عکسهای دیدنی ترونگ هوی از برداشت سالانه نیلوفر آبی در ویتنام
هر کشوری متناسب با فرهنگ، ادبیات، جغرافیا و حتی جانداران و گیاهان خود، میتواند سیارهای متفاوت باشد.
خیلی وقتها که داستانهای علمی تخیلی میخواندم با خودم فکر میکردم که شاعران ماورای زمینی، دلدارهیشان را چگونه توصیف و پرستش میکنند و چه مناظری را آهنگین، تبدیل به نظم و نثر میکنند!
اما در همین زمین خودمان هم، فرهنگها و آداب متفاوت به وفور پیدا میشوند که گاه حس و حالی ایجاد میکنند که دست کمی از یک سفر میانسیارهای ندارد.
هر سال بعد از طغیان در دلتای مکونگ در ویتنام؛ مردم محلی نیلوفرهای آبی را که جریان آب با خود آورده و کشتزارهای آنها را پوشانده جمعآوری میکنند.
عکاسی به نام ترونگ هوی پام، به تازگی عکسهایی از این مراسم سالانه گرفته است.
او عکسهایی دیدنی از مشاورزهایی گرفته که با کلاههای حصیری بزرگ خود این گلها را جمعآوری میکنند. گلهایی که بعدا برای تزئین خانه و حتی به عنوان دمنوش، استفاده میشوند.
نیلوفر آبی البته نماد ویتنام نیست. نیلوفر آبی گل ملی مصر است و همچنین یک نماد ملی ایران خودمان هم به شمار میرود، طوری که در نگارههای تخت جمشید هم این گل دیده میشود. در واقع اسم آن در زبان ما، نیلوپر بوده که بعد از حمله اعراب ، معرب شده است. در آیین هندو نشان «زندگی و زایندگی» و طبق باورِ آئین بودایی، نشان «پاکی و تقدس» است. (منبع: +)
اما خب تصور نمیکنم که ما به مانند ویتنامیها در ایران معاصر چنین مراسم سالانهای داشته باشیم.
چیزی که پیدا نکردم تکنیک گرفته شدن این عکسهاست. ظاهرا از فیلتری برای حذف آب و بکگراند استفاده شده.