چرا وقتش رسیده در تعریف موفقیت بازنگری کنیم؟
موفقیت یک احساس است یا یک ذهنیت؟ پاسخ من و شما به این پرسش می‌تواند سطح رضایت‌مندی ما از زندگی را تعیین کند.
جوش کوپل (Josh Kopel)، یک کارآفرین و عضو سازمان کارآفرینان (EO)، یک رستوران‌دار در سن‌دیگو، یک پیشگام فناوری و مسئول برنامه پادکستی Full Comp است که هر هفته با بزرگان اندیشه و کارآفرینی و رهبران شرکت‌های تجاری موفق گفت‌وگو می‌کند.
این فرد با شیوع ویروس کرونا، ضررهای بزرگ و ویرانگری در کسب‌وکار رستوران خود دید اما از دل همین وضعیت ناامیدکننده دوباره به موفقیت رسید. او درباره این موفقیت و اصولا موفقیت چیست و چگونه باید آن را نکریست؛ صحبت‌های جالبی دارد:
موفقیت یک احساس نیست!
به عنوان یک کارآفرین و رستوران‌دار، تنها چیزی که می‌خواستم این بود که دوباره رستورانم یک سرویس شام شلوغ داشته باشد. تیم ما سخت کار کرد تا تجربه‌های جدید و استثنایی برای مشتریان فراهم کند و اندکی بعد به هدف خود رسیدیم.
سپس، ما دوست داشتیم یک ساعت خاص در رستوران شلوغ و شاد شود.
سپس، به یک میان وعده آخر هفته‌ای شلوغ احتیاج داشتیم.
سپس، سراغ یک سرویس نهار شلوغ رفتیم.
سپس، یک رستوران جدید در آن سوی خیابان افتتاح کردیم و دوباره از نو شروع به کار کردیم.
آیا این طرز تفکر برای کارآفرینان آشنا نیست؟ آنچه درباره روحیه کارآفرینی بسیار جالب است؛ انعطاف‌پذیری در رسیدن به موفقیت است. ما به محض اینکه فهمیدیم به هدف خود رسیدیم؛ هدف جدیدی تعریف کردیم.
این خصلت، جاه‌طلبی همراه با انگیزه‌های شخصی و فوق‌العاده، من را به موفقیت در صنعت غذاخوری رسانده است.
پس از ۲۰ سال جست‌وجو برای رسیدن به احساس موفقیت، به این نتیجه رسیدم که موفقیت یک احساس نیست!
موفقیت چیست؟
به نظر می‌رسد همه ما در ایستگاه قطار نشسته‌ایم و منتظر رسیدن قطاری هستیم که هرگز نخواهد رسید. این قطار را می‌توانید «احساس موفقیت» بنامیم؛ چرا؟
چون احساسات بیشتر از اینکه با نتایج کاری ما در ارتباط باشند؛ با خوردن ما دستخوش تغییر می‌شوند. احساسات محصولی از واکنش بدن ما به محرک‌های خارجی و داخلی است. آنها ارتباط کمی با موفقیت شغلی و حتی موفقیت‌های شخصی دارند.
اگر این مطلب درباره احساسات درست باشد؛ پس موفقیت چیست؟ من می‌گویم موفقیت یک ذهنیت است.
موفقیت انتخابی است که ما هر روز انجام می‌دهیم. این همان انتخابی است که یک فرد را کارآفرین می‌کند و باعث می‌شود نیمه پر لیوان را ببیند و به خود بگوید «من می‌توانم از نقطه A به نقطه B بروم.»
موفقیت یعنی اینکه اعتقاد به تغییر داشته باشیم و اعتقاد به اینکه می‌توانیم تغییری ایجاد کنیم. این طرز فکری است که من سال‌ها پیش اتخاذ کردم و تصمیم به تغییر در صنعت غذاخوری برای تغییر در جهان گرفتم.
اگر فکر می‌کنید باید احساس موفقیت کنید تا به موفقیت برسید؛ پس هرگز موفق نخواهید شد.
سه روش برای رسیدن به ذهنیت موفقیت
در ادامه به سه روشی اشاره می‌کنم که نشان می‌دهند موفقیت یک ذهنیت است:
۱- برای مبتدیان، مشکلات نباید فشاری درونی وارد کنند. مشکلات، موانع، نشدن‌ها و ناامید‌های راه موفقیت را مسدود نمی‌کنند بلکه آنها مسیر موفقیت هستند. در این مرحله، سفر خود مقصد است. اتفاقا باید از بروز یک مشکل و چالش یا وقوع یک اتفاق ناگوار شاکر باشید. من همیشه از داشتن فرصت زندگی و روبرو شدن با مشکلات سپاس‌گذارم.
۲- مدیریت را متوقف و شروع به رهبری کردم. سیستم‌هایی را به کار گرفتم تا مطمئن شوم تنها تمرکزم بر موفقیت در هر موقعیتی از کسب‌وکارم است و دیگران را هم قادر می‌سازد ذهنیت موفقی داشته باشند.
مدیران برای بهبود رفتارها کار می‌کنند ولی رهبران دلایل بهبودها را بیان می‌کنند. ما ارائه خدمات به مشتریان را از یک معامله مالی خارج کردیم و دنبال خلق یک تجربه جدید بودیم. موفقیت فقط از طریق ذهنیت به دست می‌آید و کنترل دیگران یک ارتباط است تا شغل!
۳- من حس قدردانی و عشق جدیدی نسبت به خودم یافتم. از نظر حرفه‌ای، من بیشتر از هر زمان دیگری تحت فشار بودم اما دنبال مقصد و هدفی متفاوت بودم. چیز بیشتری برای اثبات خودم یا دیگران نداشتم و هر روز بهترین تلاش خودم را انجام می‌دادم و بعد آرام می‌شدم. خودم را با دستاوردها و شکست‌هایم تعریف نمی‌کنم اگرچه هنوز به دنبال شادی و لذت بردن از کارم هستم.
زندگی دو حالت دارد: شما زنده یا مرده هستید ولی روش زندگی کردن داستان متفاوتی دارد و انتخاب‌های شما است که مشخص می‌کند دنبال چه اهدافی هستند و چقدر در زندگی احساس خوشبختی و رضایت می‌کنید.
این روزها و با شیوع ویروس کرونا، هر روز و هر لحظه به خودم، همسرم و دخترم نگاه می‌کنم و غرق در سپاس‌گذاری می‌شوم. سپاس‌گذارم که با ترکیبی از خوش‌بینی و ذهنیت کارآفرینی زندگی می‌کنم و پس از ۲۰ سال کارآفرینی به اهمیت استفاده از این خصوصیات در زندگی شخصی پی بردم.
