دانشمندان موفق به ساختن رحم مصنوعی برای پروراندن جنینهای گوسفند شدند، آیا چنین چیزی در مورد انسان هم ممکن خواهد شد؟!
هنوز که هنوز است، یکی از مشکلات پزشکی نحوه برخورد با جنینهایی است که خیلی زورس متولد میشوند. در یک خبر مهیج دانشمندان موفق به تولید رحمهای مصنوعی یا اصطلاحا کیسههای زیستی شدهاند که میتواند جنینهای گوسفند را پرورش بدهد.
دانشمندان موفق شدهاند که 8 جنین گوسفند را به مدت 4 هفته در داخل این رحمهای خارجی مصنوعی قرار بدهند، در طی مدت آنها بدون مشکل رشد کردند و 7 تا از آنها بعدا توانستند به کمک دستگاه ونتیلاتور به خوبی تنفس کنند.
این موفقیت مانند این است که بتوانیم جنینهای حدود 6 ماه انسان را زنده نگه داریم.
جنینهای گوسفندها بعد از این آزمایش، به خاطر محدودیتهای خاص پروتکلهای آزمایش روی حیوانات، کشته شدند و بعد دانشمندان اعضای آنها را مورد بررسی دقیق قرار دادند و متوجه شدند که ریهها و قلبهای آنها بدون مشکل رشد کرده است.
این پژوهش و آزمایش جالب توسط الن فلیک -یک جراج متخصص جنین- در بیمارستان اطفال فیلادلفیا و همکارانش انجام شده و نتایج آن به تازگی منتشر شده است.
این پزشک در گفتگویی با سایت Verge گفته است که طی این 4 هفته، خیلی هیجانانگیز بود که کنار رحمهای مصنوعی شفاف بنشیند و رشد جنینها را نگاه کند. دیدن این ویدئوی کوتاه را به شما توصیه میکنم:
[aparat id=”mIoKV”]
این جنینهای مصنوعی از صفحات یا فیلمهای شفافی از جنس پلیاتیلن ساخته شده بودند. آنها تقریبا استریل هستند و به یک سامانه مخصوص برای تنظیم دما و فشار، متصل هستند.
50 سال است که دانشمندان در پی ساختن چنین رحمهای مصنوعی بودهاند و حالا توانستهاند با این «کیسههای زیستی»، مشکل آلودگی مایعات و ایجاد عفونت ریهها یا پنومونی را حل کنند.
این جنینها در یک مایع دارای الکترولیت که مشابه ترکیب مایع آمنیوتیک رحم بود، قرار داده شده بودند و یک مدار خاص تبادل مایعات در این کیسههای زیستی تعبیه شده بود تا با ضربان قلب جنین، مایعات حرکت کنند و تعویض شوند.
حدود یک سوم موارد مرگ جنینها و نیز نیمی از موارد فلج مغزی به خاطر زایمان بسیار زودرس رخ میدهد. جنینهایی که قبل از هفته 28 حاملگی متولد شوند، در این دسته قرار میگیرند. این جنینهای به حاطر عوارض شدید تنفسی، نداشتن رفلکس بلع و دمای پایین بدن، اغلب تلف میشوند.
طبق آمار سازمان بهداشت جهانی در سال 2015، حدود یک میلیون مرگ به خاطر زایمان زودرس در سطح دنیا رخ داده است.
البته فلیک و همکارانش تصریح کردهاند که پیش از استفاده از این فناوری در انسان، آزمایشهای بسیار بیشتری مورد نیاز است.
اما در پایان اگر تخیلمان را به کار بگیریم، باید از خودمان بپرسیم که در صورتی که چنین فناوریهایی رفته رفته، توسعه پیدا بکنند، با چه دنیایی روبرو خواهیم شد.
در یک پیشبینی خام ما میتوانیم دنیایی را تصور کنیم که در آن مادرها، دچار رنج حاملگی و عوارض آن نمیشوند. تصور کنید که بدون اینکه 9 ماه تمام یک مادر دچار انواع مسائل فیزیولوژیک حاملگی بشود و بدون هیچ عوارض زایمانی، بتواند صاحب فرزند بشود. تصور کنید که مادر و پدر، هر چند روز یک بار به بیمارستان محل رشد جنین خود سر بزنند و از ورای رحمهای شفاف، به رشد کودک آینده خود نگاه کنند!
اما از دیرباز در میان ما انسانها این اندیشه وجود داشته که همین نزدیکی بدنی و حمل و پروراندن جنین در داخل بدن، باعث یک پیوند ناگسستنی بین مادر و فرزند میشود و بدون طی این دوره، شاید رابطه مادرهای ژنتیکی آینده با فرزندان خود به نوع دیگری باشد.
از سوی دیگر این رحمهای مصنوعی، مسلما میتوانند مورد سوء استفاده قرار بیگیرند و برای ایجاد ارتشهایی از انسانهای بهینه شده در جهت اهداف کژاندیشان مورد استفاده قرار بگیرند!
از تخیل به درآییم! هنوز تا آن زمان فاصله داریم و این تفکرات در حد داستانهای علمی- تخیلی هستند!
حتما در آینده تغذیه با شیر مادر هم یک رویا باشه. درسته؟