وقتی ویرایش افراطی عکسها و استفاده از فیلترها در اینستاگرام، باعث کاهش اعتماد به نفش، ناراضایتی دیگران از اندام و چهره خود و بیماری بیاشتهایی عصبی یا آنورکسی میشود
اینستاگرام، جای فریاد کردن خوشبختیها یا تظاهر کردن به آن است، جایی است که معمولا سخن گفتن از افسردگی، عادی رفتار کردن و صحبتهای تحلیلی خریداری ندارد. هر چقدر شما در اینستاگرام شادابتر، پولدارتر یا افراطیتر باشید، بیشتر لایک میخورید و تشویق میشوید.
بر این اساس از برخی فقط میشود عکسهای مسافرت و رستورانگردیهایشان را پیدا کرد. در صورتی که معمولا 99 درصد ما بیشتر سال زندگیمان این نیست و مدام در تکاپوی کار یا تحصیل هستیم.
اما با اینکه این حقیقت را میدانیم باز هم تحت تاثیر قرار میگیریم و وقتی با هجوم بیرحم خوشبختیهای دیگران در اینستاگرام روبرو میشویم، خیلی زود به این نتیجه میرسیم که بدبختیم.
در این میان نارضایتی از اندام و شکل بدم و صورت و پوست هم بیداد میکند. البته سابق بر این هم جامعه بدون شبکههای اجتماعی هم تعریف خود را از زیبایی به ما تحمیل میکرد. اما حالا به یاری شبکههای اجتماعی و اینستاگرام این تعریف، قوت یافته و حالت تحمیل پیدا کرده.
ما ناخودآگاه تصور می کنیم اگر شکم صاف و سیکس پک، بازوان و سرشانههای عضلانی، انحناهای خاص سلبریتیها و پوستی بدون حتی خلل و فرج طبیعی پوست یک آدم جاندار نداشته باشیم، زیبا یا حتی سالم نیستیم.
معمولا بیشتر پیجهای سلبریتیها هم روی این امر تاکید میکنند و چون سود مالی از محل تبلیغ کلینیکهای زیبایی و محصولات زیبایی دارند، کارشان ایجاد نارضایتی است.
متاسفانه این تبیلغ آشکار و پنهان در اینستاگرام، بهایی زیادی برای کاربران دارد. اگر از دستکاریهای عجیب اندام و چهره و هزینه تحمیلی بگذریم، در مواردی این نارضایتی از شکل بدن و خودانگاره منفی، میتواند منجر به مشکلات تغذیهای و حتی بیماریای به نام بیاشتهایی عصبی یا آنورکسی نوروزا شود.
در دسته دیگری هم ممکن این امر منجر به ورزش افراطی، پناه بردن به مکملهای زیانآور مانند استروئیدهای آنابولیک و اضطراب و افسردگی شود.
اما به نقل از بی بی سی، «فعالان سلامت اجتماعی میگویند “اختلالات خوردن” در دوران همهگیری کرونا در بین جوانان به شدت افزایش یافته است. آنها نگرانند که اپلیکیشنهای پیرایش بدن در اینستاگرام و تیکتاک، به شیوع اختلالات خوردن دامن میزند.
اپهای پیرایش بدن برای تغییر ظاهر اعضای بدن به کار گرفته میشوند، از جمله کمر را باریکتر میکنند یا بدن را عضلانیتر نشان میدهند و در نتیجه میتوانند افراد را بیش از پیش نسبت به ظاهر بدنشان حساس کنند.
اینستاگرام و تیکتاک هر دو گفتهاند که این اپلیکیشنها مقررات تبلیغات را نقض نکردهاند اما تیکتاک اضافه کرده که سیاستهای خود را بازنگری خواهد کرد.
تیکتاک که بیشتر محبوب نوجوانان است در سال گذشته تبلیغات اپهای رژیم غذایی و کاهش وزن را ممنوع کرد.
سید (Seed)، یک خیریه در زمینه “اختلالات خوردن”، اعلام کرده که از زمان شروع همهگیری، تعداد کودکان و نوجوانان بین ۱۰ تا ۱۹ سال که دچار اختلالات خوردن هستند حدود ۶۸ درصد افزایش یافته است.
هوپ ویرگو یک کنشگر اجتماعی که برای آگاهیبخشی در زمینه اختلالات خوردن فعالیت میکند توضیح داد که در سال گذشته “تعداد افراد با اختلال خوردن افزایش قابل توجهی داشته و با اینکه این بیماریها لزوما نتیجه خودزشتانگاری نیست، میدانیم که ارتباط نزدیکی با آن دارد.”
اما در این پست بد نیست، کمی هم به عکسهایی نگاه کنیم که در آن میزان ویرایش عکس آنقدر افراطی بوده که اندکی بعد از ارسال عکس باعث شرمنده شدن کاربر شده و کاربر آرزو میکرده که ای کاش اینقدر عکسهایش را دستکاری نمیکرد!