چه خال‌هایی خطرناک هستند و ممکن است سرطانی باشند؟
خال‌ها Moles نوع رایجی از رشد پوست هستند. آنها اغلب به صورت لکه‌های کوچک و قهوه‌ای تیره ظاهر می‌شوند و در اثر تجمع خوشه‌هایی از سلول‌های رنگدانه‌ای ایجاد می‌شوند. خال‌ها معمولا در دوران کودکی و نوجوانی ظاهر می‌شوند. اکثر مردم 10 تا 40 خال دارند که برخی از آنها ممکن است ظاهرشان تغییر کند یا به مرور زمان محو شوند.
بیشتر خال‌ها بی‌ضرر هستند و به ندرت سرطانی می‌شوند. نظارت بر خال‌ها و سایر لکه‌های رنگدانه‌دار گام مهمی در تشخیص سرطان پوست، به‌ویژه ملانوم بدخیم است.
علائم
خال معمولی یک لکه قهوه‌ای است. اما خال‌ها در رنگ‌ها، شکل‌ها و اندازه‌های مختلف وجود دارند:
- رنگ و بافت. خال‌ها می‌توانند قهوه‌ای، خرمایی، سیاه، قرمز، آبی یا صورتی باشند. آنها می‌توانند صاف، چروکیده، صاف یا برجسته باشند. ممکن است مو‌هایشان رشد کند.
- شکل. بیشتر خال‌ها بیضی یا گرد هستند.
- اندازه. قطر خال‌ها معمولاً کمتر از حدود 6 میلی متر است یعنی به اندازه یک پاک کن مداد. به ندرت، خال‌های موجود در بدو تولد (خال‌های مادرزادی) می‌توانند بسیار بزرگتر باشند و نواحی وسیعی از صورت، تنه یا اندام را بپوشانند.
خال‌ها می‌توانند در هر جایی از بدن شما ایجاد شوند، از جمله پوست سر، زیر بغل، زیر ناخن‌ها و بین انگشتان دست و پا. اکثر افراد 10 تا 40 خال دارند. بسیاری از این‌ها در سن 50 سالگی ایجاد می‌شوند. خال‌ها ممکن است در ظاهر تغییر کنند یا به مرور زمان محو شوند. تغییرات هورمونی دوران نوجوانی و بارداری ممکن است باعث تیره شدن و بزرگتر شدن خال‌ها شود.
خال‌های غیر معمولی که ممکن است نشان دهنده ملانوما باشد
راهنمای ABCDE می‌تواند به شما کمک کند تعیین کنید که آیا خال یا لکه ممکن است نشان دهنده ملانوم یا سایر سرطان‌های پوست باشد:
- A یا شکل نامتقارن خال
- B یا حاشیه خال. به دنبال خال‌هایی با حاشیه‌های نامنظم، بریده بریده یا گوشه‌ای باشید.
- C یا رنگ . مواظب خال‌هایی باشید که تغییر رنگ داده‌اند، رنگ‌های زیادی دارند یا رنگ ناهمواری دارند.
- D یا اندازه . رشد جدید در خال بزرگتر از حدود 6 میلی متر را پیگیری کنید
- E یا تکامل . مراقب خال‌هایی باشید که در اندازه، شکل، رنگ یا ارتفاع تغییر می‌کنند، به خصوص اگر قسمتی یا تمام خال سیاه شود. خال‌ها همچنین ممکن است به علت علائم و نشانه‌های جدید مانند خارش یا خونریزی بزرگتر بشوند.
خال‌های سرطانی (بدخیم) از نظر ظاهری بسیار متفاوت هستند. برخی ممکن است تمام ویژگی‌های ذکر شده در بالا را نشان دهند. دیگران ممکن است فقط یک یا دو داشته باشند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر خال غیرعادی به نظر می‌رسد، رشد می‌کند یا تغییر شکل داده، ویزیت پزشکی شوید.
علل
خال‌ها زمانی ایجاد می‌شوند که سلول‌های پوست (ملانوسیت‌ها) به صورت خوشه‌ای یا توده‌ای رشد کنند.
عوارض
ملانوما که نوعی سرطان پوست است، عارضه اصلی خال است. برخی از افراد بیشتر از حد متوسط در معرض خطر سرطانی شدن خال‌هایشان و تبدیل شدن به ملانوم هستند. عواملی که خطر ابتلا به ملانوم را افزایش می‌دهند عبارتند از:
- متولد شدن با خال‌های بزرگ: به این نوع خال‌ها ، خال‌های مادرزادی می‌گویند. در یک نوزاد، چنین خال‌هایی در صورتی که قطر آنها بیش از 5 سانتی متر باشد به عنوان بزرگ طبقه‌بندی می‌شوند. حتی یک خال بزرگ به ندرت سرطانی می‌شود و تقریباً هرگز قبل از رسیدن کودک به بلوغ نمی‌باشد.
- داشتن خال‌های غیر معمول: خال‌هایی که بزرگتر از یک خال معمولی هستند و شکل نامنظمی دارند به نام خال‌های آتیپیک (دیسپلاستیک) شناخته می‌شوند. تمایل به ارثی دارند. و اغلب دارای مراکز قهوه‌ای تیره و حاشیه‌های روشن‌تر و ناهموار هستند.
- داشتن خال‌های زیاد: داشتن بیش از 50 خال معمولی نشان دهنده افزایش خطر ابتلا به ملانوم است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهند اگر کسی تعداد خال بسیار زیاد داشته باشد، احتمال تبدیل آنها به سرطان پوست بیشتر است. یک مطالعه نشان داده که افراد زیر 50 سال که 20 یا بیشتر خال روی بازو‌های خود دارند در معرض خطر ابتلا به ملانوم هستند. دیگری نشان داد که بین تعداد خال زنان و خطر ابتلا به سرطان سینه رابطه وجود دارد.
- داشتن سابقه شخصی یا خانوادگی ملانوم. اگر قبلا ملانوم داشته‌اید، در معرض خطر سرطانی شدن خال قرار دارید. علاوه بر این، برخی از انواع خال‌های غیر معمول منجر به شکل ژنتیکی ملانوم می‌شوند.
جلوگیری
اقدامات زیر می‌تواند به محدود کردن رشد خال و عارضه اصلی خال – ملانوم کمک کند.
مراقب تغییرات باشید
مکان و الگوی خال‌های خود را به یاد داشته باشید و تحت نظر بگیرید. به طور مرتب پوست خود را معاینه کنید تا به دنبال تغییراتی باشید که ممکن است نشان دهنده ملانوم باشد. یک بار در ماه خودآزمایی کنید، به خصوص اگر سابقه خانوادگی ملانوم دارید. با کمک آینه، سر تا پا را چک کنید، از جمله پوست سر، کف دست و ناخن، زیر بغل، سینه، پا‌ها و پا‌ها، از جمله کف پا و فاصله بین انگشتان پا. همچنین ناحیه تناسلی و بین باسن خود را بررسی کنید.
با پزشک خود در مورد عوامل خطر ابتلا به ملانوما و اینکه آیا به معاینه پوست حرفه‌ای به صورت روتین نیاز دارید صحبت کنید.
از پوست خود محافظت کنید
اقداماتی را برای محافظت از پوست خود در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV) مانند نور خورشید یا تخت‌های برنزه انجام دهید. اشعه ماوراء بنفش با افزایش خطر ملانوم مرتبط است. و کودکانی که در برابر قرار گرفتن در معرض نور خورشید محافظت نشده‌اند، خال‌های بیشتری ایجاد می‌کنند.
- زمان اوج آفتاب بیرون نروید: در نیمکره شمالی، اشعه خورشید بین ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر قوی‌ترین است. فعالیت‌های خارج از منزل را برای ساعات دیگر روز، حتی در روز‌های ابری یا در زمستان، برنامه‌ریزی کنید.
- از ضد آفتاب در تمام طول سال استفاده کنید. کرم ضد آفتاب را حدود 30 دقیقه قبل از بیرون رفتن حتی در روز‌های ابری استفاده کنید. از یک کرم ضد آفتاب با طیف وسیع با SPF حداقل 15 استفاده کنید. آن را بدون صرفه جویی بیجا روی پوست بمالید و هر دو ساعت یکبار – یا بیشتر اگر شنا می‌کنید یا عرق زیاد کرده‌اید، دوباره استفاده کنید. آکادمی پوست آمریکا استفاده از کرم ضد آفتاب با طیف وسیع و مقاوم در برابر آب با SPF حداقل 30 را توصیه می‌کند.
- استفاده از انواع محافظ آفتاب. عینک‌های آفتابی، کلاه‌های لبه پهن، لباس‌های آستین بلند و سایر لباس‌های محافظ می‌توانند به شما در جلوگیری از آسیب اشعه ماوراء بنفش کمک کنند. همچنین لباس‌هایی وجود دارند که از پارچه‌هایی ساخته شده‌اند که به طور خاص برای جلوگیری از اشعه ماوراء بنفش طراجی شده‌اند.
- از لامپ‌ها و تخت‌های برنزه‌کننده استفاده نکنید. لامپ‌ها و تخت‌های برنزه‌کننده اشعه UV منتشر می‌کنند و می‌توانند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند.
تشخیص
پزشک شما می‌تواند خال‌ها را با نگاه کردن به پوست شما شناسایی کند. معاینه پوست را به عنوان بخشی از مراقبت‌های پزشکی پیشگیرانه خود انتخاب کنید.
اگر پزشک شما مشکوک باشد که خال ممکن است سرطانی باشد، ممکن است نمونه بافت (بیوپسی) را برای بررسی میکروسکوپی بگیرد.
درمان
اکثر خال‌ها نیازی به درمان ندارند.
برداشتن خال
اگر خال شما سرطانی باشد، پزشک یک عمل جراحی برای برداشتن آن انجام می‌دهد. اگر خال دارید که هنگام اصلاح باعث تحریک آن می‌شود، ممکن است بخواهید آن را بردارید.
برداشتن خال تنها زمان کوتاهی دارد و معمولاً به صورت سرپایی انجام می‌شود. پزشک ناحیه اطراف خال را بی‌حس می‌کند و در صورت لزوم آن را به همراه یک پوست سالم برش می‌دهد. این روش ممکن است یک اسکار دائمی به جای بگذارد.
اگر متوجه شدید که خال دوباره رشد کرده است، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.
مراقبت از زیبایی
از نظر زیبایی می‌توان با آرایش خال را پنهان کرد. اگر مویی دارید که از خال روییده است، می‌توانید آن را نزدیک سطح پوست کوتاه کنید یا آن را بکنید. یا با متخصص پوست خود در مورد برداشتن دائمی مو و خال صحبت کنید.
هر زمان که خال را غفلتا خراش دادید یا تحریک کردید، آن ناحیه را تمیز نگه دارید. اگر خال خوب نشد به پزشک مراجعه کنید.
