نقد و بررسی و داستان کلی فیلم ما – Ma (2019)
MA ترسناک/ جنایی/ مهیج
مــا
کارگردان: تیت تیلور. بازیگران: اوکتاویا اسپنسر (سوآن)، دایانا سیلورز (مگی)، جولیت لوئیس (اریکا)، مک‌کالی میلر (هیلی)، کوری فوگیمانیس (اندی)، جیانی یائولو (چز). 100 دقیقه. درجه نمایشی:.R
مامان آدمکش!
اوکتاویا اسپنسر بازیگر سیاهپوستی است که در سال‌های اخیر در بسیاری از فیلم‌ها نقش مادر را بازی کرده به طوری که نام و چهره‌اش برای تماشاگران آمریکایی تداعی‌گر یک مادر مهربان و مسئول است. اسپنسر بازیگر توانمندی است که با فیلم‌هایی مثل بچه‌ای مثل جیک و چهره‌های پنهان قدرت‌های بازیگری خود را ثابت کرده و به رخ کشیده و البته یک نامزدی جایزهٔ اسکار را هم در کارنامهٔ حرفهای خود دارد.
حالا اوکتاویا اسپنسر در یک فیلم ترسناک ظاهر شده و نقشی را بازی کرده که در تضاد کامل با همهٔ نقش‌هایی است که تاکنون بازی کرده است. اگر بخواهم یک مثال ملموس خودمانی بزنم، تصور کنید که خانم حمیده خیرآبادی که در همهٔ سریال‌ها و فیلم‌های دوران زندگی‌اش نقش یک مادر مهربان را بازی می‌کرد ناگهان در یک فیلم نقش یک قاتل زنجیره‌ای را در زیر پوشش «مادرانه» بازی می‌کند!
اوکتاویا اسپنسر در فیلم ما نقش زن سیاهپوستی به اسم «سوآن» را بازی می‌کند. سوآن در یک شهر کوچک در ایالت اوهایو که همهٔ اهالی‌اش تقریباً یکدیگر را می‌شناسند زندگی می‌کند. سوآن زن تنهایی است با چهره‌ای کاملاً آرام و بی‌خطر. یکی از روزها در خیابان، گروهی از بچه مدرسه‌ای‌ها که طبق قانون نمی‌توانند نوشیدنی‌های الکلی خریداری کنند از سوآن می‌خواهند که برایشان این کار را بکند. سوآن این کار را می‌کند و بچه‌ها بسیار خوشحال می‌شوند.
سپس سوآن پیشنهادی به آنها می‌کند: آنها می‌توانند به زیرزمین خانهٔ او در بیرون شهر بیایند و در آنجا برای خودشان پارتی راه بیندازند و خوشگذرانی کنند. بچه‌ها از این پیشنهاد استقبال می‌کنند و به زیرزمین سوآن می‌روند اما در اینجا سوآن شرط‌هایی برای بچه‌ها تعیین می‌کند: آنها از زدن حرفهای زشت و رکیک باید خودداری کنند، حق رفتن به طبقهٔ بالا را ندارند و او را باید «ما» (مختصر شدهٔ «مامان») صدا کنند. بچه‌ها شرط‌ها را می‌پذیرند و مهمانی شروع می‌شود اما دیری نمی‌گذرد که سوآن چهرهٔ واقعی خود را رو می‌کند. او در واقع یک قاتل زنجیره‌ای است که تصمیم گرفته این نوجوانان معصوم را سلاخی کند. انگیزهٔ سوآن برای این‌کار، آزارهایی است که در دوران تحصیل در مدرسه از جانب قلدرهای مدرسه متحمل شده بود. دختر و پسرهایی که در زیرزمین او به دام افتاده و در معرض نابودی قرار گرفته‌اند در واقع بچه‌های همان دانش‌آموزان قلدر بیست سی سال پیش هستند و …
فیلم ساختار ضعیفی دارد و آدم افسوس می‌خورد که چرا بازیگر خوبی مثل اوکتاویا اسپنسر باید در دامِ بازی در چنین فیلم مزخرفی بیفتد. احتمالاً انگیزه‌های مادی تنها دلیل برای حضور اسپنسر در این فیلم است. با این حال اسپنسر در طول فیلم همهٔ تلاش خود را کرده که یک‌تنه فیلم را از غرق شدن نجات دهد. یکی از مشکلات اصلی فیلم پیش‌بینی‌پذیر بودن قصه است که در فیلم‌های ترسناک نابودکنندهٔ همهٔ سوسپانس و هیجان به شمار می‌رود. برای ساختن تنش نیاز به مقدماتی هست که در فیلم نادیده گرفته شده است. و واقعاً حیف این همه بازیگر خوب که تلف شده‌اند: لوک ایوانز، آلیسون جینی، جولیت لوئیس و … مشکل دیگر فیلم، انگیزه‌های قاتل برای به راه انداختن سیل خون است.
درست است که آزار و اذیت‌های قلدرهای مدرسه چیز ناگواری است اما این نمی‌تواند انگیزه‌ای قوی برای کشتن این دختر و پسرهای معصوم باشد. حداقل تماشاگر هیچ منطقی در رفتار جنایتکارانهٔ شخصیت اصلی فیلم نمی‌بیند. در نتیجه، قاتل زنجیره‌ای فیلم حالتی به شدت کاریکاتوری‌وار و مسخره به خودش گرفته است. مجموع این عوامل باعث شده تا فیلم شکست سختی بخورد.
