پرتره هایی شخصی از استتار در پس زمینه
از گذشته تا به حال، بعضی وقایع تاریخی یا مسائل شخصی، باعث شده که بشر در پی پیدا کردن راه‌ها و ابزار‌های مختلف برای هم‌رنگی و هم بافت شدن با پس زمینه «طبیعت» باشد.
از دیدگاه من استتار نیز از جمله مسائل ظریفی است که اگر در سطحی حرفه‌ای صورت پذیرد میتوان آن را هنر طلقی کرد.
مثلا تصور کنید که فردی که در فصل پاییز با دقت و ظرافت فراوان، با لباس‌های زرد و نارنجی رنگ و با استفاده از برگ‌های درختان در کنار یکی از پیاده‌روهای پارک، خود را مخفی کند، طوری که به هنگام عبور از آن محل در حالت طبیعی متوجه هیچ چیز ناهماهنگ نشویم.
Lucia Fainzilber، عکاس و هنرمندی خوش ذوق است و در تصاویر زیر سعی به استتار در پس‌زمینه با استفاده از لباس ها و اشیای مختلف کرده است.
“از دیدگاه من استتار نیز از جمله مسائل ظریفی است که اگر در سطحی حرفه‌ای صورت پذیرد میتوان آن را هنر طلقی کرد.”
من واقعاً معنی این جمله تون رو نفهمیدم. یعنی شما هر کاری رو که به صورت حرفه ای صورت بدی اون کار میشه هنر. بعد منظور شما از حرفه ای چیه ؟
هنر از دیدگاه افراد متفاوت هست و هر کسی هنر رو به یک نحو در زمینه هایی خاص برای خودش تعریف میکند. مثلا شخصی که یک تابلو رنگ روغن را میبیند و نقاش را هنرمند طلقی میکند و در مقابل شخصی که همان تابلو رو میبیند و دیدگاهش نسبت به آن تابلو این هست که نقاش هنرمند نبوده و صرفا دستی بر قلم برده.
منظور من از حرفه ای در متن بالا این بود که اگر استتار با در نظر گرفتن دقیق و جز به جز رنگ های اطراف و طراحی پوشش فوق العاده ظریف صورت گیرد نتیجه مطلوبی از این کار دریافت شده و استتار به صورت حرفه ای انجام شده است.
عکس اولی و سومی و آخری استتارشون عالی بود:)
راسشو بخواین اولین باری بود که چیزی بنام استتار رو تو هنر عکاسی میبینم