سونوگرافی شکم چه کاربردی در تشخیص بیماری‌ها دارد؟
سونوگرافی، اغلب اولین روش تصویربرداری برای ارزیابی موارد مشکوک به کولیک صفراوی، یرقان، و آزمون‌های غیرطبیعی کبدی است.
در این روش از امواج صوتی استفاده شده و بیمار در معرضی پرتوتابی قرار نمی‌گیرد. از سوی دیگر به کمک تکنیک‌های داپلر می‌توان وضعیت رگ‌ها را از نظر باز یا منسدد بودن با سونوگرافی مورد بررسی قرار داد.
سونوگرافی می‌تواند ضایعات پارانشیمی مانند کبد چرب یا سیروز، کیست‌ها یا توده‌های موضعی، آسیت، اتساع مجاری صفراوی، سنگ‌های صفراوی، و ترومبوزهای وریدی بزرگ را تشخیص دهد.
با سونوگرافی می‌توان ضخیم شدن دیواره روده و درهم روی (intussusception) روده را تشخیص داد.
از سونوگرافی برای هدایت بیوپسی سوزنی یا آسپیراسیون مایع نیز می‌توان استفاده کرد. امواج سونوگرافی درون استخوان یا هوا نفوذ نمی‌کنند، لذا نمی‌تواند یک ابزار تشخیصی جامع و کامل برای مجرای گوارشی تلقی شود.
