چه ورزش‌هایی برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت مناسب است؟

درد ناشی از استئوآرتریت زانو و هیپ با محدودیت فعالیت‌های روزمره و بی‌تحرکی همراه است. بی‌تحرکی باعث افزایش ریسک بیماری‌های قلبی – عروقی و چاقی می‌شود. یکی از اجزای اصلی درمان استئوآرتریت، تقویت عملکرد و قدرت عضلات اطراف مفاصل می‌باشد چرا که ضعف عضلانی مفصل را مستعد آسیب بیشتر می‌کند.

۱- بین ضعف عضلات نگهدارنده مفصل و شدت درد و میزان محدودیت فعالیت‌های فیزیکی، ارتباط قوی وجود دارد.

۲- ورزش، درد را در استئوآرتریت زانو و هیپ کم کرده و باعث بهبود فعالیت‌های فیزیکی می‌شود.

٣- تأثیر ورزش درمانی در مفاصل دست ثابت نشده است.

۴- بیشتر برنامه‌های ورزشی مؤثر از فعالیت‌های ایروبیک (هوازی) به تنهایی یا همراه ورزش‌های استقامتی (مقاومتی) تشکیل گردیده‌اند. ورزش‌های استقامتی موجب تقویت عضلانی می‌شوند.

۵- از برنامه‌های ورزشی که باعث افزایش درد مفصل می‌شوند باید پرهیز شود.

۶- برنامه ورزشی هر فرد باید به صورت جداگانه طراحی شود.

۷- تمرینات ورزشی معمولا مفید هستند خصوصا اگر باعث تقویت عضلات شوند.

۸- ورزش‌های دامنه حرکت که موجب تقویت عضلات نمی‌شوند و ورزش‌های ایزومتریک که عضلات را بدون تغییر دامنه حرکت تقویت می‌نمایند، به تنهایی مؤثر نمی‌باشند.

۹- تقویت ایزوکینتیک و ایزوتونیک همیشه مؤثر می‌باشند.

۱۰- ورزش‌های آبی چه هوازی و چه استقامتی بهتر از ورزش‌های ضربه‌ای مثل دویدن و Treadmill هستند.

۱۱- ورزش تای چی Tai chi) ممکن است برای استئوآرتریت زانو مفید باشد.

۱۲- ترکیب ورزش به همراه محدود نمودن مصرف کالری در کاهش درد ناشی از استئوآرتریت بسیار مؤثر می‌باشد.

در استئوآرتریت نه تنها نباید ورزش‌های تحمل‌کننده وزن انجام شود؛ بلکه با استفاده از عصا یا چوب زیربغل باید از وزن و فشار را از روی مفصل زانو) برداشت.