ویدئوی آنباکس (جعبه‌گشایی) تبلت نکسوس 7 گوگل

بعضی وقت‌ها به تناسب مقاله‌هایی که در یک پزشک منتشر می‌شود، «یک پزشک» متهم به اپلی بودن یا ضداپلی می‌شود، در صورتی که من و دیگر نویسندگان یک پزشک علاقه‌مند همه فناوری‌ها و محصولات خوب هستیم، چه آی‌‌پد جدید باشد و چه نکسوس 7 باشد، درست به همین اندازه دوست داریم «کیندل 2» معرفی شود و برای در دست گرفتن «سرفیس» مایکروسافت لحظه‌شماری می‌کنیم.

مدت‌ها بود که چشم به راه تبلت نکسوس 7 بودم، تبلتی 7 اینچی سبکی که اندروید 4.1 را اجرا می‌کند و از لحاظ پردازشی و وضوح صفحه نمایش، در میان تبلت‌های این اندازه در حال حاضر یکی از بهترین انتخاب‌هاست.

بسته محصول را که از یکی از فروشگاه‌های آنلاین خریده بودم، دیروز به دستم رسید. در شرایط عادی بسته، بلافاصله با خشن‌ترین شکل ممکن به سرعت باز می‌شد! اما مطابق سنت بلاگرها که سعی در اشتراک همه چیز با خوانندگانشان دارند، تا شب منتظر ماندم تا مقدمات ضبط مراسم آنباکس کردن یا جعبه‌گشایی نکسوس 7 را فراهم کنم.

بامداد امروز ویدئو را در یوتیوب آپلود کردم و حالا این ویدئوی 16 دقیقه‌ای برای تماشا و دانلود شما، آماده است.

این ویدئو را می‌توانید در یوتیوب ببنید یا از اینجا با کیفیت 360P (اندازه 52.21 مگ)  یا از اینجا با کیفیت 480P (اندازه 74.90 مگ) دانلود کنید.

ویدئو 3 قسمت دارد:

– در قسمت اول، ویدئوی کوتاهی از همایش گوگل و لحظه‌ای که نکسوس 7 برای اولین بار به جهانیان معرفی شد، را می‌بینید.

– قسمت دوم، قسمت اصلی ویدئو است و در آن من نکسوس 7 را آنباکس می‌کنم و مختصری درمورد آن توضیح می‌دهم.

– در قسمت سوم هم نقبی نوستالژیک به خاطرات گجتی شخصی خودم زده‌ام!

در طول زمان گجت‌های زیادی را تست کرده‌ام که البته شاید به پای تجربیات شما نرسد:

گوشی ابتدایی آلکاتل: نخستین گوشی من که با سلیقه پدر خریده شده بود.

گوشی N100 سامسونگ: سبک‌ترین و راحت‌ترین گوشی‌ای که تا حالا داشتم، گوشی‌ای که تا همین چند وقت پیش در خانه ما عملیاتی بود!

گوشی W800 سونی اریکسون: گوشی‌ای که زمان تهیه به نظرم خیلی پیشرفته به نظر می‌رسید! این گوشی نخستین گوشی‌ای بود که من بعد از تحقیق اینترنتی و خواندن مرور‌های انجام شده در وبلاگ‌ها می‌خریدم.

خوب یادم می‌آید که متن‌هایی را به صورت فایل‌های متنی HTML وارد گوشی می‌کردم و با این گوشی هر وقت که فرصت می‌کردم، در بیرون خانه شروع به خواندن می‌کردم، کلی از مقاله‌ها و پست‌های وبلاگی را من بدون داشتن اینترنت موبایلی، به همین صورت می‌خواندم.

گوشی N95 هشت گیگ: نخستین تجربه نوکیایی من بود، با این گوشی بود که برای نخستین بار با چیزی به نام برنامه و اپلیکیشن آشنا شدم.

گوشی N97: آخرین گوشی نوکیایی من بود، به نظرم در زمان خودش طراحی یگانه‌ای داشت و هنوز هم وقتی جلوی کسانی که اخبار فناوری را دنبال نمی‌کنند، این گوشی را به دست بگیرید و با کیبوردش مشغول تایپ بشوید، به نظرشان بهترین و شگفت‌انگیزترین گوشی بازار می‌آید!

من کوتاه‌زمانی HD2 شرکت HTC را هم تست کردم، گوشی غول‌آسای معرکه‌ای بود، هر چند در نهایت از ویندوز فون خوشم نیامد و وقت لازم برای اندرویدی کردنش هم نگذاشتم.

در این میان من البته کتابخوان سونی را هم مدتی تست کردم، خواندن کتاب با این گجت شگفت‌انگیز بود!

گوشی بعدی من گلکسی اس بود که نخستین اسمارت فون من به معنی واقعی کلمه بود، با این گوشی بود که نخستین بار «تاچ» راحت را درک کردم و در دنیای اندروید غرق شدم.

بعد از گلکسی اس، تب تبلت همه ما را فراگرفت به همین دلیل، گلکسی تب هفت اینچی را خریدم، اما وقتی نوبت به آی‌پد رسید، این تبلت را دیگر کنار نهادم، خرید آی‌پد تحولی در نحوه وب‌گردی و مرور اخبار در زندگی من ایجاد کرد. آی‌پد یک (نسخه 16 گیگ وای فای) که در آن زمان کمی بیشتر از 600 تومان خریده بودم، به نظرم یکی از بهترین خریدهایم تا به حال بوده است.

بعد از آن نوبت رسید به گلکسی تب 10.1 که چندان از آن راضی نبودم، یکی از دلایلش این بود که آی‌پد داشتم و این تبلت چیزی اضافه‌تر برای من نداشت.

در شرایطی که دلار هر روز گران‌تر می‌شود، نوبت رسید به خرید آی‌فون، آی‌فون 4S، حالا گوشی اصلی من است.

مردد بودم که آی‌پد جدید بخرم یا نه، تصوری از رتینا شدن صفحه یک تبلت نداشتم، امکانات آی‌پد جدید از هر نظر معرکه بود و میزان نشتن من پست کامپیوتر دسکتاپ منزل را بسیار کم کرد.

دست آخر، فاصله‌ای که با اندروید گرفته بودم، آنقدر نگرانم کرد که در صدد برآمدم، یک وسیله اندرویدی خوب تهیه کنم، از آنجا که آی‌فون راضی بودم و نمی‌خواستم فعلا گوشی اندرویدی تهیه کنم، ترجیح دادم نکسوس 7 را تهیه کنم.

در قسمت سوم ویدئو من یادی از همه این گجت‌ها کرده‌ام، گجت‌هایی که در بهترین و بدترین روزها با من بوده‌اند، گجت‌هایی که روزی برای آنباکس کردنشان سر از پا نمی‌شناختم، آنهایی که من را شگفت‌زده یا ناامید کرده‌اند، وسایلی که با آنها اخبار خوب یا خبرهای بد را خواندم، وسایلی که به من اجازه دادند کتاب‌های غیرکاغذی را راحت‌تر از کتاب‌های کاغذی بخوانم. موسیقی این قسمت، موسیقی متن یکی از ترانه‌های خولیو ایگلسیاس است!

---

خب! من و شما در طول زمان، گجت‌های زیادی را خریده‌ایم و آزمایش کرده‌ایم، فوروم‌ها و وبلاگ‌های فناوری فارسی را هم که بخوانید، می‌بینید که در بین جوانان ما دنبال کردن اخبار گجت‌ها چقدر محبوبیت دارد، حتما کامنت‌های گذاشته شده پای پست‌های منتشر شده را گاهی مرور می‌کنید و شاهد هستید که گاه چقدر تعصب و موضع‌گیری‌های یک‌طرفه در این کامنت‌ها وجود دارد.

در نهایت که چیزی که به نطر ما می‌رسد این است که بپرسیم، آخرش چه؟

آیا این گجت‌ها توانسته‌اند ما را به آدم‌های بهتر و عالم‌تری تبدیل کنند. آیا گجت‌ها شیک‌مان که گاه رشک دیگران را برمی‌انگیزند، آنقدر دانش و بینش ما را افزایش داده‌اند که ذهنیات‌، معلومات و قدرت پردازش ما را هم دیگران آرزو کنند؟

چند کتاب در تبلت کنونی شما وجود دارد؟ چقدر با گجت‌های خود محتواسازی کرده‌اید؟ آیا بنده «برند» بوده‌اید و در میدان جنگ‌های برندها، «کاتولیک‌تر از پاپ» بوده‌اید، یا خواسته‌اید بهترین‌های هر برند را در راستای پاسخ به نیازهایتان داشته باشید؟

بارها در جامعه ایران من صحنه‌هایی دیده‌ام که من را به این نتیجه رسانده است که متأسفانه گاه دست آدم‌ها خلاق شایسته‌ای از گجت‌ها دور می‌ماند و در عوض آدم‌هایی با فکرهای بسته، صاحب به‌روزترین گجت‌ها هستند، واقعیت این است که می‌شود هیچ گجتی نداشت و با خواندن کتاب‌های کاغذی بهتر و انسان‌تر و فرزانه‌تر از کسانی بود که نیو آی‌پد یا مک‌بوک رتینا دارد.

گجت‌ها وسیله هستند، بیایید تلاش کنیم که از وسایلمان درست استفاده کنیم!

---

  این نوشته‌ها را هم بخوانید