داروهای آکاربوز و میگلیتول در درمان دیابت چه نقشی دارند؟
مهارکنندههای آلفا گلوکوزیداز
مکانیسم اثر:
این داروها (Acarbose و Miglitol) آنزیمی را که اولیگوساکاریدها را در روده به قند ساده تجزیه میکند مهار میکنند؛ بنابراین در جذب گلوکز تأخیر ایجاد کرده و از هیپرگلیسمی بعد از مصرف غذا میکاهند. این داروها تأثیری در مصرف قند یاترشح انسولین ندارند و باید درست قبل از هر وعده غذا مصرف شوند. این داروها میزان جذب گلوکز را کم میکنند.
مهارکنندههای آلفا گلوکوزیداز قدرت زیادی در کاهش هموگلوبین A1C ندارند ولی قند پس از مصرف غذا را حتی در بیمار مبتلا به دیابت نوع آ میکاهند.
انواع:
۳ داروی مهم این گروه عبارتند از:
۱- آکاربوز (Acarbose) ٢- میگلیتول (Miglitol) ٣- وگلی بوز (Voglibose)
عوارض:
عوارضی نظیر اسهال و نفخ شکم را میتوان با افزایش تدریجی دوز دارو کاهش داد.
1- این داروها میتوانند سطح سولفونیل اورهها را بالا ببرند و میزان بروز هیپوگلیسمی را افزایش دهند .
۲- اگر حین مصرف مهارکنندههای الفا گلوکوزیداز، هیپوگلیسمی روی دهد، بیمار باید گلوکز مصرف کند تا تجزیه و جذب کربوهیدراتهای مرکب به تأخیر بیافتد.
کنتراندیکاسیونها
١- مصرف همزمان این داروها با رزینهای اسیدهای صفراوی و آنتی اسیدها کنتراندیکه است.
۲- این داروها در گاستروپارزی، بیماری التهابی روده و کراتینین سرمی بالای mg ۲، نباید مصرف شوند.
۳- مهارکنندههای الفا گلوکوزیداز در مبتلایان به بیماریهای کبدی و کلیوی کنتراندیکه هستند.