بحث و جدل آشپزخانه‌ای ریچارد نیکسون و نیکیتا خروشچف
در ژوئیه سال ۱۹۵۹ ریچارد نیکسون، معاون رئیس جمهور امریکا، برای افتتاح نمایشگاهی که برخی از دستاوردهای فنی و مادی آن کشور را به معرض نمایش گذاشته بودT به مسکو سفر کرد.
نکته برجسته نمایشگاه، بازسازی کامل و دقیقی از خانه عضو متوسطی از طبقه کارگر امریکا بود که فرش شده بود، تلویزیونی در اتاق نشیمن قرار داشت، دو حمام چسبیده به اتاق خواب، سیستم گرمایش مرکزی و آشپزخانه ای که یک ماشین لباسشویی، یک رخت‌خشک‌کن، و یک یخچال در آن قرار داشت.
یکی از مطبوعات تندروی اتحاد جماهیر شوروی پس از ارائه گزارشی در مورد این نمایشگاه، برآشفته از این مسئله که بتوان کارگر متوسطی را در امریکا صاحب چنین منزل تجملاتی‌ای فرض کرد، آن را به شدت رد کرد و پس از نام گذاری تمسخرآمیز آن آشپزخانه به «تاج محل» به خوانندگانش توصیه کرد تا نمایش آن را فقط یک تبلیغ سیاسی تلقی کنند.
وقتی نیکسون، نیکیتا خروشچف را در میان آن نمایشگاه راهنمایی می‌کرد، آثار شک و تردید به وضوح در چهره رهبر شوروی نمایان بود. بیرون نمایشگاه خروشچف به آبمیوه‌گیری برقی اشاره کرد و به نیکسون گفت که هیچ آدم عاقلی آرزوی داشتن چنین وسیله احمقانه‌ای را ندارد.
نیکسون در پاسخ گفت: «هرچیز که باعث شود زن‌ها کمتر کار کنند حتما سودمند است.»
خروشچف خشمگین به پرخاش گفت: «ما به زن‌ها آنچنان که شما در نظام کاپیتالیستی خود به صورت کارگر نگاه می‌کنید، نمی‌نگریم.»
شامگاه همان روز نیکسون برای حضور در برنامه‌ای زنده به تلویزیون شوروی دعوت شد. موقعیتی که نیسکون از آن برای شرح و بسط مزایای زندگی امریکایی استفاده کرد. زیرکی نیکسون باعث شد که او ابتدا سخنی از دموکراسی یا حقوق بشر به میان نیاورد و در عوض از پول و توسعه مادی سخن به میان آورد.
نیکسون توضیح داد که در چند سده گذشته دولت های غربی با ابتکار عمل و از طریق صنعت موفق شده اند بر فقر و قحطی‌ای غلبه کنند که تا میانه قرن هجدهم دنیا را قبضه کرده بود و حتی تا امروز دامن‌گیر دیگر ملت‌ها شده است. نیکسون شنوندگان روس را از این حقیقت که امریکایی‌ها ۵۶ میلیون دستگاه تلویزیون و ۱۴۳ میلیون رادیو خریده‌اند آگاه کرد.
شنوندگانی که تعداد کثیری از آنها از داشتن حمام خصوصی محروم بودند یا دارایی‌شان در حد و اندازه یک کتری بود. نیکسون خاطرنشان کرد که اعضای خانواده متوسط آمریکایی هرساله می توانند 9 دست لباس نو و 14 جفت کفش بخرند و چیزی در حدود ۳۰ میلیون نفر از جمعیت آن کشور صاحب خانه‌اند. خانه‌های ایالات متحده هزار سبک معماری متفاوت داشتند و مساحت اکثر آنها از استودیوی تلویزیونی که آن برنامه را پخش می‌کرد، بیشتر بود.
خروشچف برآشفته که کنار او نشسته بود مشت‌هایش را گره کرده بود و زیرلب می گفت: نیئت! نیئت!
اما با وجود اعتراض خروشچف، آمار و اطلاعات نیکسون صحیح بود.
