فیلم آخرین مقتدر The Last Tycoon (1976) – داستان، نقد و بررسی

سال تولید : ۱۹۷۶
کارگردان : الیا کازان
فیلمنامه‌نویس : هارولد پینتر، برمبنای رمانی نوشته ف. اسکات فیتس جرالد.
آهنگساز(موسیقی متن) : موریس ژار
هنرپیشگان : رابرت دنیرو، رابرت میچم، تونی کورتیس، ژان مورو، جک نیکلسن، دانلد پلیزنس، اینگرید بولتینگ، ری میلاند، دانا اندروز، ترزا راسل، پیتر استراس، جان کارادین و آنجلیکا هیوستن.

دوران بحران اقتصادی. «مونرو استار» (دنیرو)، سرپرست تولید یک کمپانی فیلم‌سازی است. اگرچه رئیس کمپانی، «پت بریدی» (میچم) از «استار» خوشش نمی‌آید اما دخترش، «سسیلیا» (راسل) او را می‌پرستد. شبی در یک مهمانی، زلزله‌ای رخ می‌دهد و وقتی جمعیت وحشت‌زده بیرون می‌ریزند، «استار» خوشش نمی‌آید اما دخترش، «سسیلیا» (راسل) او را می‌پرستد.

شبی در یک مهمانی، زلزله‌ای رخ می‌دهد و وقتی جمعیت وحشت‌زده بیرون می‌ریزند، «استار» متوجه دو دختر می‌شود که یکی از آنان ناگهان همسر متوفایش، «مینا» را به یادش می‌آورد. در اینجا «رودریگز» (کورتیس)، هنرپیشه مشهور فیلم‌های رُمانتیک به سراغش می‌آید و از ناتوانی خود می‌نالد. دکتر «استار» نیز نگران احتمال ابتلای «او» به یک بیماری مرگبار است.

روز بعد «استار» رد دختر را می‌گیرد و تلفنی با او قرار می‌گذارد، اما می‌فهمد که در واقع با دختر دومی، «ادنا» (هیوستن) قرار گذاشته است. «استار» به‌زودی به «کاتلین» (بولتینگ) می‌رسد و از شباهت زیادش با «مینا» گیج می‌شود. او «کاتلین» را به یک مجلس رقص می‌برد و با بی‌اعتنائی به «سسیلیا» بازار شایعات را داغ می‌کند و روز بعد نیز با او به ویلای ساحلی نیمه کاره‌اش می‌رود که در آنجا «کاتلین» اعتراف می‌کند اما با هم ارتباط برقرار می‌کنند.

«استار» نامه‌ای از «کاتلین» دریافت می‌کند که خبر از ازدواج قریب‌الوقوعش دارد. او به تعقیب «کاتلین» ادامه می‌دهد، در حالی که از دست «سسیلیا» فرار می‌کند، با یک نویسنده سخت‌گیر انگلیسی، «باکسلی» (پلیزنس) سروکله می‌زند و کارگردان فیلمی با شرکت «رودریگز» و هم‌بازی او، «دیدی» (مورو) را می‌کند. صبح روز بعد «بریدی» به او می‌گوید که مدتی برای استراحت کمپانی را ترک کند و «استار» ، درمانده و ناامید از به دست نیاوردن «کاتلین» دور می‌شود.

آخرین اثر کازان. پینتر فیلم‌نامه را براساس آخرین رمان (ناتمام) اسکات فیتس جرالد و با الهام از شخصیت تهیه کننده نامدار سینمای آمریکا، اروینگ تالبرگ می‌نویسد. اما نتیجه، فیلمی کسل‌کننده و بی‌جاذبه است. در اینجا جمع انبوه ستارگان شاید در کمتر فیلمی سابقه داشته باشد.

حضور نسل جدید هالیوود کنار ستارگان نسل قبل می‌توانست فیلم را به اثری تبدیل کند که با ثبت دوره‌ای از هالیوود اصلاً بخشی از تاریخ سینما را جاودانه سازد.