کمی هم فیلم هندی ببینیم: Andhadhun ، فیلمی سرگرم‌کننده با چرخش‌های داستانی قابل قبول

نباید این طور باشد، اما فیلم‌بین‌های حرفه‌ای گاهی کسر شان‌شان می‌شود که از فیلم‌های محبوب هندی بنویسند. درست است که در بخش فیلم‌های محبوب هندی، خیلی وقت‌ها آن مفاهیم ژرف و شخصیت‌پردازی عمیق و ضرب‌آهنگ مؤثر رعایت نمی‌شود، اما بالیوود در این قسمت در حال پر کردن فاصله خود با هالیوود است. فیلمنامه‌های هندی روز به روز در حال بهتر شدن هستند و دیگر کمتر از داستان‌های غلوشده نشانی پیدا می‌کنیم.

وقتی فیلمی هندی با نمره imdb بالا می‌بینیم شک می‌کنیم که فیلم را ببینیم یا نه. راستش در مورد فیلم‌های هندی، دست کم یک تا یک و نیم نمره، باید کم کنیم، تا به امتیاز واقعی فیلم برسیم، آخر هندی‌ها آنقدر سینمایشان را دوست دارند که دلشان نمی‌آید، نمره کم به فیلم‌ها بدهند.

اما یکی از فیلم‌های خوب جدید هندی که در این پست می‌توانم دیدنش را به شما توصیه کنم، فیلم Andhadhun (نوای بی بصیرت یا آوای چشم بند)

فیلم در دسته فیلم‌های سرگرم‌کننده قرار می‌گیرد و من به جز هنرپیشه زن مشهور هندی -تابو- هنرپیشه مشهور دیگری را در آن نمی‌شناختم.

چیزی که باعث شد مشتاق شوم ، فیلم را به شما توصیه کنم، این بود که این فیلم در واقع اقتباسی است از یک فیلم کوتاه 14 دقیقه‌ای فرانسوی با نام The Piano Tuner.

این فیلم کوتاه را شما می‌توانید در سایت ویمئو ببینید.

برای من شخصا خیلی جالب بود که هندی‌ها چقدر خوب و مناسب با اتمسفر داخلی، توانسته‌اند یک اقتباس و گسترش خط روایی عالی انجام بدهند. کاری که ما در سینمای ایران از آن عاجز هستیم.

ممکن است شما حوصله نکنید و فیلم را نبینید یا ممکن است گاف‌هایی از داستان آن بگیرید، اما اگر اوقع خودتان را پایین بیاورید، می‌بینید که فیلم یک فیلم سرگرم‌کننده قابل قبول است.

متاسفانه داستان فیلم طوری است که هر چقدر کمتر در مورد آن صحبت کنم؛ به صلاح است و خطر اسپویل را نباید دست کم بگیرم!