دسته‌های مختلف داروهای مخدر کدام‌ها هستند؟
مواد مخدر ازنظر دارویی آلکالوئیدهای گیاهی می‌باشند که در پزشکی و داروسازی اهمیت زیادی پیدا کرده‌اند و در درمان بیماری‌ها بخصوص در دردهای شدید به‌عنوان مسکن مخدر بکار می‌روند.
نمونه آنها عبارتند از: مورفین، کدئین، کافئین، کوکائین، نیکوتین و غیره. داروهای مخدر معمولاً با سه درجه تأثیر، اثر خود را ظاهر می‌سازند.
1- تأثیر دارویی با دوز پایین که اثر دارویی آن ظاهر می‌شود.
۲- اثر تخدیری که با مقدار متوسط دارو ظاهر می‌شود.
۳- اثر کشنده که با مقدار زیاد دارو ظاهر می‌شود.
ولی در تمام موارد فوق علایمی از داروهای مخدر با شدت و ضعف های مختلف ظاهر می‌شود که عبارتند از: سرگیجه شدید، خواب آلودگی شدید، عصبانیت، بی قراری، استفراغ، یبوست، پایین آمدن فشارخون و… … طبقه بندی داروهای مخدر:
گروه اول: اوپیوئیدها: تریاک و مشتقاتش اولین و مهم‌ترین داروی این گروه مورفین می‌باشد. مورفین یکی از ۲۵ آلکالوئید جدا شده از تریاک می‌باشد که اولین بار در سال ۱۸۰۳ از آن جدا شد و به‌عنوان دارو مصرف شد. بعضی از آلکالوئیدهای دیگر تریاک عبارتند از: پاپاورین، نارکو تین، بتائین، نارسئین و کودئین مورفین در تریاک با غلظتی متغایر از ۵ تا ۲۰ درصد موجود است. به‌صورت آلکالوئید آزاد یک ماده متبلور سفید رنگ، بی بو و تلخ مزه می‌باشد. نامحلول در آب است ولی محلول در محلول های قلیایی با بیشتر اسیدها به سهولت تشکیل املاح محلول در آب می‌دهد. دو شکل از آن در پزشکی و داروسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی سولفات مورفین و دیگری کلریدرات مورفین. مقدار استعمال آن ۲ تا ۲۰ میلی گرم به‌صورت تزریق داخل وریدی یا زیرپوستی است و آمپول های ۱ میلی گرمی از آن وجود دارد.
کدئین: یک ماده شکوفای متبلور، بی رنگ، کم محلول در آب و محلول در اتانول می‌باشد.
کدئین نسبت به نور حساس بوده در اثر نور تجزیه می‌گردد. کدئین از نظر این‌که اعتیاد کمتری ایجاد می‌کند به‌عنوان ضد درد و ضد سرفه در قرص ها و شربت‌ها وجود دارد ولی از طرف دیگر مقدار موجود کدئین در تریاک بسیار ناچیز می‌باشد و فقط حدود 2% – 08% درصد در تریاک وجود دارد. کدئین با اسیدها املاحی تشکیل می‌دهد که دو نوع آن در داروسازی و پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد یکی سولفات کدئین و دیگری فسفات کدئین است که در قرص ها و شربت ها وجود دارد.
گروه دوم: مانند متازوسین، پتازوسین گروه سوم: مانند متریدین و دی فنوکسیلات
گروه چهارم: مانند متادون که علاوه بر اثر تسکینی برای درمان معتادین بکار می‌رود.
علائم وابستگی به داروی مخدر: این علائم وابستگی جسمی و روانی فرد را به داروی مخدر نشان می‌دهد و معمولاً با قطع دارو و نرسیدن آن به بیمار ظاهر می‌شود:
احساس درد در تمام بدن، ایجاد زیری در پوست، کم شدن اشتها، تهوع، استفراغ، اسهال، عصبانیت، خواب آلودگی، افزایش عرق، تندی ضربان قلب، افسردگی.
