پیشنهاد فیلم: قصه‌های وحشی یا Wild Tales – کمدی سیاهی که نشان میدهد انسان‌های تحت تنش تا کجاها می‌توانند سقوط کنند
معمولا میانه‌ام با فیلم‌های اپیزودیک یعنی فیلم‌هایی که چند داستان را برایمان تعریف می‌کنند، خوب است. در این فیلم‌ها معمولا در انتها متوجه می‌شویم که آدم‌های داستان‌ها چگونه با هم پیوند می‌خورند یا اینکه درمی‌یابیم که این داستان‌ها چه مفهومی را می‌خواسته‌اند برایمان روایت کنند.
فکر کنم نخستین فیلم اپیزودیکی که در عمرم دیده‌ام، فیلمی است با عنوان Questa è la vita یا Of Life and Love که در سال 1954 ساخته شده بود و از تلوزیون ایران در دهه شصت بارها پخش شده بود.
اما امروز می‌خواهم دیدن یک فیلم آرژانتینی موفق را به شما توصیه کنم. فیلمی با عنوان Wild Tales که در سال 2014 ساخته شده.
کارگردان این فیلم دامین زیفرون است و نام‌دارترین هنرپیشه آن رایکاردو دارین است.
فیلم در ژانر کمدی سیاه است. فیلم می‌خواهد منتهای سیاهی که آدم‌ها می‌توانند به راحتی و به ناگاه در آنها بغلتند را نشان بدهد و در عین حال این پلیدی را نوعی شوخ‌طبعی و طنز موقعیت به خورد شما میدهد.
فیلم مجموعا 6 داستانک را برای شما تعریف می‌کند:
– سرنشینان یک هواپیما آشنا از آب درمی‌آیند. اما چرا؟
-خدمتکار رستورانی متوجه مردی می‌شود که از او نفرت داشته …
-راننده یک خودروی کلاس بالا در پشت سر یک خودروی قراضه متوقف می‌شود و بین او و سرنشین خودروی مزاحم، تنشی ایجاد می‌شود …
-همه چیز از خرید کیک برای جشن تولد یک مهندس تخریب شروع می‌شود …
-پسری سراسیمه به خانه می‌آید و می‌گوید که تصادف کرده و زن بارداری را زیر گرفته
-در یک جشم عروسی شاد، عروس متوجه حقیقتی پنهان در زندگی همسرش می‌شود …
فیلم در مجموع می‌خواهد بگوید که اگر مواظب نباشیم، تجمع ناگهانی تنش و فشار ممکن است هر آدم عاقلی را به سمت خشونت و جرم پیش ببرد و نباید به زندگی آرام و بی‌حاشیه کنونی خود زیاد مطمئن باشیم!
در عین حال فیلم سایه‌ای از جامعه‌ای غرق در بوروکارسی و فساد اداری را هم نمایش میدهد.
قصه‌های وحشی به گمانم به آسانی در توسط فیلمسازان ایرانی هم قابل کلون شدن است و چه بسا افرادی در حال انجام این پروژه باشند. شاید هم قبلا انجامش داده باشند و من حضور ذهن ندارم.
