چه کمردردهایی ممکن است به خاطر یک بیماری جدی یا خطرناک باشند و نیاز به عکسبرداری و بررسی بیشتر دارند؟
کمردرد یکی از شایع‌ترین دلایل مراجعه به مطب‌های پزشکان عمومی، جراحات مغز و ستون فقرات و نیز ارتوپدهاست.
دلایل کمردرد بسیار متنوع هستند، اما در اینجا من می‌خواهم روی این مسئله تمرکز کنم که کدام نوع از کمردردها حتما باید بررسی شوند و کدام یک صرفا با استراحت و مسکن ساده خودشان خوب می‌شوند.
به عبارت دیگر می‌خواهم برخلاف رویه‌ای که فعلا وجود دارد، هر کمردردی نیاز به عکسبرداری یا انجام آزمایش ندارد و نباید بیمار از پزشک طلب این کارها را کند و برعکس پزشک بدون اخذ شرح حال و معاینه فی‌الفور آنها را درخواست نماید، چرا که نوعی تلف کردن وقت و هزینه، اتلاف سرمایه سیستم بیمه کشور است و نیز باعث می‌شود که بیمار دوزی از اشعه را بیهوده دریافت نماید.
کمردردی که زیر 3 هفته طول کشیده باشد، اصطلاحا کمردرد حاد نامیده می‌شود.
در کمردردهای حاد تنها در صورت وجود شرایط زیر باید عکس مثلا CT، MRI یا آزمایش خون CBC و ESR را درخواست نمود.
با هم مرور می‌کنیم:
-اگر درد شما در حین استراحت یا شب هنگام بیشتر شود.
-اگر سابقه قبلی سرطان دارید
-اگر سابقه عفونت مزمنی به ویژه در ریه‌ها، دستگاه ادراری یا پوست دارید.
-اگر سابقه ضربه یا تروما دارید.
-اگر دچار بی‌اختیاری ادراری شده‌اید
-اگر بالای 70 سال سن دارید
-اگر مواد مخدری داخل وریدی مصرف می‌کرده‌اید
-اگر داروهای کورتونی مثلا پردنیزولون مصرف می‌کنید
-اگر ضایعه عصبی دارید که در حال بدتر شدن است. مثلا بی‌حسی یا ضعف یک پایتان در حال بدتر شدن است.
پزشک باید در معاینه به چه چیزهایی دقت کند؟
در صورتی که پزشک هر یک از موارد زیر را در بیمار با کمردرد حاد پیدا کند، لازم است که او را بررسی بیشتر کند. وگرنه توصیه به استراحت نسبی و دادن داروی مسکن ساده مثل استامینوفن کافی است:
-اگر تبی در بیمار کشف شود که علت‌اش مشخص نباشد
-اگر کاهش وزن غیرقابل توجیه در بیمار وجود دارد
-اگر هنگام لمس ستون فقرات حساسیت در خط وسط یا اصطلاحا تندرنس وجود دارد
-اگر توده شکمی، راست‌روده یا لگنی در معاینه پیدا شود
-اگر در معاینه‌هایی مثل چرخش به داخل یا خارج پا یا ضربه به کف پا، بالا بردن مستقیم پا، چیزهایی پیدا شود که دال بر احتمال وجود بیرون‌زدگی دیسک بین‌مهره‌ای باشد
-اگر پزشک متوجه نقص عصبی در حال پیشرفت شود.
