سندرم‌های پارانئوپلاستیک
سندرم‌های پارانائوپلاستیک معمولاًسندرم‌های نورولوژیکی هستند که نادر بوده و توسط پاسخ ایمنی بیمار به تومورهای ریه، تخمدان‌ها، پستان و سیستم لنفاوی ایجاد می‌گردند (جدول 2-24). علائم نورولوژیک در عرض هفته‌ها ظاهر می‌شوند و ممکن است شامل مشکلاتی در راه رفتن یا بلع، کاهش تون عضلات، کاهش هماهنگی ظریف حرکتی، تکلم نامفهوم، کاهش حافظه، مشکلات بینایی، زوال عقل، اختلالات خواب، تشنج و سرگیجه دورانی باشند. سندرم‌های پارانئوپلاستیک نورولوژیک عبارت‌اند از سندرم سفتی عضلات بدن (iff-person syndrome)، انسفالومیلیت، اضمحلال مخچه (degeneration)، میوتونی عصبی و نوروپاتی حسی، ممکن است
اختلالات پیوستگاه عصبی- عضلانی رخ دهند، همانطور که در سندرم میاستنی لامبرت- ایتون و میاستنی گراو مشاهده می‌شود. میوپاتی‌ها دیده می‌شوند و ممکن است علایمی حاکی از پلی‌میوزیت نشان دهند. رتینوپاتی‌ها، بعضی سندرم‌های کاهش بینایی، هیپوناترمی، هیپرکلسمی و سصندرم کوشینگ نیز می‌توانند تظاهرات سندرم پارنئوپلاستیک باشند.
