کارلوس کیروش با فناوری واقعیت مجازی ۶ بعدی میخواهد بازیکنان تیم ملی ایران را آماده رویارویی با اسپانیا و پرتغال کند + ویدیو
ایران در جام جهانی روسیه با تیمهای قدرتمند اسپانیا و پرتغال همگروه شده است. اتفاقی که در ۴ دوره قبلی ایران در جام جهانی سابقه نداشته و یک چالش بزرگ محسوب میشود.
حالا؛ پس از سپری شدن روزهای پرهیجان بعد از قرعهکشی جام جهانی و مشخص شدن همگروههای ایران؛ یک خبر هم دهان به دهان میچرخد:
«کارلوس کیروش، سرمربی تیم ملی ایران میخواهد از فناوری ۶ بعدی برای آمادهسازی بازیکنان ایرانی برای بازی با ستارگان تیمهای اسپانیایی و پرتغالی استفاده کند.»
ایران قدرت و فرصت بازی در دنیای واقعی با تیمهای قدرتمند و سطح اول دنیا را ندارد اما در جام جهانی باید با دو تیم این چنینی بازی کند. بنابراین؛ وقتی نمیتوانید در واقعیت یک تجربه را کسب کنید، باید به سراغ فناوری و دنیای مجازی بروید. کاری که کیروش میخواهد در تیم ملی ایران انجام بدهد و شاید در دنیا نمونه نداشته باشد.
همه ما این خبر را شنیدیم و در رسانهها، سایتها، شبکههای اجتماعی و کانالهای تلگرام خواندیم ولی هیچکس نمیداند دقیقا چه در سر سرمربی تیم ملی ایران میگذارد و «فناوری ۶ بعدی» یا «دوربینهای ۶ بعدی» چیست؟
نه خود کیروش و نه هیچ مقام مسئول دیگری هم هنوز درباره این خبر و فناوری مورد استفاده توضیحاتی نداده است. فقط همه شادمان هستند که کیروش دوباره میخواهد جادو کند!
سینما ۶ بعدی
اولین چیزی که پس از خبر شنیدن استفاده از فناوری ۶ بعدی برای آمادهسازی تیم ملی ایران به ذهن میرسد؛ همین سینماهای ۶ بعدی است که در گوشه پارکها و خیابانها میبینیم و مردمی که عینک بر چشم دارند هیجان خود را خالی میکنند.
در این سینماها، نسخهای شبیه به فناوریهای واقعیت مجازی پیادهسازی شده است. این سینماها سعی میکنند با کارهای گرافیکی، صدا و تصاویر سه بعدی، یک فضای ترسناک و هیجانانگیز واقعی و زنده برای مردم فراهم کنند.
احتمالا کیروش میخواهد در تمرینات چنین فضاهایی را برای بازیکنان تیم ملی خلق کند. هر یک از بازیکنان عینکی بر چشم زده و ناگهان بازیکنان اسپانیا و پرتغال را در پیشروی خود میبیند. به طبع، گرفتار فضا شده و فوتبال بازی میکنند، تکل میزنند و دریبل میخورند، توت را شوت میکنند و کمی از ترسشان ریخته میشود.
اگرچه در این روش، ممکن است فوتبالیستها از نزدیک بازی با ستارگان دنیای فوتبال را تجربه کنند و با سبک و سیستم بازی تیم ها آشنا شوند ولی به نظر نمیرسد کیروش به دنبال آوردن یک سینمای ۶ بعدی به درون تمرینات باشد. حداقل ما دوست داریم جادوی کارلوس چیزی حیرتانگیزتر باشد!
واقعیت مجازی و منچستر
شاید راز «فناوری ۶ بعدی» در منچستریونایتد باشد. کیروش سالها در این تیم مربیگری کرده است و دور از ذهن نیست که هنوز با مدیران و افراد این تیم در ارتباط باشد.
اینجا است که شاید پای یک فناوری فوق پیشرفته واقعیت مجازی برای آموزش بازیکنان و شبیهسازی فوتبال در ورزشگاههای بزرگ مملو از جمعیت و روبروی تیمها و بازیکنان معتبر جهانی به تیم ملی ایران باز شود.
یک استارتاپ به نام می هیپا (Mi Hiepa) متعلق به باشگاه منچستریونایتد با فناوریهای محرمانه و سری، ابزارها و عینکهای واقعیت مجازی اکیولسریفت، دوربینها و سیستمهای پیشرفته سعی میکند بازیکنان آماتور و جوان را فوتبال یاد دهد و تجربه بازیهای واقعی را برایشان فراهم کند.
سیستم می هیپا میتواند حرکات و ذهنیت بازیکنان را برای مربیان تیمها گزارش کند و حتا وضعیت تنفس و ضربان قلب، استرس و شرایط هیجانی آنها را ردگیری و تنظیم کند. این سیستم حرکات بدن و پای بازیکنان، نحوه تصمیمگیری و شوتزنی بازیکنان را ارزیابی کرده و به مربیان گزارش میدهد تا استعدادهای برتر کشف شوند.
دقیقا یکی از کاربردهای سیستم می هیپا آن چیزی است که سرمربی تیم ملی ایران به دنبالاش است: ترکیب فناوری با فوتبال برای بازی با بازیکنان بزرگ و یادگیری روشهای مقابله با آنها.
اطلاعات بسیار کمی درباره نحوه کار و فناوری سیستم می هیپا روی اینترنت وجود دارد. تنها دو باشگاه منچستریونایتد و بایرنمونیخ چنین سیستمهایی برای آموزش بازیکنان جوان خود دارند و حتا تیمهایی مانند منچسترسینی، رئالمادرید یا بارسلونا از چنین سیستمی برخوردار نیستند.
به خاطر برخی محدودیتها از جمله استفاده نظامی و غیره؛ این سیستم به هر کسی فروخته نمیشود و هزینههای تجهیزات آن بسیار گرانقیمت است. برخی از کارشناسان فوتبال ایران اعتقاد دارند چنین فناوریها و سیستمهایی در رده فناوریهای هایتک (High Tech) قرار داشته و به ایران فروخته نمیشوند.
آیا احتمال دارد تیم ملی ایران و کارلوس کیروش، سومین استفادهکننده جهان از چنین سیستم پیشرفتهای باشند؟
در ادامه میتوانید ویدیوی کوتاهی از فناوری و سیستم می هیپا را تماشا کنید:
این نوشتهها را هم بخوانید
جسارتاً اصطلاح ۶بعدی (به این مفهومی که به کار میرود) به نظر میآید درست باشد. شاید بهتر باشد بگوییم ۴بعدی یا مثلاً بگوییم که حس لامسه را هم دارد… نمیدانم پیشنهاد بهتر چیست ولی قطعاً ۶بعدی درست نیست. شاید بگوییم ۴بعدی و ۲حسّی.