نکات جالبی در مورد استیو جابز در کتاب تازه «ناز بهشتی»- یکی از بخش‌های جالب کتاب: استیو جابز هیچ وقت آی‌فونش را خاموش نمی‌کرد، مگر در این موقعیت …
دو سه هفته‌ای که خبر انتشار یک کتاب جدید در مورد استیو جابز، داغ شده. اسم این کتاب Pause. Breathe. Choose.: Become the CEO of Your Well-Being است.
این کتاب را ناز بهشتی نوشته که فعلا بیشتر به عنوان مربی مدیریت ذهن و خودیاری برای کسب موفقیت و شادی بیشتر در زندگی، فعالیت می‌کند.
نخستین رئیس و مرشد (منتور) ناز بهشتی استیو جابز بوده و او در این کتاب با ذکر مثال‌هایی، چیزهایی جالبی که از او یاد گرفته را نوشته است.
ناز بهشتی ایرانی‌تبار است. او در ایران به دنیا آمد، والدینش از زمان انقلاب ایران را ترک کردند و او در پالو آلتوی آمریکا بزرگ شد. (+) او مدت قابل توجهی دستیار استیو جابز بود.
او در این کتاب او ترفندهایی را که در مدت ۲۵ سال تجربه‌اش در شرکت‌های سیلیکون و از جمله اپل یاد گرفته، برای ما توضیح داده.
اما در بخش جالبی از کتاب، او در مورد یکی از عادات جابز نوشته:
رؤسای شرکت‌های بزرگ عملا نمی‌توانند مانند آدم‌های با سطح مسئولیت کم، آفلاین شوند و گوشی خود را خاموش کنند. استیو جابز به همین ترتیب بود و هیچ وقت گوش آی‌فونش را خاموش نمی‌کرد.
او فقط در یک موقعیت به گوشی‌اش پاسخ نمی‌داد و آن وقتی بود که به دفتر جانی آیو می‌رفت. یک زمانی جانی آیو، رئیس بخش طراحی محصولات اپل بود و چون طراحی عملا همه چیز اپل محسوب می‌شد، او مغز متفکر اپل به جساب می‌آمد.
در دفتر جانی آیو، جابز گجت‌های شاخص و معروف اپل را در دو دهه آخر زندگی‌اش، از مراحل اولیه، یعنی آن زمان که چیزی بیشتر از مامت یا نمونه‌های اولیه نبودند، می‌دید.
هر وقت که کارکنان اپل با جابز کار ضروری داشتند و می‌دیدند که او پاسخ نمی‌دهد، می‌دانستند که در دفتر جانی آیو است و به دفتر آیو زنگ می‌زدند.
در واقع این تنها زمانی بود که جابز به تمرکز بیشتر برای خلاقیت برای ابراز نظر در مورد تکامل محصولات نیاز داشت.
در اینجا ناز بهشتی پیشنهاد کرده که در شرایطی که جابز هم، دقایقی را برای فاصله گرفتن از دنیا برای خود کنار می‌گذاشت، ما هم همین کار را بکنیم و دقایقی در روز از دنیا فاصله بگیریم. این می‌تواند برای خواندن یک کتب کاغذی یا فکر در مورد زندگی و کارمان یا معاشرت با کسی باشد که دوستش داریم.
اصلا خوب نیست که شبکه‌های اجتماعی را صدها بار چک کنیم و در سایر اوقات هم مراقب اعلان‌ها یا نوتیف‌ها باشیم.
مایی که گاهی اراده این کار را نداریم، حتما تجربه کرده‌ایم که وقتی ساعتی اینترنت ما قطع می‌شود، به ناگاه چقدر متوجه محیط خانه می‌شویم و در همان یکی دو ساعت چه کارهایی که نمی‌کنیم!
