تشخیصی که برای پرمویی غیرمعمول این زن استرالیایی گذاشته شد
مجله NEJM مورد جالب یک زن 51 ساله را منتشر کرده که برای یک مشکل پوستی عجیب به یک متخصص پوست مراجعه کرده و با تشخیصی که هیچ کس در ابتدا فکرش را نمی‌کرد، بیرون آمده است.
این زن اهل ملبورن استرالیا مدت 2 ماه بود که دچار رویش شدید مو در سطح بدن شده بود. موها روی همه صورت و گردن و بالاتنه‌اش را گرفته بودند.
پرمویی شایع در خانم‌ها هیرسوتیسم hirsutism نام دارد و وابسته به آندروژن‌هاست و در آن الگوی رویش موی طرحی مردانه دارد. علت‌های آن اینها هستند:
– سندرم تخمدان پلی‌سیستیک
– هیرسوتیسم ایدیوپاتیک
– هایپرپرولاکتینمی
– داروها: داناوزل و قرص‌های پیشگیری از حاملگی که محتوی هورمون‌های آندروژن باشند.
اما مورد این زن متفاوت بود و پزشک متوجه علائم دیگری در این زن مانند خستگی و کاهش وزن و سرفه هم شد.
این زن قبلا دچار مشکلات مشابه نبود و چیز مهم در تاریخچه‌اش، سیگاری بودن به مدت 37 سال بود.
با توجه به علائم بعد از تکمیل بررسی‌ها مشخص شد که زن مبتلا به آدنوکارسینوم ریه است. شیمی درمانی و رادیوتراپی این زن در مرکز سرطان پیتر مک‌کالوم انجام شد.
به صورت دقیق‌تر این زن مبتلا به Acquired hypertrichosis lanuginosa شده بود. لانوگو موهای جنینی است که از سومین ماه زنگی جنینی تا پایان آن بر روی پوست سراسر بدن ماست. اما شرایطی می‌توانند باعث شوند که این موها دوباره رشد کنند.
بیماری پرمویی اکتسابی ناشی از رشد لانوگوها، یک بیماری خیلی نادر است. موها معمولا در ابروها، پیشانی و بینی رشد می‌کنند و جلب توجه می‌کنند. ولی روی سایر نقاط بدن مانند هم می‌توانند باشند. این مو ظریف و نازک و بی‌رنگ است.
سرطان شایع‌ترین علت این حالت است. در واقع سلول‌های سرطانی هورمون‌ها با موادی ترشح می‌کنند که رشد موها را برمی‌انگیزند. سرطان‌هایی که معمولا با این بیماری همراهند، سرطان‌های ریه، پستان، سیستم ادراری، روده بزرگ، لنفوم و سرطان مثانه هستند.
معمولا این پرمویی در مراحل انتهایی بیماری رخ می‌دهد، اما مواردی هم بوده که پرمویی علامت زودرس سرطان بوده و تازه 2 سال بعد سرطان تشخیص داده شده.
البته به جز سرطان چیزهایی مانند سوء تغذیه شدید ناشی از بی‌اشتهایی عصبی (آنورکسی نوروزا)، پرکاری تیروئید و ایدز هم می‌توانند این بیماری را ایجاد کنند.
همچنین این نوع از پرمویی می‌تواند عارضه داروهایی مانند سیکلوسپورین، فنی‌توئین، اینترفورون، اسپیرینولاکتون و کورتیکواستروئیدها هم باشد.
از آنجا که این نوع پرمویی در سیر انتهایی بیماری سرطان ظاهر می‌شود، پیش‌‌آگهی این بیماران شعیف است. اما اگر تومور درمان شود، پرمویی هم پسرفت می‌کند. اما از نظر زیبایی می‌شود خود موها را با لیزر ، به صورت مکانیکی و ساده یا با کرم افلورنیتین زدود.
خلاصه اینکه تشخیص‌های یک حالت به ظاهر ساده می‌تواند خیلی پیچیده باشد. اما به یاد داشته باشید که مثل همیشه در پزشکی ابتدا باید به علایم شایع بیماری‌های شایع فکر کرد و بعد سراغ چیزهای نادر رفت.
