بیماری لپتوسپیروز چیست و چه علایمی دارد؟
در هر بیماری که از سفر به مناطق آندمیک لپتوسپیروز برگشته است و سابقه‌ای از فعالیت‌های تفریحی آبی یا تماس مخاطی و پوستی با آب یا خاک آلوده دارد، باید به لپتوسپیروز شک کرد.
حیوانات آلوده در برکه‌ها، ادرار می‌کنند، ادرار آلوده موجب انتقال بیماری می‌شود.
اتیولوژی: لپتوسپیروز یک بیماری حیوانی است که توسط اسپیروکتی به نام لپتوسپیرا ایجاد می‌شود. لپتوسپیراها به شکل مارپیچ و باریک و به شدت متحرک هستند.
برای مشاهده لپتوسپیراها باید از میکروسکوپ Dark field پس از رنگ آمیزی بافت با نقره استفاده نمود.
مخزن: جوندگان و به ویژه موش‌ها مهمترین مخزن لپتوسپیروزهستند.
انتشار فصلی و منطقه ای: لپتوسپیروز انتشار جهانی دارد ولی بیشتر در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیررخ میدهد. شیوع آن در آقایان بیشتر است. در تابستان و پاییز میزان بروز آن به پیک خود می‌رسد. این افزایش بروز در مناطق گرمسیر در فصول بارندگی می‌باشد.
تظاهرات بالینی:
تب، سردرد، قرمزی ملتحمه (Conjunctival Suffusion)،درد عضلانی، زردی خفیف و راش‌های ماکولوپاپولر اریتماتو و هموراژیک از علائم اصلی لپتوسپیروز هستند.
سندرم Weil ‘ s: تریاد اصلی سندرم Weil ‘ s که نوع شدید لپتوسپیروز است، عبارتند از ١- خونریزی ٢- زردی ۳- آسیب حاد کلیه و یافته‌های آزمایشگاهی: ترومبوسیتوپنی یکی از یافته‌های کاراکتریستیک در لپتوسپیروز می‌باشد.
یافته‌های آزمایشگاهی کمک‌کننده به تشخیص عبارتند از ١- ترومبوسیتوپنی (پلاکت کمتر از ۱۰۰۰۰۰): لذا در این بیماری، پتشی و خونریزی در قلب، ریه، مجرای گوارشی، عضلات، پروستات، بیضه و مغز (خونریزی ساب آراکنوئید) رخ میدهد. علت ترومبوسیتوپنی در این بیماران، مصرف پلاکت‌ها می‌باشد. ٢- لکوسیتوز با شیفت به چپ به همراه افزایش ESR و CRP ٣- افزایش متوسط CPK ۴- افزایش بیلی روبین سرم ولی افزایش ALT و AST و ALK – P معمولا متوسط می‌باشد. ۵- یافته‌های حاکی از درگیری کلیوی عبارتند از الف) وجود کست‌های لکوسیت، اریتروسیت. هیالین و گرانولر در سدیمان ادراری ب) پروتئین‌آوری خفیف در بیماری خفیف ج) ازوتمی در بیماری شدید
اتلاف منیزیوم از طریق ادراریک یافته منحصربه فرد در نفروپاتی ناشی از لپتوسپیروز می‌باشد.
تشخیص:
در ۵ روز اول ابتلا به لپتوسپیروز بهترین روش تشخیص، PCR است ولی بعد از ۵ روز اول بهترین شیوه تشخیص، روش سرولوژیک و به کمک تست MAT می‌باشد.
درمان:
درمان لپتوسپیروز خفیف با کمک داروهای زیر است: داکسی سیکلین، آمپی سیلین و آموکسی سیلین. لازم به ذکر است که آزیترومایسین هم مؤثر می‌باشد. داروی انتخابی برای لپتوسپیروز شدید، پنی سیلین IV می‌باشد.
پیش آگهی: عواملی که موجب پیش آگهی بد می‌شوند، عبارتند از ١- سن بالا ٢- خونریزی ریوی ۳- سندرم Weil ‘ s
کموپروفیلاکسی: کموپروفیلاکسی لپتوسپیروز با داروهای داکسی سیکلین یا آزیترومایسین انجام می‌شود. در زنان حامله و کودکان، آزیترومایسین داروی انتخابی است.
