیمت از بین رفتن اکوسیستم پر سود فروش اپلیکیشنهای بومی برای آنها تمام شود.به عنوان مثال وقتی همه به اپل برای عدم پشتیبانی فلش در iOS اعتراض کردند، اپل در جواب گفته بود آنها در عوض به خوبی از HTML5 پشتیبانی خواهد کرد. اما در عمل اپل نه تنها به قول خود عمل نکرده و استانداردهای وب مثل استاندارد آپلود فایل برای آپلود عکس و ویدئو را به خوبی پیاده‌سازی نمی‌کند بلکه به عمد سرعت پردازش جاوااسکریپت را در سیستم عامل موبایل خود پایین آورده تا اپلیکیشنهای وب از کمترین امکانات سیستم عامل هم بهره نبرند. این به خوبی نشان می‌دهد اپل علاقه‌ای به اپلیکیشنهای وب ندارد.
در سالهای گذشته فلش به خوبی توانسته بود ضعف‌های وب را برطرف کند اما بعد از حرکت وب به سمت موبایل و در غیاب فلش ضعف وب دوباره نمایان شد. تلاش‌های زیادی برای استانداردسازی آنچه فلش در گذشته انجام می‌داد انجام شده. مثلا امروزه با آخرین استانداردها می‌توان بدون فلش تصویر وب‌کم یا صدای میکروفن را در وب خواند یا با استاندارد دیگر به حافظه موقت کپی متن (کلیپ‌برد) دسترسی داشت. اما تا روزی که بیشتر کاربران اینترنت با مرورگرهای مدرنِ مجهز به این تکنولوژی‌ها به وب متصل بشوند فاصله زیادی داریم. این درحالی است که هیچ تضمینی برای پشتیبانی این استانداردها در همه سیستم‌عامل‌های شرکتهای بزرگ(اپل، گوگل و مایکروسافت) وجود ندارد. ممکن است آنها با بهانه جویی از پشتیبانی این تکنولوژی‌ها سرباز بزنند. همانطور که مایکروسافت از پشتیبانی وب‌جی‌ال به بهانه امنیت انصراف داد.
وب پشتیبانی نمی‌شود
برای طرفداران وب یکی از غم‌انگیز‌ترین سناریو‌های در جریان ظهور سرویس‌های اینترنتی است که به کل وب را پشتیبانی نمی‌کنند. سرویس‌هایی مثل اسپاتیفای، اینستاگرام، راه(Path)، فلیپبرد و چندین سرویس دیگر، سرویس خودشان را فقط از طریق اپلیکیشنهای مختلف ارائه میدهند. این پاسخی است به نیاز کاربر‌هایی که دوست ندارند از وب‌سایت‌های کند و محدود استفاده کنند. شرکتهای ارائه دهنده این سرویس‌ها به خوبی می‌دانند که ساخت یک وب اپلیکیشن می‌توانند همه مشتری‌ها را پشتیبانی کنند. اما با این حال هزینه ساخت اپلیکیشن جداگانه برای هر سیستم را به جان می‌خرند تا در عوض سرویسشان را با کیفیت بهتری به مشتری ارائه بدهند. این روند به کمرنگ‌تر شدن وب در اینترنت کمک میکند.
اپلیکیشن اینستاگرام
وب بهتر میشود
در چند سال گذشته اتفاق‌های خوب زیادی در حوزه وب افتاده است. شرکتهای تولید کننده مرورگر روند جدیدی برای عرضه مرورگرهای خود اتخاذ کرده‌اند تا بتوانند با تغییرات سریع در استانداردها و تکنولوژی‌ها همگام بشوند. به روز‌رسانی خاموش مرورگرها(بدون اطلاع کاربر) به یک استاندارد تبدیل شده است. تکنیک‌های بسیار زیادی برای بهتر شدن وبسایتها و وب اپلیکیشنها ابداع و استانداردسازی شده است. در سالهای پیش رو تکنولوژی‌های وب پیشرفت چشمگیری خواهند کرد. اما تمام این تغییرات در صورتی کارآمد خواهند بود که شرکتهای تولید‌کننده سیستم عامل موبایل و تولید‌کنندگان مرورگر از آنها پشتیبانی کنند.
سرویس‌ها بجای وبسایتها
تبدیل شدن وبسایتها به سرویس‌های اینترنتی با رابط‌های برنامه‌نویسی (API) قدرتمند روند دیگری است که همزمان با روند اپلیکیشنی شدن اینترنت در جریان است. سرویس‌های اینترنتی مدرن با استفاده از رایانش ابری قابلیت این را دارند که داده‌ها را به صورت متمرکز پردازش کنند و اپلیکیشنهای استفاده کننده از سرویس اینترنتی را همیشه به روز نگه دارند. این سرویس‌ها با استفاده از APIها به توسعه‌دهندگان اپلیکیشنهای مختلف اجازه می‌دهد به راحتی برای سیستم‌های مختلف اپلیکیشن تولید کنند و حتی به اپلیکیشنهای دیگر اجازه استفاده از سرویس خود را میدهند.
وب‌سایت‌های دیگر مثل ای‌بِی، پی‌پل، توییتر، فیس‌بوک و صدها سایت بزرگ دیگر همگی در راه تبدیل شدن به یک سرویس اینترنتی هستند. سرویس‌هایی که از راه‌های زیادی قابل دسترسی هستند. مثلا سرویس توییتر از طریق اس‌ام‌اس قابل دسترسی است و تروپو برای قابل دسترسی کردن سرویس‌ها با تلفن شروع به کار کرده است.
ما با این تغیرات چه کنیم؟
اگر شما کاربر وب هستید، نیاز به اتخاذ تصمیم خاصی ندارید. با وجود روند کنونی شما به احتمال زیاد در آینده از وب کمتر استفاده خواهید کرد و بیشتر از اپلیکیشنها برای استفاده از سرویس‌های اینترنتی بهره خواهید برد.
به عرض احترام به شخص نویسنده… مقاله تون مزخرفه…
این دو جایگزین هم نیستند، مکملند.
کارکردهای متفاوتی دارند و هرگز مردم خودشون رو به
اپلیکیشنها محدود نخواهند کرد
به نظر من این مقاله کاملا گزاره های صحیحی رو بیان میکنه و در مورد آینده وب یه نتیجه گیری کرده که میتونه رخ بده . البته قبول دارم که فقط یک پیش بینی است نه یک فیوچرلوژی .
در ابتدا اینترنت فقط حالت منولوگ داشت و برای خودش مخاطب به وجود آورده بود ، اما با گذشت زمان و به وجود اومدن شبکه های اجتماعی منولوگ تبدیل به دیالوگ شد و مخاطب تبدیل به تعامل گر . در واقع در عصر انفجار اطلاعات شبکه های اجتماعی تونستند تعامل رو بین افراد به وجود بیارن . مطمئنا در مرحله ی بعد اینترنت به دنبال تعامل هدفدار خواهد بود که اپلیکیشن ها تا حدی میتونن این وظیفه رو بر عهده داشته باشند .
به نظرم دلایل ارائه شده در مقاله قابل دفاع است و شما بهتره دلایل خودتون رو عنوان کنید تا تنها رد مطلب
کمی جلوتر از بینی شما، میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا در حال استفاده از این اپلیکیشنها هستند و حاضرند که براشون پول خرج کنند. یه نگاه به آمار دانلود اپلیکیشنها در App Store و Android Market بندازید اونوقت متوجه می‌شید. یعنی شما می‌فرمایید ملت این همه گوشی و تبلت و … اندرویدی و یا iOS ای می‌خرند با قیمت‌های اغلب بالا که مرورگرش را باز کنند و برن وبگردی!؟ من خودم نه گوشی و تبلت اندرویدی دارم و نه از محصولات اپل استفاده میکنم ولی از یک سری از این اپلیکیشنها که در مقاله بهشون اشاره شده در ویندوز استفاده میکنم. مثل Spotify و رادیو اینترنتی ولی مثلاً Hulu رو تنها از طریق سایتش استفاده میکنم. همونطور هم که در نظرات اشاره شده در ایران دسترسی به wifi و 3g یا 4g در همه جا میسر نیست و در مورد دو مورد آخر که فعلاً هیچ‌جا! یا اصلاً همین PS3 و یا XBox رو در نظر بگیرید که می‌تونید بصورت آنلاین بازیهای اشتراکی رو انجام بدید. همین الآن روی گوشی‌ام که از ارزون قیمت‌های بازار هست و سیستم عامل نه چندان محبوب بادا روش نصبه، اپلیکیشن TuneIn Radio رو نصب کردم و از طریق wifi مودمم به صدها ایستگاه رادیویی در زمینه‌های مختلف که بصورت طبقه‌بندی شده در این اپلیکیشن وجود دارند، استفاده میکنم. در ضمن مسئله‌ی فیلترینگ و عدم سرویس‌دهی به آی‌پی های ایرانی رو هم در نظر بگیرید. مثلاً همین Hulu که فقط برای آی‌پی های امریکایی سرویس دهی میکنه و یا Spotify که برای آی‌پی های ایرانی قابل استفاده نیست(حداقل به جهت استفاده‌ی آنلاین). یا بارزترین نمونه همین Outlook یا Thunderbird برای دریافت و ارسال ایمیل یا Windows TV و یا مسنجرها و RSS خوان‌ها و خیلی مثال دیگه که ممکنه همین الآن ازشون استفاده کنید. در کل به اعتقاد من برتری پیدا کردن اپلیکیشنها بر وب چندان هم دور از ذهن نیست.
راهول جان
1. بنده هم مثل شما بادا دارم، 🙂
2. اگر منظورتون از کمی جلوتر از بینی بنده، تحقیر کردن هست، باید عرض کنم همیشه حرف خودتون رو صریح و رک بیان کنید، استعاره و کنایه مال ادبیات هست.
3. نظر بنده، ناظر به جنبه‌ی جایگزینی این دو مورد با هم بوده، منکر یکی یا اثبات‌گر دیگری که نشده‌ام عزیز!
در ادامه هم باید اضافه کنم که مثلاً در دانلود از تورنت شما از بستر اینترنت استفاده می‌کنید ولی هیچ WebPageای رو باز نمیکنید. البته ممکنه که شما برای پیدا کردن فایل تورنت مورد نظرتون در وب جستجو کنید ولی همین کار رو از طریق نرم‌افزار تورنتتون هم می‌تونید انجام بدید. البته این بستگی به نرم‌افزاری که ازش استفاده می‌کنید داره و ممکنه که نتایج جستجو زیاد مطلوب نباشه و مجبور باشد که به وب مراجعه کنید. در یک جمع‌بندی باید بگم که عنوان مقاله “اینترنت بدون وب” هست و نباید این امر رو مستلزم استفاده از Device خاصی و در نقطه‌ی جغرافیایی خاص بدونیم. و اینکه به نویسنده این انتقاد رو وارد کنیم که چون برخی از این اپلیکیشنها در ایران به هر دلیلی قابل استفاده نیستند، شما هم نباید چنین موضوعی رو طرح کنی! شما می‌تونید نرم‌افزارهایی که اکثراً رایگان هم هستند و امکان سرویس‌دهی از طریق اینترنت بدون استفاده از وب رو دارند رو روی PC خودتون داشته باشید و ازشون استفاده کنید. با وجود اینکه سرعت اینترنت در ایران مناسب نیست ولی برای مثال میشه از ایستگاه‌های رادیویی با کیفیت پایینتر استفاده کرد. من با اینترنت 128K از بسیاری از ایستگاه‌ها از بسیاری از همین ایستگاه‌ها استفاده میکنم. البته اینجا بحث قیمت گران اینترنت در ایران در مقایسه با بسیاری از کشورهای دیگه هم مطرح هست. مثلاً برای یک ساعت گوش دادن به ایستگاهی با استریم 64kbps باید حدود 150 تومان هزینه کنید که نسبت به کیفیتی که دریافت می‌کنید و در مقایسه با اکثر کشورها مبلغ زیادی محسوب میشه. ولی به حال امکان استفاده وجود داره! که البته این فقط یک مثال بود و برای سایر اپلیکسشن‌ها هم این نکات مطرح است. و در نهایت اینکه اگر کمی کلی‌تر نگاه کنیم، اونوقت شاید این مقاله مفهوم‌تر باشه. پس لطفاً Device خاصی رو مد نظر قرار ندهید، زندگی در ایران و محدودیت‌ها و هزینه‌های ، کلی‌تر نگاه کنید و مقاله رو مجدداً بخ.نید!
تا حدی با این موضوع که که ترافیک بر روی اپلیکیشنها منتقل خواهد شد موافقم ولی توجه کنید که در کشور ما ایران، چند درصد مردم آی‌پد دارند؟ چند درصد مردم کیندل دارند(با توجه به اینکه نسبت به قیمتش و کاربردش اصلا به صرفه نیست! حداقل از نظر من!) و حتی آی‌پاد. و گیریم که آی‌پاد و اینها رو هم داشته باشند. چند درصد مردمی که این دیوایس‌ها رو دارن، از طریق چیزهایی مثل اینترنت wifi از اپلیکیشنهای خود استفاده می‌کنند؟
به نظرم کشور ما ایران، مطابق کشورهای دیگه پیش نمیره و در ایران سایت‌ها هستند که پیروز میدان هستند نه اپلیکیشنها.
من هم موافقم. تا زمان که سرعت اینترنت در ایران بالا نرود و قیمت آن متناسب نباشد، فاصله ما با دنیا باقی خواهد ماند. البته محدودیت ها را هم که همچنان باقی هستند.
اپلیکیشن ها قالب و ساختار مشخصی دارن و هیچ وقت به انعطاف صفحات وب نخواهند بود. البته ممکنه برای وب سرویس ها این اتفاق بیفته اما برای کاربردهای دیگه به نظرم هیچ وقت این اتفاق نمی افته. حتی سرویسی مثل گوگل سرچ قطعا فقط در حالت وب اپلیکیشن جواب میده. البته شما از لفظ “اپلیکیشن” برای Mobile Apps یا مثلا Desktop Apps استفاده کردید که فکر می کنم Web Apps رو نادیده گرفتید. اگه قرار باشه انعطاف کدنویسی برای وب رو به دسکتاپ یا هر پلتفرم دیگه ای منتقل کنیم باز هم طراحی وب (و اصولا خود وب) زنده خواهد ماند…
موفق باشید…
نویسنده ی عزیز، اتفاقا ما اصلا مثل شما نیستیم
چون توی ایران زندگی می کنیم و اینترنت پرسرعت نداریم که از این کارها کنیم، روی رادیوی پراید و سمند نهایتش یه روضه گوش کنیم، نتفلیکس و هولو هم که کلا به ما سرویس نمی دن، اگه هم می دادن با این وضع اینترنت نمی تونستیم استفاده کنیم.
اگه مخاطب هدفتون کاربران ایرانیه، تلاش کنید یه خورده کاربردی تر بنویسید.
موافقم
مقاله جالبی بود اما به نظرم این اتفاق با این شدت رُخ نخواهد داد چون هیچ کدام توانایی گرفتن جای دیگری را ندارند. درکل مطلب خوبی بود. (راستی حوزه درست هست نه حوضه؛ لطفا اصلاح کنید)
جناب نویسنده شما تو ایران که احیانا زندگی نمیکنید؟ o.O
نگاه نویسنده حاوی نکات درستی است اما بسیاری از اپلیکیشن ها توسط استانداردهای وب توسعه پیدا می کنند. کنسرسیوم وب جهانی که تمامی استانداردهای آن توسط نیروهای انسانی تمام وقت اعضای کنسرسیوم توسعه می یابند تا کنون بیش از ۲۲۰ استاندارد تعریف نموده است که HTML5 فقط یکی از آنهاست. مثلا در حال حاضر استانداردهای زیادی در حوزه شبکه های اجتماعی در حال توسعه است.
پیشنهاد می کنم مصاحبه مدیر توسعه خاورمیانه کنسرسیوم وب جهانی را که همین هفته در عصر ارتباط منتشر شده بخونید.
http://webna.ir/news/single/2146222196
سلام.
نخست سپاس بابت مقاله ی خوبتون!
دوم اینکه در خط آخر به جای “وفق دادن” نوشتید “وقف دادن”.
و سوم، اینکه درسته که اپل، گوگل و مایکروسافت دوست ندارند برنامه های تحت وب رشد کنند، اما در حال حاضر، بیشتر دیوایس های هوشمند از اچ تی ام ال 5 پشتیبانی می کنند. آندروید و آی او اس و ویندوز 8 و ویندوز فون، همگی از اچ تی ام ال 5 پشتیبانی می کنند.
پس دلیلی نداره که سازمان هایی که سودی از این راه ندارن، برنامه هاشون رو کامل برای هر دیوایس بنویسن، می تونن صرفاً یه راه انداز بنویسن که شکل و شمایل مرورگر رو نداشته باشه، ولی در واقع یک سایت اچ تی ام ال 5 رو بارگذاری کنن.
به خصوص با اومدن ویندوز 8 که برنامه های مترو می تونن با اچ تی ام ال 5 هم نوشته بشن، وب و اپ ها می تونن خیلی به هم نزدیک بشن.
یعنی میشه که مرز بین این ها از بین بره، نه اینکه اینترنت بدون وب بشه…
اچ تی ام ال 5 مشکل افکت ها رو هم نداره.
البته شرکت هایی مثل گوگل جای دیگه از این قضیه حمایت کردن. مثل کروم او اس که همه چیز رو مبتنی بر وب و یک مرورگر میبینه.
بنا بر این، اچ تی ام ال 5 با تغییر یا کار بسیار کم، مولتی پلتفرم هم هست.
اینا نظر شخصی من بود، و البته نمیدونم چرا این همه از اچ تی ام ال 5 دفاع کردم! :دی
سپاس فراوان و پیروز باشید!
به قول دوستان،متن به خوب نکاتی اشاره میکند ولی در عمل واقعا غیر قابل پیشبینی تر از این حرفهاست به نظر بنده.گرچه شما دوستان همه آی تی باز تر از من هستید اما به شخصه برام قابل هضم نیست که این حجم و تعدد انواع وب بتونن با قالب اپلیکیشن مخاطبها رو ارضا کنند.
ضمنا حساب نوستالوژی رو هم داشته باشید که خیلی ها رگ گردنشون با این تیپ حرف‌ها بالا میاد. :دی از ما گفتن بود :دی
مرسی
بچه ها خودتون رو عصبانی نکنید ! پاراگراف اول قسمتی از یه فیلم علمی تخیله که داستانش تو سال 1590 در ایران اسلامی میگذره !
به نظر من حالا که ایرانی ها رواج استفاده از اپلیکیشن تو ایران رو دور می دونیم بهتره بخشی از زمان استفاده از اینترنت رو به استفاده از اپلیکیشن و روش های رایج اون اختصاص بدیم تا فردا روزی اگر ابزار فراهم شد از بقیه دنیا دانش (حداقل توی کاربری) کمتری نداشته باشیم.
کاملا واضح هستش که نویسنده تو ایران زندگی نمی کنه ولی از طریق دیگه من بعید میدونم اپ ها جایگزین وب بشن فعلا نقش مکمل را بازی می کنند
با نوع نوشتن نی ما مخالفم
ولی هرچی هم مطلبت درست باشه این آپلیکیشن ها با موبایل یا تبلت هزینه زیادی در ایران دارند
هرجا که رواج پیدا کنه
اینجا ما همچنان استفاده کننده از نت هستیم و وب
علیرضای عزیز :
در انتخاب مطالبت دقت کن مثل سریال های تلویزینوی نشه که در اون همه پولدار هستن و دو سه تا ماشین داخل خونه شون پارکه
عامه رو ببین و چیزی بذار که برای اکثریت قابل دسترسی باشه
درسته که مطلبت از نظر علمی بودن شاید نوآوری باشه و جدید
ولی برای بسیاری قابل هضم نیست
پیش از این هم در پستی اشاره کردم که وبلاگ‌نویس‌های آی‌تی در شرایط موجود میتونن دو روش را در پیش بگیرن: 1- بی‌اعتنایی به تحولات روتین دنیای فناوری و صحبت از سرویس‌ها و خدماتی که با اینترنت محدود ایران و سلیقه عام مردم همخوانی داشته باشه. 2- محدود نکردن نوشته‌ها و نوشتن در حوزه‌ای که هم شامل دنیای غیرملموس برای ما و هم چیزهایی باشه که امکان تست کردنشون را داریم.
سیاست یک پزشک تقریبا شیوه دوم است. من باور دارم که نوشتن از چیزهایی که هیچ وقت بیشتر مردم ایران نمیتونن مستقیم باهاشون ارتباط برقرار کنن، ضمن ایجاد یک نوع آگاهی و بینش، شعله نیاز و خواستن و پویایی را هم روشن نگه می‌داره.
از سوی دیگر در مورد این پست خاص هم باید بگم، همین الان هم کاربران زیادی با همین خدمات‌دهنده‌های موبایلی، از اینستاگرام در ایران استفاده میکنن یا مثلا من هر روز بدون فلیپ‌بورد یا زایت، روزم شب نمیشه.
شکاف عظیم فناوری بین ما و دنیای خارج، چیز انکارنشدنی است و من هم منکر هزینه و وقت زیادی که در داخل ایران برای به‌روز بودن باید صرف بشه نیستم. کاملا مشخصه که کسی بخواد در ایران آیفون یا آی‌پد تهیه کنه و بعدش یه اینترنت مثلا 512 داشته باشه و بعد از محدودیت‌ها را هم دور بزنه، چقدر باید سختی بکشه.
من به صورت روزانه آدم‌های علاقه‌مند زیادی را می‌بینم که گاهی از من سؤالاتی هم دارن و بعد از توضیحاتی که براشون می‌دم، کاملا متوجه می‌شم که با درامد ماهانه پانصد ششصد تومانی نمیتونن یک گجت گرون بخرن و هر ماه چند ده تومان خرج اینترنت بکنن.
جناب علیرضا مجیدی که امیدوارم همیشه دست‌های گرانقدرتون در کمک به بهتر شدن حال مردم فعال و از اجر عظیم برخوردار باشند و باشید:
1. وبلاگ‌نویسی در ایران به خصوص در حوزه‌ی آی‌تی یک کار ذوقی هست و نه تخصصی، و به خصوص که دوستان وب‌نویس اکثراً مشاغل دیگری دارند و پاره وقت مطلب می”گذارند، پس اجازه بدید فرض رو بر این بگذاریم که همه در یک سطح هستیم. بنابراین شاید بهتر باشه فرض رو بر این بگیرید که ما از مطالبی مثل مقاله‌ی فوق مطلعیم (که اکثراً هستیم) و کمی عمیق‌تر در مسائل مداقه و مقالات رو منتشر کنید تا بحث چالشی تر بشه. فزونیِ کامنت‌هایی که نویسنده رو به دنیای دیگری متعلق می‌دانند خود گویای حال مقاله هست.
2. همه می‌دانیم که اپلیکیشن ها به معنا و وفوری که در مقاله‌ی فوق به آن اشاره شده توسط اپل و در بستر iOS به دنیا معرفی شد و شکل‌گیری و توسعه‌ی حدود و مرزهای آن از حوصله‌ی این کامنت خارج است، ولی خود استیو جابز وب و اپلیکیشن رو نه جایگزین و رقیب بلکه مکمل یکدیگر توصیف میکند که اگر عمری بود شاید مقاله‌ای در این مورد برای سایت وزین و تفریح‌وارتون ارسال کنم.
3. چنین مقالات تکی و بدون پیشینه‌ای قطعاً بدون آینده هم خواهند بود پس بهتر آنکه یک سلسله مقاله در این باره تهیه و ارسال بشه، و به مقالات گذرای این چنینی اکتفا نشه. چون شأن سایت رو پایین میاره.
با نظرتون موافق نیستم.درسته که ایران تو خیلی زمینه ها عقب است و مردم نسبت به خیلی از چیزها آگاهی ندارند ولی این معنی را نداره که ما نباید از پیشرفت های دنیا بی خبر بمونیم و در خواب غفلت سیر کنیم.
اگه بخواهی یا نخواهی داره دنیا پیشرفت می کند پس نباید مثل آدما غارنشین جنگلی خودمونو عقب مونده جلوه بدیم.
اگه هم این نوشته به میل تان نبود,تو این وبلاگ هزاران مطلب عالی وجود دارد,من به شخصه از این سبک نوشتن استقبال می کنم,بهتره به جای پرداختن به مسائل حاشیه ای درباره مطلب نظر بدید.
نیما جان من ادبیات خاصی به کار نگرفتم
اگر منظور شما “مزخرف” هست که معنی مشخصی داره:
“چیزی که صرفاً جنبه‌ی تزئینی داره و به کار دیگری نمیاد”
که این کلمه از هر نظر برازنده‌ی موضوع این «مقاله‌ی منفرد و فاقد پیشینه» هست.
نخست خیلی جالبه که منبعی در مقاله ذکر نشده، این نشانگر چند منبعی بودن و به احتمال زیاد ترجمه‌ای بودن اثر هست که از هم پاشیدگی محتوای مقاله رو هم توجیه میکنه.
ولی از اینها گذشته این مقاله نماد بارز “یک چیزی شنیده‌ایم بگذار بازگو کنیم” هست و بیش از این ازش انتظاری نمیره.
از خواندنش لذت بردم ولی ،
بهترین کار “وقف” دادن خودتان است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
سلام ،خسته نباشید
میخوام یک مساله کاملا بیربط را مطرح کنم که اصلا اصلا به پست خوب بالا مربوط نمیشه و اون اینه که: روز پنجم دیماه مصادف با سالگرد تولد بهرام بیضایی استاد مسلم سینما، تاتر و نمایشنامه نویسی ایران بود. متاسفانه من فرصت نداشتم که به بهانه تولد استاد پست مفصلی با عنوان نگاه به آثار بهرام بیضایی بنویسم ولی از همین مجال مختصر استفاده می کنم و همه دوستانی را که احیانا این کامنت رامیخوانند به مطالعه و بخصوص تعمق در نمایشنامه “چهار صندوق” دعوت می کنم. از آنجا که تاریخ در مملکت ما همیشه در حال تکرارست، مطالعه ی این نمایشنامه خالی از لذت نیست. علیرغم نقدهای کارشناسانه ای که بر این اثر مطرح میشود، من شخصا به عنوان یک خواننده حرفه ای ولی غیرکارشناس این اثر را اثری درخشان و درخور می دانم.
جالب بود ولی ربطی به دنیایی که ما توش زندگی میکنیم نداره محصولات اپل به درد خارج از مرزهای ایران میخوره
سلام
مقاله ی جالبی بود ولی طبق حرف دوستان نوشتن این چیزا فقط اه از نهاد خواننده بلند میکنه .من یکی که نمیتونم با سرعت اون ور ابیها جور بشم مغزم سوت میکشه .انگار اونا تو کهکشانن و ما روی زمین برهوت.تو ایران یه درصد کمی با تکنولوژی جلو میرن بقیه هم تو اینترنت ول معطلن یه عده هم که اصلا از این چیزا سر در نمیارن عجییییییییییییب!!انگار تو قرن 4 5 هجری دارن زندگی میکنن.پس خواهشمندم حداقل برای کسانی که دنبال این چیزان یه کم مقاله کاربردی تر باشه بهتره
با تشکر
ببخشید اینایی که می‌گن ربطی به دنیای داخل ایران نداره! توقع دارن چی بنویسن تو این وبلاگ؟؟ لابد راجع به سایت peyvandha.ir یا سایت ایرنا؟!
مثل اینکه عادت کردیم خودمون خودمونو سانسور کنیم!
لابد چون تو ایران فیس‌بوک و توییتر فیلتره، از اونورم خیلی از سایت‌های بزرگ دنیا IP ایران رو بلاک میکنن، پس باید بشینیم درباره گالری تصاویر سایت Iran.ir مقاله بنویسیم تا کاربردی باشه!
اون آقای نسبتاً محترمی هم که اولین نظر رو ابراز فرمودن باید بهش بگم با کمال احترام واقعاً برات متأسفم
به نظر من نویسنده واقع بینانه به موضوع نگاه نکرده .
حذف وب عملا غیر ممکن است ، کمتر کسی هم مدام سرش توی تبلت یا گوشی موبایلشه !
در ضمن همان اپلیکیشن ها نیاز به دریافت از یک جایی را دارند که این امکان را وب میسر میکند و اگر قرار باشد مانند اپ استور یک چیزی برای هر سیستم عامل ساخته شود تمام نرم افزارها گزینشی و بر مبنای خواست و سلیقه ی تولید کننده سیستم عامل میشود و این یعنی ورشکستگی دسته جمعی شرکتهای نرم افزاری !
همچنین بزرگترین دستاورد وب راحتی و امکان تولید یک وبسایت توسط هر شخصی بدون اطلاعات و تحصیلات لازم است و ین دستاورد فدای اپلیکیشن ها نخواهد شد .
حقیقت این است که عملکرد وبسایتها وز به روز بیشتر شبیه اپلیکیشن ها میشود ولی مایت وب از بین نمیرود ، نمونه ی اس نزدیکتر شدن تکنیک آژاکس است .
که البته همین با اصول اولیه seoمغایرت دارد
بابا مرفهین بی درد…ما الانه نگرانیم همین اینترنت زغالی رو هم کلا قطع کنند. اون وقت شما در مورد اینترنت بدون وب مطلب می نویسید… مطمنید برای ایران نوشتید این مطلب رو یا نویسنده پاک یادش رفته زبان فارسی زبان کدوم مردمه؟!!!!
جناب آقای مجیدی ،
با سلام ، من از خوندن پاسخ شما به یکی از کامنت ها ، به اندازه خوندن خود مقاله لذت بردم. امیدوارم دوستان منتقد هم این پاسخ رو بخونن و بدون که صرف زندگی در ایران و شرایط تکنولوژیک اون نباید ما رو از تحولات دنیا غافل کنه . نه اینکه بگیم چون توایران قابل استفاده نیست لزومی نداره دربارش در وبلاگ ها و سایت های فارسی بحث بشه.
با سپاس از نوشته های خوبتون
نموداری که نشان دهنده کاهش سهم وب از ترافیک اینترنت بود به نظرم هیچ چیزی رو ثابت نمی کنه. این نمودار نشان دهنده کاهش ترافیک وب نیست بلکه کاهش “نسبت” ترافیک وب به ویدیو هست. و با توجه به اینکه ویدیو ترافیک بسیار بالایی لازم داره تعداد ویدویهای لود شده هیچ وقت قابل مقایسه با صفحات وب لود شده نیست. مثلا یک فایل ویدویی اگر 10 مگابایت باشه، ترافیکی معادل 20 صفحه وب (با عکس هاشون) لازم داره. پس با اینکه الان ترافیک مورد نیاز ویدیو بیشتر از وب هست ولی استفاده از وب قطعا بیشتره. بهتر بود در این نمودار “تعداد” ویدیو های لود شده رو با “تعداد” صفحات وب لود شده مقایسه می کردند. اون موقع می شد از روی نمودار قضاوت کرد ولی این نمودار فعلی خیلی چیز زیادی به ما نشون نمی ده.
مطلب جالبی بود.
من هم تا حدودی با نظر نویسنده موافقم. با این تفاوت که این دو پدیده ،یعنی وب و اپلیکیشن های تحت وب ، کاربری هایی گاه متفاوت و گاه یکسان دارند. و به طور قطع در حوضه کاربرد اختصاصی یکدیگر وارد نخواهند شد.
مطلب دیگر اینکه ، من بر خلاف عقیده بعضی از دوستان ، معتقدم هرچند ما شهروندان ایرانی از بسیاری از تکنولوژی های روز دنیا فاصله داریم. اما لازم به ذکر است که آگاه بودن ازاخبار دنیای تکنولوژی بسیار سودمند است.
“در ماشین از اپلیکیشن پندورا که روی ماشین نصب شده برای گوش دادن به رادیو استفاده میکنم.”
منظورتون ظبطیه اندروید داره ؟
به نظر من نمی توان گفت که در آینده وب خواهد مرد !!! چرا که با ظهور تکنولوژی های جدید و پشتیبانی مرورگر ها از آن ، ما می توانیم بسیاری از برنامه ها را به صورت آنلاین و در مرورگر اجرا کنیم ( مثل سرویس google doc که بشتر نیاز های یک کاربر را برای ویرایش متن تامین می کند و نیازی به برنامه Microsoft Word نیست ! ) من 180 درجه با نظر شما مخالف هستم چرا که همانطور که می دانید در این بازه زمانی وب در حال مهاجرت به ورژن 3 است ! وب در ورژن 3 با آن چیزی که شما تصور می کنید بسیار متفاوت است ! وب ورژن 3 وب هوشمند است و با آن چیزی که ما اکنون شاهد آن هستیم بسیار متفاوت است . با ظهور فناوری رایانش ابری من به شما به عنوان یک برنامه نویس وب این اطمینان را می دهم که در آینده بسیاری از برنامه ها آنلاین می شوند و از پرفورمنس و سرعت بیشتری نسبت به برنامه های local برخوردار خواهند بود. چرا که بسیاری از پردازش ها روی سرور انجام می شود و یک کاربر نیازی به تجهیزات سخت افزاری مدرن برای اجرای برنامه ندارد و فقط با داشتن بک مرورگر بروز می تواند برنامه های مورد علاقه خود را روی مرورگر و با سرعت بالا اجرا کند.
همچنین باید در ادامه بیان کنم که انگار ما یادمان رفته که خود مرورگر هم یک app بیشتر نیست ! در نتیجه شما همین الان اینترنت را بدون وب تصور کنید ! از همین وبلاگ معروف یک پزشک شروع می کنیم : ” اخبار جدید : با عرض پوزش به کاربران application وبلاگ یک پزشک هنوز برای سیستم عامل بادا شرکت سامسونگ آماده نیست و تا یک ماه آینده برای این سیستم عامل عرضه می شود !!!!!!! ” این یعنی فاجعه !!! شما می دانید اگر وب از اینترنت حذف شود هر یک از وبلاگ ها و حتی شرکت ها باید چه هزینه هایی برای ساخت app های خودشان بکنند !!! برای مثال : 300 هزار تومان می دهیم به برنامه نویس ++c که app آی او اس ما را بنویسد !!! 350 هزار تومان هم می دهیم به برنامه نویس Java که app آندروید ما را بنویسد ! 400 هزار هم می دهیم به برنامه نویس #C که app ویندوز فون ما را بنویسد ! باز دوباره ورژن جدید آندروید می آید و باید دوباره متحمل هزینه آپگرید app مان به ورژن جدید شویم ! همانطور که دوستمان نیما در اولین نظر بیان کرده application ها فقط مکمل یک سایت هستند ! و باید بدانیم که وب نقش پا را برای اینترنت ایفا می کنند که اینترنت با آنها راه می رود و app ها نقش دست ها را ایفا می کنند ! حالا شما تصور کنید به یک نفر بگوییم : پاهای تو را قطع می کنیم ! تو که می توانی با دست هایت جلو بروی ! جدا از این ها من فقط هزینه های بالا را برای یک app ساده بیان کردم . حالا فرض کنید یک شرکت بزرگ بخواهد app های خصوصی خود را بسازد ! چه هزینه های سر سام آوری باید به برنامه نویس های مختلف بدهد !
به نظر من آینده اینترنت بدون وب قابل تصور نیست.
ظهور این اپلیکیشنها نشان از یک تمایل به ساده سازی جریان دریافت و ارسال اطلاعات هست. کاربر فرصت نداره تا در صفخات شلوغ اطلاعات مورد نظرش رو پیدا کنه. در عوض تلفنهای همراه و اپلیکیشنهای اختصاصی این امکان رو میدن تا به دور از هیاهوی وبسایتها و آدرسهای دور و دراز صفحات وب سریع سرویس مورد نظرش رو دریافت کنه.
از طرف دیگه افراد حقیقی، شرکتهای کوچک و نیمه بزرگ امکان مالی رو ندارن تا برای تمام پلتفورمهای گوشی و تبلت اپلیکیشنهای اختصاصی داشته باشند به همین دلیل ترجیح میدهند که وبسایتی داشته باشند که از طریق مرورگر ها قابل دسترسی باشه.
اما استاندادر های وب هم روز به روز در حال پیشرفت و بهینه شدن هستند. الان ما حتی میتونیم توسط html 5 روی مرورگرها بازی های سه بعدی پیشرفته بازی کنیم.
نهایتا به نظر من وب به سمت سادگی و روان شدن پیش خواهد رفت. آدرسهای طولانی صفخات کوتاه و قابل درک توسط تمام کاربران خواهند شد. صفحات کم حجم تر و مناسب موبایل و تبلت خواهند شد. البته در کنار اون اپلیکیشنهای اختصاصی کماکان وجود خواهند داشت.
من خواستم توی فلیپبرد شما را داشته باشم ولی با سیرچ نتونستم ! یه صفحه فید میومد که مینوشت “شروع” و هیچ مطلب دیگه ای توش نبود !
سلام به همه من مطلب رو خوندم و کامنت ها رو دنبال کردم
ولی میدونید چیه یک سوال تو ذهنم بوجود اومده اگه قرار باشه وب از کنار بره پس من باید تقریبا 1000 تای app روی گوشیم یا pc نصب کنم ؟!
مشکل ما اینه اینترنت فقط گوگل یا فیس بوک میدونیم پس سایت های دیگه چی ؟
یعنی من هر سایتی بخوام استفاده کنم حتی یک نیم نگاه که کنم باید app نصب کنم ؟!
یعنی کلا این قضیه مالیده چون وب باید باشه بعد app اون نصب بشه .
پس اولویت اول وب هست نه app
🙂
مقاله قابل تاملی بود ولی با از بین رفتن وب مخالفم. برنامه نویسی وب بسیار قابل انعطاف و قدرتمنده که App ها نمیتونن اون رو پیاده سازی کنند چون App ها تک منظورن یعنی هر اپ یک کار مشخص میکنه مثلا همون اسپاتیفای فقط برای موسیقی ساخته شده ولی وب هم میتونه تک منظوره باشه و هم چند منظوره.
از طرف دیگه شرکت هایی مثل گوگل تمام سعی شون رو میکنن که وب رو حفظ کنند چون 99 درصد درآمد گوگل از آگهی ها بدست میاد و با نابودی وب بخش عمده ای از این درآمد ناپدید میشه حالا درسته که گوگل Android Market رو هم داره ولی “اندروید، آیفون فقراست” کسی که میره اندروید میخره دیگه خیلی بعیده که بره برای یک اپلیکیشن پول پرداخت کنه.
اساسا این روند فقط به نفعه یک شرکته و اون هم اپله و شرکت هایی مثل گوگل به شدت ضرر میکنن.
من فکر میکنم وب رو با مرورگر اشتباه گرفتید.
وب که باقی خواهد موند ، شاید مرورگر کمرنک تر از گذشته به نظر برسه. اما نباید از این مورد هم بگذریم که مرورگرها در حال هوشمند تر شدن هستند نمونه اش همین فایرفاکس با افزونه هایی که داره و همچنین کروم … !
بنابر این میشه گفت موقعیت مرورگرها در خطر هست.
اما این خطر فکر نمیکنم باعث بشه که سهم مرورگرها در دنیای اینترنت به صفر برسه بلکه فقط سهم مرورگرها رو کمتر از گذشته میکنه.
با سلام
بنظر میرسه دوستی که این مقاله رو نوشتند بیشتر خواسته اند یک مقاله مهیج بنویسند مثل تیتر روزنامه های زرد نه مقاله ای مطابق بر واقعیت ها!!
لازم میدونم خدمت شما عرض کنم نه تنها وب حدف نخواهد شد بلکه در آینده تمامی سرویس ها بر پایه وب خواهند بود زیرا کاملا مولتی پلتفرم هست و نیاز به هیچ نصب اضافی نداره!
امنیتش بسیار بالاست و بهترین گزینه برای اهداف پردازش ابری محسوب میشه!
بزرگترین دلیل بر ادعای بنده ایجاد سیستم کاملا مبتنی بر وب کروم و جهت گیری مایکروسافت در سیستم عامل ویندوز هشت به سمت برنامه های وب هست.
البته این اولین باری نیست چنین مقاله ای رو می خونم بنظرم تاریخ این طور نوشتن ها گذشته از مدیریت سایت هم خواهشمندم مقالات رو قبل از انتشار بررسی کارشناسی کنند.
موفق و پیروز باشید