فیلم پرل هاربر Pearl Harbor (2001) – داستان – بررسی و تحلیل
کارگردان: بی
بازیگران: بن افلک، جاش هارتنت، کیت بکینسیل، کوبا گودینگ جونیر، جان وویت، الک بالدوین، تام سایز مور، ویلیام لی اسکات و گرگ زولا
«ریف مکولی» (افلک) خلبانی نظامی است که با بهترین دوست دوران کودکی اش، دنی واکر (هارتنت) تحت فرماندهی «جیمی دولیتل» (بالدوین)، در پایگاهی هوایی در نیوجرزی مستقر هستند.
«ریف» بی تاب است که هرچه زودتر در جنگ جهانی دوم شرکت کند ولی امریکا وارد جنگ نشده و از این رو، «ریف» دوستش، «اولین» (بکینسیل) را تنها می گذارد و اجبار به نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا می پیوندد. پس از آن که «ریف» به مأموریت میرود و خبر می رسد که در عملیاتی کشته شده، «دنی» و «اولین» به یک پایگاه نیروی دریایی در پرل هاربر هاوایی منتقل می شوند. در فقدان «ریف»، «اولین» آشفته حال و «دنی» به یکدیگر علاقه مند می شوند؛ ولی بعد موقعیت بسیار ناجوری پیش می آید، چون «ریف» که از جنگ در اروپا جان سالم به در برده، ناگهان پدیدار می شود.
حمله ژاپنی ها به پرل هاربر مشکلات عاطفی را به حاشیه می راند، چرا که هر دو دوست، در ماموریتی فوق سری و بسیار خطرناک و باز هم تحت فرماندهی «دولیتل» مامور می شوند توکیو را بمباران کنند…
چهارمین همکاری بروکهایمر و بی دو فیلم با یک بلیت است: یک مثلث عشقی و یک جنگ جهانی ویرانگر. اما فیلم به نام دومی و به کام اولی است، چون جنگ جهانی دوم ظاهرا پس زمینه ای است که این مثلث عشق در آن شکل می گیرد. گویی سازندگان فیلم می خواسته اند «ماجرای پرل هاربر» را بازگو کنند، اما به این باور رسیده اند که تماشاگران علاقه به چنین فیلمی نشان نخواهند داد، مگ این که یک ماجرای عشقی را هم چاشنی آن کنند.
البته در بخش جنگ نیز برای مقبولیت بیش تر و جلب نظر موافق تماشاگر امریکایی، به تحریک عرق میهن پرستی افراطی متوسل شده اند و برای برانگیختن نفرت نسبت به ژاپنی های دشمن، در سکانس بمباران پرل هاربر، صحنه هایی را «قاطی» کرده اند که نمود عادی بودن زندگی و معصومیت مردم باشد: عده ای بیس بال بازی می کنند، زنی رخت می شوید و سه دختر بچه در لباس فرشته ها مشغول بازی هستند. اما افسوس که هیچ نشانی از انسانیت در روابط آدم ها نیست. در عین حال، سوای این درون مایه ها، فیلم از نظر تکنیک و ساختار حرف هایی برای گفتن دارد: صحنه های حمله فوق العاده اند، کوتاه نیستند، هیجان می آفرینند، التهاب ایجاد می کنند، تماشاگر را از کوره به در می برند، و هر آن چه را که درباره حوادث پرل هاربر طی جنگ جهانی دوم در تصور تماشاگر باشد، روی پرده زنده می کنند.
جلوه های تصویری، به ویژه در سکانس بمباران پرل هاربر توسط هواپیماهای ژاپنی، حیرت انگیز است، و شکوه و عظمت نبردهای جنگی با جزییات تمام به تصویر کشیده شده است. فیلم، اسکار بهترین صداگذاری را به دست آورد و نامزد دریافت اسکار بهترین جلوه های ویژه، بهترین صدابرداری و بهترین موسیقی شد.
