پیشنهاد تماشای یکی از بهترین مستندهای سال 2020: مستند نقاش و دزد

یادش به خیر سال‌ها پیش در یک عصر جمعه از تلویزیون فیلمی دیدم به نام دزد و نویسنده. در این فیلم علی نصیریان، خسرو شکیبایی و آهو خردمند بازی می‌کرند.

این فیلم در سال 1364 ساخته شده بود و داستان دزدی است که در قطار به تصور اینکه ساک دستی نویسنده داستان حاوی پول یا چیز مادی ارشمندی، آن را می‌دزدد. اما چیز ارزشمند داخل ساک پیش‌نویس یکی از داستان‌های نویسنده بود. بعد از تقابل‌هایی، دزد و نویسنده با هم دوست می‌شوند و در سکانس آخر نشان داده می‌شود که دزد به راه راست هدایت شده و کاری فرهنگی را بعد از مرگ نویسنده در پیش گرفته.

اما یکی از بهترین مستندهای سال 2020 اندکی به این داستان شباهت دارد.

این مستند نقاش و دزد نام دارد.

این مستند ساخته کشور نروژ است و یک داستان واقعی و جذاب را روایت می‌کند.

داستان از جایی شروع می‌شود که یک نمایشگاه هنری در اسلو، پایتخت نروژ، مورد سرقت قرار می‌گیرد. اما سارقان دستگیر می‌شوند. آن‌ها با حضور در دادگاه در آستانه یک محاکمه سخت قرار می‌گیرند. با این حال یکی از سارقان حرف بسیار جالبی مطرح می‌کند. او مدعی می‌شود انگیزه اصلی‌اش از این سرقت نه ارزش مالی آثار هنری بلکه ارزش زیبایی و جذابیت‌های هنری آن‌ها است. این ادعا باعث می‌شود باربورا کیسیلکووا که خالق آثار به سرقت‌رفته بوده خواهان دیدار با سارق -کارل بارتیل نوردلند- شود. نتیجه این دیدار، شکل‌گیری یک دوستی غیرقابل پیش‌بینی است.

این مستند نسختین بار در جنشواره فیلم Sundance به نمایش درآمد و مورد استقبال خوبی قرار گرفت.

مستند حدود یک ساعت و 45 دقیقه زمان دارد و در حال حاضر نمره 7.6 در imdb ‌دارد.

کلا مستندها و فیلم‌هایی که پیوند غیرمترقبه آدم‌هایی را که ظاهرا باید در دو جبهه مخالف باشند، به تصویر می‌کشند، محبوب از آب درمی‌آیند. مثل فیلم‌هایی که مثلا در مورد سندرم استکهلم هستند. اما در این مستند به نوعی دیگری رابطه اشاره می‌شود.

از تماشای این مستند غفلت نکنید.